Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Στιγμές από την πανήγυρη της Βατοπαιδινής Σκήτης του Αγίου Ανδρέα (Σεράι-2016)

Πνευματική πρόοδος (Γέροντας Εφραίμ - Σκήτη Αγίου Ανδρέα)

Οι εμπειρίες μου κοντά στον Άγιο Παΐσιο (Μητροπολίτης Λεμεσού)

Ο Όσιος Γέρων Βησσαρίωνας αποκάλυψε ένα πνευματικό μυστικό

Ο Όσιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Οι Χαιρετισμοί της "Γιαγιάς"

*Στο Άγιο Όρος η Αγία Άννα αποκαλείται «η Γιαγιά»

Εικοσιτέσσερες κατ’ αλφάβητον Οίκοι εις την Αγίαν Θεοπρομήτορα και Πανένδοξον Άνναν (Γέροντος Γερασίμου Μικραγιαννανίτου)

Κοντάκιον. Ήχος πλ.δ´. Τη Υπερμάχω.
Τη του Σωτήρος ευκλεεί Προγόνω άσωμεν
τη πεπλησμένη δωρεών του θείου Πνεύματος
κατά χρέος εγκωμίων άσματα θεία·
ως τεκούσα γαρ Παρθένον την Πανάχραντον
αναβλύζει καθ’ εκάστην χάριν άφθονον
τοις κραυγάζουσι· Χαίροις, Άννα θεόκλητε.

ΟΙ ΟΙΚΟΙ
Άγγελος ουρανόθεν, καταπτάς της Παρθένου, μηνύει σοι την σύλληψιν Άννα, ήν τεκούσα εξ Ιωακείμ, την ευκαρπίαν εκφαίνεις της χάριτος· διό σου την λαμπρότητα, θαυμάζοντες βοώμεν ούτω·

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Ο όσιος Πορφύριος και η μονολόγιστη ευχή

Η «ευχούλα» τούτη είναι το πανίσχυρο όπλο κατά του Διαβόλου και το κλειδί της πνευματικής ζωής, της ίδιας της αγιότητας

Κάτι που δεν έχει προσεχθεί επαρκώς στη διδασκαλία του οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη είναι η σχέση και η αγάπη του προς τη μονολόγιστη ευχή, το γνωστό σε όλους «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό».

Η συντομότατη αυτή παραδοσιακή προσευχή των Ορθοδόξων (πρέπει να) αποτελεί πνευματικό άθλημα και άσκηση όλων ανεξαιρέτως των Χριστιανών και ιδιαίτερα των μοναχών και μοναζουσών.

Ο Καυσοκαλύβης άγιος, γαλουχηθείς με τα νάματα της νηπτικής αγιορείτικης παραδόσεως, ασκήθηκε εξ απαλών ονύχων στη θεάρεστη αυτή προσευχητική τέχνη, την οποία χαρακτήριζε ως την «κατεξοχήν εργασία του». Είχε μάλιστα φτάσει σε υψηλά μέτρα θεωρίας κατ’ αυτήν, όπως φαίνεται από σχετικούς διαλόγους με άλλους αγιορείτες πατέρες και από το παραδοθέν περιστατικό με την αδελφή του και μετέπειτα μοναχή Πορφυρία στον ναό του αγίου Νικολάου στα Καλλίσια. Εκεί μέσα ασκούσαν ομού και μυστικώς τη νηπτική εργασία της ευχής και κατήρχετο το άκτιστο Φως, περιλούζοντας τον ναό.

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Και έρχεται ένα άρωμα επάνω από τον Άθωνα! Μα τι άρωμα ήταν αυτό!

Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτου, Περί των Αγιορειτών Πατέρων διήγησις, της οποίας εγενόμεθα αυτήκοοι μάρτυρες.

-Αχ, Πάτερ μου, όταν ήμουν υποτακτικός!
Ήταν η πανήγυρις των Αγιορειτών Πατέρων – εδώ δίπλα των Δανιηλαίων. Εγώ κάθισα εδώ με το κομποσχοίνι. Περνούσαν οι ώρες. Τα μεσάνυχτα ακριβώς έξι η ώρα με το αγιορείτικο εβγήκα έξω από το κελλί μου.

Και έρχεται ένα άρωμα επάνω από τον Άθωνα! Μα τι άρωμα ήταν αυτό! Τι δεν είχε μέσα του αυτό το απερίγραπτο άρωμα! Θέλεις κρίνο – θέλεις τριαντάφυλλο- θέλεις μαργαρίτα, πασχαλιά, θυμάρι, πεύκο, όλα τα αρώματα μέσα σε μια λεπτή ουράνια ευωδία. Δεν ήταν γήινο, από γήινα άνθη.

Και μου λέει ο λογισμός:
Κοίταξε, πως αυτοί οι Άγιοι Πατέρες ευωδίασαν με την ζωή τους την ασκητική το Άγιον Όρος· και τώρα το ευλογούν, τρόπον τινά, και το αρωματίζουν με την επίσκεψη τους από τον ουρανό, κατά την χάρι που είχε ο καθένας και όλοι μαζί ως μυροφόρα δοχεία του Αγίου Πνεύματος.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Η κρυφή υπερηφάνεια - Άγιος Παΐσιος

– Μου είπατε, Γέροντα, ότι έχω κρυφή υπερηφάνεια. Ποιά είναι η κρυφή υπερηφάνεια;
– Είναι η εσωτερική υπερηφάνεια. Και η εσωτερική υπερηφάνεια είναι πολύ χειρότερη από την εξωτερική.

– Γέροντα, τί διαφορά έχει η εξωτερική από την εσωτερική υπερηφάνεια;
– Η εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και θεραπεύεται εύκολα. Ο άνθρωπος που έχει εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και από τα ρούχα του και από το περπάτημά του και από την ομιλία του, και έτσι μπορεί κανείς να του πη καμμιά κουβέντα και να βοηθηθή. Ενώ η κρυφή υπερηφάνεια είναι πολύ ύπουλη και γι᾿ αυτό δύσκολα θεραπεύεται. Κρύβεται και δεν την βλέπουν οι άλλοι· μόνον ένας πεπειραμένος μπορεί να την καταλάβη. Η κρυφή υπερηφάνεια συνήθως υπάρχει στους πνευματικούς ανθρώπους. Και τότε, ενώ έχουν εξωτερικά σχήματα ταπεινά, σχήματα ευλαβείας, μέσα τους κρύβουν του κόσμου την υπερηφάνεια! Βλέπεις, ντύνεται στα κουρέλια το ταγκαλάκι...

– Γέροντα, ο άνθρωπος που έχει κρυφή υπερηφάνεια την καταλαβαίνει;
– Αν παρακολουθή τον εαυτό του, την καταλαβαίνει.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Θαύματα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη

Απολυτίκιο: «Βίον ένθεον,καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι, ημίν το μέγα έλεος».

Αμέτρητα είναι τα θαύματα που οφείλονται στον μεγάλο αυτόν Άγιο, όχι μόνο κατά τη διάρκεια που ήταν εν ζωή, αλλά και μετά την κοίμησή του. Ένα πολύ μικρό δείγμα αυτών αναφέρονται πιο κάτω (τα θαύματα που αναφέρονται στη συνέχεια είναι παρμένα από το βιβλίο ''Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης'' που έγραψε ο ίδιος ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο οποίος ήταν βαπτιστικός του Αγίου):

Ο Σολομών Κοσκερίδης διηγήθηκε ότι είχαν πάει μία παράλυτη Τουρκάλα στον Χατζεφεντή (έτσι έλεγαν τότε τον Άγιο Άρσένιο) μέσα σε μια μπατανία, την οποία διάβασε και έγινε αμέσως καλά.
Από το Κελμίρι είχαν φέρει μια γυναίκα λεπρή στον Χατζεφεντή (Άγιος Αρσένιος), την οποία διάβασε και καθαρίσθηκε η λέπρα της. Και, όπως διηγείται ο Πρόδρομος Κορτσινόγλου, το πρόσωπό της μετά φαινόταν σαν πρόσωπο παιδιού, τρυφερό.

Η Σωτηρία Χριστοφορίδου διηγήθηκε ότι μια Τουρκάλα τυφλή, ονόματι Μεριάμα, την είχαν φέρει στον Πατέρα Αρσένιο, ο οποίος την διάβασε και ήρθε το φως της.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Εγκώμια και Ευλογητάρια Αγίου Νεκταρίου του εν Αιγίνη

Η ευχή θα είναι ο μεγαλύτερος βοηθός κατα την έξοδο της ψυχής από το σώμα

Συγκλονιστική διήγηση από τον π. Μάρκελλο Καρακαλληνό!

ΜAΝΩΛΗΣ ΜΕΛΙΝΟΣ: Σάς είπαν δηλαδή κάποιοι Αγιορείται πατέρες, ότι έχουν βιωματική εμπειρία αγγέλων και δαιμόνων;

Γ.ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ: Βεβαίως και πάλεψαν προς τούς δαίμονας! Μα και ό Γέρων Παΐσιος τα λέει αυτά.
Ένας άλλος Γέροντας μου διηγήθηκε ότι βρέθηκε σε έκσταση. Καθώς διάβαζε ένα πατερικό βιβλίο κουράστηκε, μούδιασε το σώμα του κι έγειρε λίγο να ξεκουραστεί, βάζοντας το βιβλίο πού διάβαζε σαν μαξιλάρι. Ο νους του τότε αρπάγη και βρέθηκε στον ουρανό! Εκεί τον πλησίασαν δύο άγγελοι, όπως τους εικονίζει η Εκκλησία μας, με πρόσωπο όμορφο και χαρωπό. Ο Γέροντας έμεινε κατάπληκτος από το κάλλος των Αγγέλων και τούς λέει με θαυμασμό:

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Ανεκτίμητες πνευματικές εμπειρίες (3/3)

 Στην Ι.Μ. Ζωγράφου με τον μοναχό Σέργιο.

 Στην Ι.Μ. Σαγματά μαζί με τον τότε Ηγούμενο Νεκτάριο και Μητροπολίτη Άργους και τον πατέρα Αντύπα απο το κελί της Αγίας Άννας.

Άγιος Νεκτάριος: Μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό!

Πόσο ωραία, πόσο ευχάριστη, πόσο χαριτωμένη είναι η εικόνα εκείνου που ελπίζει στον Θεό που σώζει, στον Θεό των οικτιρμών, τον Θεό του ελέους, τον αγαθό και φιλάν­θρωπο Θεό.

Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό! Ο Θεός είναι πάντα βοηθός του και δεν φοβάται ό,τι κακό κι αν του προξενήσει άνθρωπος. Ελπίζει στον Κύριο και πράττει τα αγαθά! Κάθε του ελπίδα την έχει εναποθέσει σ’ Αυτόν, και σ’ Αυτόν εξομολογείται με όλη του την καρδιά. Είναι το καύχημά του, είναι ο Θεός του και Τον επικαλείται μέρα και νύχτα. Το στόμα του ωραίο, αναπέμπει αίνους στον Θεό, τα χείλη του, πιο γλυκά από μέλι και κερί σαν ανοίγουν για να ψάλλουν στον Θεό· η δε γλώσ­σα του γεμάτη χάρη, κινείται προς δοξολογία Θεού.

Η καρδιά του είναι έτοιμη να Τον επικαλεσθεί, η διάνοια του έτοιμη να ανυψωθεί προς Αυτόν, η ψυχή του είναι προ­σηλωμένη στον Θεό και «η δεξιά του Κυρίου αντελάβετο αυτού». «Εν τω Κυρίω επαινεθήσεται η ψυχή αυτού». Ζητά και λαμβάνει από τον Θεό αυτό που ζητά η καρδιά του. Ζητά και βρίσκει όσα ποθεί. Κρούει και του ανοίγονται οι θύρες του ελέους.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο επαναπαύεται σε ήσυχα νερά. Ο δε Κύριος του δίνει πλούσια τα ελέη του. Η δεξιά του Κυρίου κατευθύνει την πορεία του και δάκτυλος Κυρί­ου τον καθοδηγεί στους δρόμους του.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Ποιοί προσεύχονται κάθε νύχτα για εμάς;

Απόψε στο Άγιο Όρος και σε άλλα μοναστικά-πνευματικά κέντρα της Ορθοδοξίας σε όλο τον κόσμο, κάποιοι ταπεινοί άνθρωποι αγρυπνούν κάνοντας προσευχή για όλο τον κόσμο.

Κάποιοι ερημίτες σε δάση και σπηλιές, κάποιοι μοναχοί σε μικρά κελλιά, άγνωστοι σε μας αλλά γνωστοί στο Θεό, πιθανόν όμως και ολόκληρες μοναστικές αδελφότητες, διανυκτερεύουν προσευχόμενοι για σένα, αδελφέ μου, αδελφή μου, για μένα, για τους δικούς μας, για όλη την ανθρωπότητα.

Δεν προσεύχονται μόνο για να σώσουν την ταπεινή ψυχούλα τους, αλλά για τη βοήθεια, την ευλογία και τη σωτηρία όλου του κόσμου. Αυτό είναι το έργο των μοναχών στην Ορθοδοξία –και δευτερευόντως κάνουν και πολλά άλλα πνευματικά και κοινωνικά έργα.

Αλλά και ιερείς μέσα στον κόσμο, καθώς και λαϊκοί, δηλ. όχι ιερείς και μοναχοί, υπάρχουν, που προσεύχονται με φλόγα αγάπης για όλο τον κόσμο και κάποιοι απ’ αυτούς ξενυχτούν απόψε για σένα, χωρίς να σε γνωρίζουν. Ξενυχτούν για τον πονεμένο, το δυστυχισμένο, τον αδικημένο, για κάθε ψυχή.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Όσιος Παΐσιος: Πάντοτε να προσπαθούμε να κάνουμε το καλό, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση

Πώς συμβαίνει μερικές φορές, αυτός που βοηθιέται, να φέρεται άσχημα προς αυτόν που τον βοήθησε.

- Ο διάβολος πάει και κεντάει τον άλλον, ώστε να μας φερθή άσχημα και να αγανακτήσουμε, οπότε χάνουμε το καλό.
Δεν φταίει ο άνθρωπος˙ο διάβολος κεντάει τον άνθρωπο, για να μας κάνη να τα χάσουμε όλα. Όταν κάνετε μια καλωσύνη, να αισθάνεσθε πάντα πως ό,τι κάνετε έχετε υποχρέωση να το κάνετε και να είστε έτοιμες να αντιμετωπίσετε πειρασμό, για να μη χάσετε το καλό που κάνατε, αλλά να το κερδίσετε όλο.

Κάνει λ.χ. ένας μια ελεημοσύνη, χωρίς να έχη σκοπό να την φανερώση. Μπαίνει ο πειρασμός στην μέση και βάζει άλλους να του πουν «εσύ ο φιλάργυρος, που δεν έκανες τίποτε κ.λπ., ο τάδε έκανε αυτό, ο τάδε εκείνο», για να τον αναγκάση να πη και αυτός… ταπεινά «έκανα και εγώ κάτι μικρό, ένα νοσοκομείο» ή να τον αναγκάση να αγανακτήση να αγανακτήση και να πη «ποιός εγώ, που έκανα αυτό και αυτό;» και να τα χάση όλα.

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Αναδημοσίευση ανάρτησης του Γέροντα Νεκτάριου του Αγιορείτου για τον Άγιο Παΐσιο


Αναδημοσιεύουμε απο το ιστολόγιο του Γέροντα Νεκτάριου του Αγιορείτου (http://geron-nektarios-o-agioritis.blogspot.gr) τη παρακάτω ανάρτηση για τον Άγιο Παΐσιο:

Ο Άγιος Παΐσιος είναι και πάλι εδώ μαζί μας.

Δέος, θαυμασμό, ευαρέσκεια και δόξα πρέπει να αποδώσουμε στον Θεό ημών Κύριο Ιησού Χριστό και στον αγαπημένο μας Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη. Δεν ενδιαφέρονται μόνον για την σωτηρία των ψυχών ημών ως εν διαρκή μετανοία παροτρύνοντες ημάς να ευρισκόμεθα αλλά και πολύ ουσιαστικές λεπτομέρειες μας διδάσκουν για να παρευρεθούμε στην μεγάλη χαρά του καλέσματος στην Αγια-Σοφιά. Πρέπει να βιαστούμε αδελφοί στην ταχύτητα της μετανοίας για να μην απογοητεύσουμε τον Άγιο Θεό μας και τον Άγιο μας Παΐσιο τον Αγιορείτη. Ετοιμαστείτε, τα γεγονότα είναι πιο κοντά από ότι τα προσδιορίζουμε στο μυαλό μας. Ακολουθεί το κείμενο με τις νέες ουράνιες αποκαλύψεις του Αγίου Παΐσίου του Αγιορείτου.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη Παναγία Αρβανίτισσα
να σας ευλογούν.

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός Αγιορείτης.

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Ποιά ήταν η θέση του Αγ. Παϊσίου για τον Οικουμενισμό και τον διάλογο με τις λοιπές Χριστιανικές ομολογίες;

«Μαζεύονται και συνεδριάζουν και κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες για πράγματα πού δεν χωράει συζήτηση, που ούτε οι Άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια.

Όλες αυτές οι ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση και άλλους σε σχίσματα, και να κερδίζει έδαφος ο διάβολος. Πα, πα... βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί οι άνθρωποι!...

...Μερικοί από τους Ορθοδόξους πού έχουν ελαφρότητα και θέλουν να κάνουν προβολή, «Ιεραποστολή», συγκαλούν συνέδρια με ετεροδόξους, για να γίνεται ντόρος και νομίζουν ότι θα προβάλουν έτσι την Ορθοδοξία, με το να γίνουν δηλαδή ταραμοσαλάτα με τους κακοδόξους.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Άγιος Παΐσιος: Αργότερα θα δυσκολευθήτε πολύ. Δεν με καταλαβαίνετε. Τότε θα με καταλάβετε...

Είθε να μην επιτρέψη ο Θεός να έρθουν δύσκολες μέρες, αλλά αν έρθουν, με έναν μικρό σεισμό, με ένα τράνταγμα, θα σωριάσουν ολόκληρες αδελφότητες, ολόκληρα μοναστήρια, γιατί ο καθένας θα πάη να σώση τον εαυτό του και θα τραβήξη την πορεία του.
Χρειάζεται πολλή προσοχή, για να μη μας εγκατάλειψη ο Θεός. Οι ψυχές να έχουν κάτι πνευματικό. Αυτό σας τιμάει. Θα γίνει μεγάλο τράνταγμα.
Τόσα σας λέω, τόσο σκληρά έχω μιλήσει! Εμένα κάτι να μου έλεγαν, θα προβληματιζόμουν, θα σκεφτόμουν γιατί μου το είπαν, τι ήθελαν. Γιά να μην πω βράδυα, ένα βράδυ δεν θα κοιμόμουν. Αν δεν έβλεπα τα δύσκολα χρόνια που έρχονται, δεν θα ανησυχούσα τόσο. Αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι αργότερα θα δυσκολευθήτε πολύ. Δεν με καταλαβαίνετε. Τότε θα με καταλάβετε.– Αν βρεθή, Γέροντα, μόνος του κανείς σε δύσκολα χρόνια, τι θα κάνει;
– Άρχισε τώρα να κάνεις πρώτα υπακοή, να απόκτησης διάκριση, και τότε θα δούμε. Γι’ αυτό είπαμε να κόψουμε τα κουσούρια πρώτα. Αν έχη κανείς κουσούρια, δεν θα τα βγάλη πέρα. Αν τώρα γκρινιάζη για όλα και νομίζη ότι αυτός είναι λεβεντόπαιδο και όλοι οι άλλοι είναι χάλια, τότε…; Κοιτάξτε να διορθωθήτε, για να δικαιούσθε την θεία βοήθεια.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Και με τα κομποσχοίνια σώζονται οι κολασμένοι!

Ἡ δύναμη τοῦ κομποσχοινιου. Κάποτε ἕνας ἀδελφός, ὅταν βρισκόμασταν στὴν Ν. Σκήτη, περιέπεσε σ’ ἕνα ἀμφίβολο λογισμό: «Προσευχόμαστε, ἀγρυπνοῦμε…, ὡραία αὐτά. Ὅμως κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο βοηθοῦμε καὶ τοὺς ἄλλους ἢ μόνον τὸν ἑαυτό μας;». Ἐνῶ ἑτοιμαζόταν νὰ ἐξομολογηθεῖ αὐτὸν τὸν λογισμὸ στὸν Γέροντα, τὸν πρόλαβε ὁ δεύτερος καὶ μὲ πρόσωπο ποὺ φαινόταν βαθιὰ συγκινημένο, λέγει στὸν ἀδελφό. Ἀπόψε παιδί μου, ὁ Θεός μού ἔδειξε τὸ ἕξης φοβερὸ θέαμα: Ἐνῶ προσευχόμουν, γιὰ μία στιγμή μοῦ φάνηκε ὅτι βρισκόμουν σὲ μία πολὺ μεγάλη τράπεζα. Στεκόμουν μπροστὰ σὲ μία πόρτα ποὺ ἔμοιαζε σὰν τὴν ὡραία πύλη τῆς ἐκκλησίας. Μέσα ἐκεῖ σ’ αὐτὸν τὸν χῶρο, ἀμέτρητα πλήθη περίμεναν σειρά. Ἐγὼ ἔμοιαζα σὰν ἀρχισιτοποιός. Μέσα σ’ αὐτὸν τὸν χῶρο διέκρινα καὶ σας νὰ βρίσκεστε κοντά μου. Κόβατε κάτι μεγάλα σὰν πρόσφορα καὶ μοῦ τὰ φέρνατε.

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Η εξομολόγηση και ο Γέροντας π.Ιάκωβος Τσαλίκης

Για το μεγάλο θέμα τῆς ἐξομολογήσεως στὸ ὁποῖο ἀφιέρωσε πολλὰ χρόνια τῆς ζωῆς του πολλὰ θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε. Ἂς ἀναφέρουμε τὰ κυριότερα:

Ἦταν λοιπὸν στὴν ἐξομολόγηση πολὺ ἐπιεικὴς χωρὶς ὅμως καὶ νὰ παραβαίνει τοὺς Κανόνες. Ἔλεγε: «Ἂν σὲ μία κοπέλα ποὺ ἔκανε, ἂς ποῦμε, ἔκτρωση καὶ μόλις ἐξομολογηθεῖ τὴν ἁμαρτία της ἐγὼ ὡς πνευματικὸς τῆς πῶ ὅτι εἶναι φόνισσα, ὅτι δολοφόνησε τὸ παιδί της καὶ ὅτι ἑφτὰ χρόνια δὲ θὰ κοινωνήσει καὶ κατόπιν τὴ βγάλω ἀπὸ τὸ ἐξομολογητήριο, τί συνέπειες θὰ ἔχουν ὅλα αὐτὰ γιὰ τὴν ψυχή της; Ἐνῶ ἂν τῆς μιλήσω μὲ ἀγάπη καὶ στοργή, λέγοντάς της «Παιδί μου, δὲν εἶναι σωστὸ αὐτὸ ποὺ ἔκανες, εἶναι ἁμαρτία» καὶ δὲν τῆς βάλω ἀμέσως κανόνα, ἀλλὰ τὴ συμβουλέψω καὶ τὴν ξαναδῶ σὲ δεκαπέντε ἡμέρες ἢ ἕνα μήνα σιγὰ  σιγὰ θὰ τακτοποιηθεῖ ἡ ψυχή της. Ὁ ἄνθρωπος δὲν πρέπει νὰ φεύγει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία πληγωμένος ἀλλὰ θεραπευμένος. Ἐγώ, πάτερ μου, δὲ μισῶ τὸν ἄνθρωπο ἀλλὰ τὴν ἁμαρτία».

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Διάλογος με τον μακαριστό Γέροντα Αμβρόσιο Λάζαρη

Γέροντα, πώς είναι ό Παράδεισος;

– Είναι ένα ευλογημένο μέρος, χαρούμενο, έχει ποτάμια με νερά μέσα. Τόπος απέραντος, χωρίς κόπο, χωρίς στενοχώρια. Ανάπαυση ψυχής, ελευθερία πνεύματος. Καί θα χαίρεσαι εκεί, δεν θα κλαις, δεν θα πονάς. Χαρά, αγαλλίαση, ευφροσύνη ψυχών. Εκεί μέσα μπαίνουν όσοι φύλαξαν εδώ τη ζωή τους στην καθαρότητα.
Καί τί είναι ή Χάρις του θεού;

Δύναμις! Απέραντος δύναμις! Είναι εδώ στη γη καί καλύπτει τον Ουρανό. Ή Χάρις του θεού μπορεί να χτίσει τη γη καί εν ριπή οφθαλμού να τήν γκρεμίσει, να χαθεί. Γιατί ή Χάρις είναι δύναμις καί αλλάζει το Σύμπαν.

Γι’ αυτό βλέπουμε τις μεγάλες καταστροφές από τη μία στιγμή στην άλλη;

Αυτά να τά προσέχετε, γιατί, όταν ό Κύριος τραβήξει το βλέμμα Του από μία περιοχή, αλλάζει λειτουργία.

Καί θα γίνουν καί άλλα κακά;

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Γέροντα, ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση, όταν προκύπτουν δύσκολα Εκκλησιαστικά θέματα;


– Γέροντα, ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση, όταν προκύπτουν δύσκολα εκκλησιαστικά θέματα;

– Να αποφεύγωνται τα άκρα· με τα άκρα δεν λύνονται τα θέματα. Βλέπαμε παλιά, ο μπακάλης έβαζε λίγο-λίγο με την σέσουλα στην ζυγαριά, και έτσι έβρισκε την ακρίβεια και ισορροπούσε και η ζυγαριά.

Δηλαδή δεν έβαζε απότομα πολύ ούτε αφαιρούσε απότομα πολύ.

Τα δύο άκρα πάντα ταλαιπωρούν την Μητέρα Εκκλησία και οι ίδιοι που τα κρατούν ταλαιπωρούνται, γιατί τα δύο άκρα συνήθως καρφώνουν… Είναι σαν να κρατάη το ένα άκρο δαιμονισμένος, όταν έχη αναίδεια πνευματική (περιφρόνηση για όλα), και το άλλο άκρο σαν να το κρατάη τρελλός, όταν έχη μωρό ζήλο με στενοκεφαλιά.

Ένας πνευματικά αναιδής δηλαδή με έναν ζηλωτή, που έχει μωρό ζήλο, ποτέ δεν συμφωνούν, αλλά τρώγονται και χτυπιούνται, γιατί και οι δύο στερούνται την θεία Χάρη. Τότε – Θεός φυλάξοι! – μπορεί να χτυπιούνται συνέχεια τα δύο άκρα και «άκρη να μην τους βρίσκη» κανείς. Εκείνοι που θα μπορέσουν να λυγίσουν τα δύο αυτά άκρα, για να ενωθούν – να ομονοήσουν-, θα στεφανωθούν από τον Χριστό με δύο αμάραντα στεφάνια.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Το μήλο του Παραδείσου - Γέρων Τιμόθεος ο Ρώσος

Είχαμε κάποτε στο Βαλαάμ (νησί της Ρωσίας με περίφημο κοινόβιο μοναστήρι) έναν καλόγερο πνευματικό μου αδελφό, που μου άνοιξε την καρδιά του και μου είπε ότι ως εκείνη την στιγμή προσευχόταν έχοντας αφιερώσει στην προσευχή όλη του την διάνοια και με την καρδιά να καίγεται από θεία φλόγα αγάπης και γινόταν άλλος άνθρωπος, άλλαζε ολοκληρωτικά συχνά βρισκόταν σε έκσταση και φαινόταν νά΄ ναι μαζί μ΄ αυτούς που βρίσκονταν κιόλας στον Παράδεισο. Έβλεπε πλήθη αγγέλων, αγίων και άλλων εκλεκτών του Θεού, έβλεπε δέντρα διάφορα με υπέροχους καρπούς, μα πιο πολύ απ΄ όλα τραβούσε την προσοχή του ένα και μοναδικό δέντρο, το πιο υπέροχο απ΄ όλα, που οι καρποί του μοιάζανε συνηθισμένα μήλα. Αυτό το δέντρο το εθαύμαζε ιδιαίτερα και δεν ήθελε να κουνήσει από κοντά του. Έρχεται λοιπόν και τον πλησιάζει ένα παλληκάρι με λαμπρή φορεσιά και χρυσό ζωνάρι κι τον ρωτάει:

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

Διάλογος του Μεγάλου Αντωνίου με έναν δαίμονα

Ὅταν ὁ Μέγας Ἀντώνιος ἠσκήτευεν εἰς τὴν ἔρημον, νὰ καὶ ἔρχεται ὁ Δαίμων τὰ μεσάνυκτα, καὶ τοῦ ἐκτύπησε τὴν πόρτα διὰ νὰ τοῦ ἀνοίξῃ. Ἐσηκώθη λοιπὸν ὁ Μέγας Ἀντώνιος, καὶ ἀφοῦ ἄνοιξε τὴν πόρτα του, βλέπει ἔξαφνα ἄνθρωπον ἀλλόκοτον καὶ ἔστεκεν ἔξω.

Λέγει του ὁ Ἅγιος "Ποῖος εἶσαι ὁποῦ μοῦ κτυπᾶς τὰ μεσάνυκτα τὴν πόρταν, καὶ τὶ θέλεις";

Λέγει του ὁ μιαρὸς Δαίμων "Ἐγὼ εἶμαι ὁ Δαίμων".

Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἅγιος "Πῶς ἦλθες, παγκάκιστε ἐδῶ";

Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Δαίμων "Ἦλθα νὰ σοῦ εἰπῶ πῶς μάχονται οἱ καλόγηροι καὶ λοιποὶ Χριστιανοί, ὑβριζόμενοι κατὰ πᾶσαν ὥραν, καὶ πῶς τοὺς κοσμικοὺς γυρίζω εὔκολα εἰς τὸ θέλημά μου".

Λέγει του ὁ Ἅγιος "Παγκάκιστε, διατὶ κάμνεις αὐτό";

Λέγει του ὁ Δαίμων "Ἐγὼ φθονῶ τοὺς καλογήρους, διότι ὁ αὐθέντης μου ὁ Ἑωσφόρος ἔχει πολὺν φθόνον εἰς αὐτούς, ἐπειδὴ μέλλει ὁ Θεὸς ν΄ἀποκαταστήσῃ τὸ Τάγμα τῶν Ἀγγέλων ὁποῦ ἐξέπεσεν ἀπὸ ἡμᾶς, καὶ νὰ κάμῃ Ἀγγέλους ἀπὸ τοὺς καλοὺς Ἱερεῖς καὶ τοὺς ταπεινοὺς Μοναχούς, καὶ διὰ τοῦτο ἔχομεν τόσον φθόνον εἰς αὐτούς".

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Ο Χριστόδουλος Αγιορείτης για τον Άγιο Παΐσιο

Ο Μοναχός Χριστόδουλος έζησε τον Άγιο Παΐσιο και έγραψε βιβλία γι αυτόν όπως ο 'Γέρων Παίσιος' και το 'Σκεύος εκλογής'. Στο παρακάτω βίντεο διηγείτε ιστορίες από τον γέροντα:

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Όσιος Παϊσιος: «Και να δείτε, θα γυρίσουν πάλι στα παλιά οι άνθρωποι»

Αργότερα οι άνθρωποι θα εκτιμήσουν που κρατούν οι Χριστιανοί σήμερα την τιμή, την πίστη και όλο το μεγαλείο της Εκκλησίας.

Και να δήτε, θα γυρίσουν πάλι στα παλιά. Όπως έγινε και με την αγιογραφία˙ μια εποχή δεν μπορούσαν να καταλάβουν την βυζαντινή τέχνη και κτυπούσαν τις τοιχογραφίες με το σκεπάρνι, για να ρίξουν τον παλιό σοβά και να τον ξαναφτιάξουν, για να αγιογραφήσουν άλλες εικόνες, της Αναγεννήσεως. Τώρα, μετά από τόσα χρόνια, αναγνώρισαν την αξία της βυζαντινής τέχνης. Μάλιστα, πολλοί που δεν έχουν και ευλάβεια , ακόμη και άθεοι, πάνε σιγά-σιγά και ξεσκεπάζουν τις παλιές τοιχογραφίες που έχουν τις σκεπαρνιές. Έτσι και όλα αυτά που πετούν τώρα για άχρηστα σιγά-σιγά θα τα αναζητήσουν.
Βλέπεις και με την βυζαντινή μουσική πώς τα πράγματα έρχονται στη θέση τους; Μικρά παιδιά έχουν μάθει βυζαντινή μουσική. Παλιότερα δύσκολα εύρισκες έναν που να ήξερε βυζαντινή μουσική. Τώρα μικρά παιδιά ξέρουν, και οι άλλοι προβληματίζονται μετά. Και τί γλυκά «γυρίσματα» έχει η βυζαντινή μουσική! Ιδίως τα καθαρά βυζαντινά έχουν διάφορα όμορφα, γλυκά γυρίσματα. Άλλα λεπτά σαν το αηδόνι, άλλα σαν απαλό κυματάκι, άλλα δίνουν μια μεγαλοπρέπεια. Όλα αποδίδουν, τονίζουν τα θεία νοήματα.

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Θα κάτσεις ήσυχα σε μια γωνιά και θα μιλήσεις στον Χριστό σαν να ήταν κοντά σου και να σε άκουγε (Άγιος Παΐσιος)

Βρισκόμουν στην μονή Σταυρονικήτα του Αγίου Όρους. Ένα πολύ όμορφο, παραθαλάσσιο μοναστήρι, κάμποσες μέρες φιλοξενούμενος. Ένα απόγευμα έπιασα κουβέντα με κάποιον σεβάσμιο μοναχό.
Ήμασταν μόνοι στη βιβλιοθήκη που υπάρχει στο αρχονταρίκι της μονής. Γέροντα, θέλω να με μάθετε να προσεύχομαι, του είπα κάποια στιγμή. Να προσεύχεσαι; με ρώτησε με απορία. Επηρεασμένος από τα ινδουιστικά, φανταζόμουν ότι θα υπάρχει κάποια ιδιαίτερη μέθοδος, κάποια τεχνική... κάτι σαν τον διαλογισμό.
Ναι γέροντα, τι πρέπει να κάνω για να προσευχηθώ; Τί να πώ; πως πρέπει να κάτσω; Κατάλαβε την μεγάλη μου άγνοια, αλλά δεν έδειξε τίποτα. Να, κοίτα να δεις... απλά. Πρέπει να είσαι απλός. Θα κάτσεις ήσυχα σε μια γωνιά και θα μιλήσεις στον Χριστό σαν να ήταν κοντά σου και να σε άκουγε. Είναι μπροστά και σε ακούει... θα τα πεις σαν να μιλούσες σε κάποιον φίλο σου. Καθώς όμως συνέχιζε να μου μιλάει, ένιωσα κάτι κακό, περίεργο, να πέφτει πάνω μου και να με αλλοιώνει ψυχικά. Τον διέκοψα. Γέροντα, τώρα που μου μιλάτε, κάτι περίεργο μου συμβαίνει, κάτι με εμποδίζει. Έχει αλλάξει το μυαλό μου. Σας βλέπω κάπως... διαφορετικά. Με κοίταξε με ανησυχία.
Δεν πειράζει παιδί μου, θα τα πούμε αύριο. Πάνε τώρα να ξεκουραστείς...
Είχε βραδιάσει πια. Πήγα στο δωμάτιο μου. Ήμουν μόνος αυτήν την φορά σε ένα μικρό δωμάτιο. Έπεσα να κοιμηθώ. Δεν θα είχα κοιμηθεί πολύ, όταν ξύπνησα ανήσυχος. Κάτι με πλάκωνε στο στήθος. Κάποιος είχε μπει μέσα στο δωμάτιο μου και με πίεζε στο στήθος. Άνοιξα τα μάτια φοβισμένος. Δεν έβλεπα τίποτα, παρά μόνο τα έπιπλα. Όμως... ένιωθα την ζωντανή παρουσία που με πίεζε αφόρητα.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Να προτιμάς την κούραση από την ξεκούραση (Άγιος Παΐσιος)

- Όταν, Γέροντα, λέω: «Τόσο μπορώ να δουλέψω, αυτή είναι η αντοχή μου», από φιλαυτία το λέω;

- Όσο κάθεται κανείς, τόσο χαλαρώνει. Όσο δουλεύει, τόσο δυναμώνει. Εκτός που διώχνει την μούχλα με την δουλειά, βοηθιέται και πνευματικά.

Ο σκοπός είναι να φθάση να χαίρεται ο άνθρωπος περισσότερο από την κακοπάθεια παρά από την καλοπέραση. Αν ξέρατε πώς ζουν μερικά γεροντάκια εκεί στο Άγιον Όρος, αλλά και τί χαρά νιώθουν!

Να, ένα γεροντάκι, που έμενε μόνο του ένα χιλιόμετρο πιο πέρα από το Καλύβι μου, τί αυταπάρνηση είχε!

Το Καλύβι του ήταν ψηλά, σε ένα πολύ απότομο μέρος, και το καημένο αρκουδώντας κατέβαινε από το μονοπάτι για να πάη σε ένα άλλο γεροντάκι πιο κάτω, όταν χρειαζόταν κάτι. Ήθελαν να το πάρουν στο γηροκομείο, αλλά δεν δεχόταν, και όλοι μετά έλεγαν: «αυτός είναι πλανεμένος», γιατί καθόταν μόνος του εκεί. Μια μέρα που ήρθε στο Καλύβι, μου είπε για ποιόν λόγο δεν ήθελε να φύγη:

Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Διδακτική ιστορία: Γνωρίζεις τι γίνεται αν διαβάζεις του χαιρετισμούς της Παναγίας κάθε μέρα;

Στην παράδοση της Εκκλησίας μας, μάς αναφέρεται και το εξής θαυμαστό γεγονός για την δύναμη που έχουν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Θα πούμε αυτό το γεγονός, αυτήν την ιστορία.
Στα παλιά χρόνια, δηλαδή πριν από το 1800, κάποιος εκεί τότε, - υπήρχαν πολλοί λησταί, όπως είναι γνωστό, που στήνανε καρτέρι στα σταυροδρόμια, και λήστευαν τους περαστικούς,- κάποιος λοιπόν απ’ αυτούς τους αρχιληστάς είχε βάλει μερικούς συντρόφους, να στήνουν το καρτέρι τους σε ένα σταυροδρόμι που ήτο αναγκαστικό πέρασμα για τους περαστικούς πεζοπόρους, από τη μια πόλη στην άλλη. Και όποιος περνούσε, είτε ήταν μόνος του, είτε ήταν δύο είτε τρείς, τους λήστευαν.
Και μετά τους άφηναν να φεύγουν, δεν τους έκαναν κακό. Δεν τους τραυμάτιζαν, δεν τους κακοποιούσαν.

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Το Σύμβολο της Πίστεως και η ερμηνεία του

Το Σύμβολο της Πίστεως, το Πιστεύω, είναι σύντομη ομολογία της πίστεώς μας μέσα στην οποία παρουσιάζονται περιληπτικά, με σαφήνεια και αυθεντικά τα βασικά δόγματα του χριστιανισμού.

Το «Πιστεύω» το λέμε κυρίως στο Μυστήριο του Βαπτίσματος αλλά και στις άλλες ακολουθίες. Με αυτό αναγνωρίζονται οι βαπτισμένοι από τους αβάπτιστους.
Στην αρχή υπήρχαν πολλά Σύμβολα: των Αποστόλων, του Αγίου Αθανασίου κ.λ.π. Αυτό που έχουμε σήμερα λέγεται Σύμβολο της Νίκαιας και της Κωνσταντινούπολης γιατί θεσπίστηκε στις Α΄ και Β΄ Οικουμενικές Συνόδους και είναι το μοναδικό που χρησιμοποιούν όλες οι χριστιανικές ορθόδοξες ομολογίες. Αναφέρεται περιληπτικά σε αυτά που πρέπει να πιστεύει κάθε ορθόδοξος χριστιανός.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Ευλογίες και επισκέψεις της Παναγίας στον Άγιο Παΐσιο

Διηγήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος: «Ήταν Δεκαπενταύγουστος. Ύστερα από τη Θεία Λειτουργία με έστειλε ο γέροντας μου για μια εργασία.

Ήμουν εξαντλημένος από τη νηστεία και τη προηγούμενη αγρυπνία, και μετά τη Θεία Λειτουργία δεν έφαγα γιατί δε μου είπε ο Γέροντας».

Έφτασα στην Ιβήρων και περίμενα το «μοτόρι» (καραβάκι). Ενώ θα ερχόταν το μεσημέρι, έφθασε το βράδυ και ακόμα να φανή. Ήμουν εξαντλημένος. Λέω να κάνω ένα κομποσχοίνι στην Παναγία κάτι να μου οικονομήση. Μετά λέω στον εαυτό μου: «Βρε χαμένε για τέτοια μικροπράγματα θα ενοχλείς την Παναγία;». Δεν πρόλαβα να τελειώσω και έρχεται ένας αδελφός από μέσα. Μου δίνει ένα δεματάκι και μου λέει: «Να, αδελφέ μου για τη χάρη της Κυρίας Θεοτόκου».

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Έτσι ήταν εμφανισιακά η Παναγία μος…

Η Παναγία, η Κυρία Θεοτόκος κατά τον έξω χαρακτήρα και το ήθος του σώματος ήταν σεμνή και σεβάσμια, μιλώντας μόνο όταν ήταν απαραίτητο. Πώς ήταν, όμως, η εμφάνιση της Παναγίας;

«Ήτο ογλήγορος εις το υπακούειν και ευπροσήγορος, ετίμα όλους και επροσκύνει, είχε το μέγεθος του σώματος μέσον και σύμμετρον, δεν επαρουσιάζετο εις κάθε άνθρωπον, ήτο μακράν από τόν γέλωτα και έξω από κάθε ταραχήν και θυμόν», σύμφωνα με κείμενα της εκκλησιαστικής μας παράδοσης.
Τώρα ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του προσώπου της Παναγίας διαβάζουμε στα κείμενα:
Το χρώμα του θεοδόχου Της σώματος ήτο όμοιο με το χρώμα του σιταριού. Είχε ξανθάς τάς τρίχας της κεφαλής, είχεν οφθαλμούς πολλά ωραίους, χρωματισμένους με θείαν σεμνότητα, ωραισμένους με κόρας οξείς και όμοιας με τήν ελαίαν και καλλυνομένας με βλεφαρίδας φαιδροπρεπείς.
Είχε τα οφρύδια μαύρα, κυκλικώς σχηματισμένα.

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Δεκαπενταύγουστος

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, μέγας θεολόγος, είδε την Παναγία σε όραμα και γράφει: Ποιος ανθρώπινος λόγος μπορεί άραγε να περιγράψει τη θεοφώτιστη ωραιότητά σου, Θεοτόκε Παρθένε;

Οι χάρες σου είναι αδύνατον να προσδιοριστούν ούτε με λόγια ούτε με σκέψεις. Μόνη η θεία όψη της χαρίζει αίγλη, ευφροσύνη και αγαλλίαση.

Η ωραιότητα του προσώπου της πηγάζει από την ωραία ψυχή της και την καθαρή καρδιά της. Σαν φως που χύνεται από τα μέσα προς τα έξω και χαρίζει αυτή την απαράμιλλη ευπρέπεια, την πάγκαλη καλλονή.

Η ωραιότητα, η προερχόμενη από την καθαρότητα, τη σεμνότητα και ταπεινότητά της, ήλκυσε το μάτι του Θεού πάνω της και την έκανε μητέρα του Θεού και των ανθρώπων.

Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

Παράκληση στη Παναγία την Πορταΐτισσα

Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως λέγομεν τό:

Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ Σου, ἐπάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου. Καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου Σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν Σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισέν με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καὶ ἠκηδίασεν ἐπ' ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων καὶ ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις Σου, ἐν ποιήμασιν τῶν χειρῶν Σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρὸς Σέ τὰς χεῖράς μου· ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός Σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου. Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν Σου ἀπ' ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός Σου, ὅτι ἐπὶ Σοὶ ἤλπιςα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς Σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά Σου, ὅτι Σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Τὸ πνεῦμά Σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου. Καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου, καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου· ὅτι ἐγώ δοῦλός Σού εἰμι.

Παράκληση στη Παναγία την Εικοσιφοίνισσα

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου.......

θεός Κύριος........

Ήχος δ Ο υψωθείς εν τω Σταυρό

Τους προστρέχοντας τη θερμή Σου πρεσβεία και προσκυνούντας την σεπτή Σου εικόνα εν πίστει Μήτερ ημών Εικοσιφοίνισαα. πάντας διαφύλασσε απειλών και κινδύνων και δεινών και θλίψεων και φρικτών νοσημάτων και προς την πίστην την αληθινήν στρέψον αυτούς. ω Μήτερ Πανάχραντε.

Δόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνευματι.......

Τη Θεοτόκο εκτενώς νυν προσδράμομεν........
Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ου σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε........

Ο Ν' Ψαλμός και Ήχος Πλ. δ Υγράν διοδεύσας

Υπεραγία θεοτόκε σώσον ημάς

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

Σφοδροί λογισμοί και σαρκικοί πειρασμοί θα σε πολεμούν, για να μολύνουν το σώμα σου και την ψυχή σου

Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου

Γνώριζε ότι σφοδροί λογισμοί και σαρκικοί πειρασμοί θα σε πολεμούν, για να μολύνουν το σώμα σου και την ψυχή σου.

Για να νικήσεις το πάθος αυτό πρέπει ν’ αποφεύγεις συστηματικά τις κοσμικές συναναστροφές. Μη ξεχνάς ότι η φύση μας έχει μέσα της την ορμή για τεκνογονία, που φουντώνει από την απρόσεκτη συμπεριφορά μας με τις γυναίκες.

Άλλη ζημιά προκαλούν στην ψυχή οι πειρασμοί που έρχονται από πράγματα που βρίσκονται μακριά μας, και άλλη, πολύ σοβαρότερη βλάβη, προξενούν στην ψυχή μας οι λογισμοί που μας έρχονται όταν ο πειρασμός είναι κοντά μας. Όταν η φωτιά είναι μακριά δε μας βλάπτει πολύ, όταν όμως είναι κοντά, τότε η ζημιά είναι σίγουρη.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Όσιος Παΐσιος: Σε κάθε δύσκολη περίοδο o Θεός διατηρεί μία ζύμη για τις επόμενες γενιές

Στην κατάσταση που είναι σήμερα οι άνθρωποι, ό,τι τους λέει ο λογισμός κάνουν. Άλλοι είναι με χάπια, άλλοι παίρνουν ναρκωτικά…Κάθε τόσο τρεις-τέσσερις ξεκινούν να κάνουν μία νέα θρησκεία.

Ανάλογα, λίγα γίνονται, εγκλήματα, δυστυχήματα κ.λπ. Βοηθάει ο Θεός. Ήρθε ένας στο Καλύβι και μου λέει: «Έχεις καμμιά κιθάρα;». Πίνει χασίς, έχει όρεξη να μιλάη- δεν σε ρωτά αν έχης εσύ όρεξη- θέλει και μια κιθάρα! Άλλοι βαρέθηκαν τη ζωή τους και θέλουν να αυτοκτονήσουν ή να κάνουν κανένα κακό, για να γίνη σαματάς. Δεν είναι ότι τους περνάει αυτό σαν βλάσφημος λογισμός και τον διώχνουν. Βαρέθηκαν την ζωή τους και δεν ξέρουν τί να κάνουν. Μου είπε ένας: «Θέλω να με γράψουν οι εφημερίδες ότι είμαι ήρωας». Οι άλλοι χρησιμοποιούν μερικούς τέτοιους και κάνουν την δουλειά τους. Πάλι καλά, ανάλογα, λίγα γίνονται.

Το καλό είναι που δεν μας εγκαταλείπει ο Θεός. Ο Καλός Θεός τον σημερινό κόσμο τον φυλάει με τα δυο Του χέρια ∙ παλιότερα μόνο με το ένα. Σήμερα, μέσα στους τόσους κινδύνους που ζει ο άνθρωπος, ο Θεός τον φυλάει όπως φυλάει η μάνα το μικρό παιδί, όταν αρχίζη να περπατάη. Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. Πού θα ήταν ο κόσμος αν δεν βοηθούσαν!…

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Θαυμαστή εμφάνιση του Αγίου Παντελεήμονος στον Άγιο Παΐσιο

Το 1979 ο Γέροντας Παϊσιος μετακόμισε από τον Τίμιο Σταυρό στο κουτλουμουσιανό κελί της Παναγούδας.

Ήταν 3 Ιουνίου και ο Γέροντας λόγω της μετακόμισης δεν είχε βγάλει από τα κιβώτια τα εκκλησιαστικά βιβλία και δεν ήξερε ακριβώς την ημερομηνία ούτε φυσικά και τον εορταζόμενο άγιο.

Έκανε τις ακολουθίες με κομποσχοίνι και, όταν άρχισε να εύχεται και για τον άγιο της ημέρας, τον απασχόλησε ο λογισμός ποιος ήταν αυτός ο άγιος.

Τότε εμφανίστηκαν μέσα στο εκκλησάκι δύο άγιοι, ο ένας μπροστά και ο άλλος από πίσω. Ο δεύτερος ήταν ο άγιος Παντελεήμων, τον οποίο αναγνώρισε ο Γέροντας. Ο πρώτος όμως τού ήταν άγνωστος.

Από την απορία τον έβγαλε ο ίδιος ο Άγιος που τού είπε:
«Γέροντα, είμαι ο Λουκιλιανός».

Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Οι εμφανίσεις της Αγίας Παρασκευής στον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη

«... Ὅλα τά παιδάκια πήγαιναν σχολεῖο μιά φορά τήν ἡμέρα. Τό Ἰακωβάκι πήγαινε δύο. Τό ἀγαποῦσε πολύ, γιατί τό σχολεῖο του στά πρῶτα χρόνια ἤτανε κι Ἐκκλησία, τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς. Ἀργά τό ἀπόγευμα πήγαινε κι ἄναβε τά καντήλια. Πήγαινε μόνο του τό παιδί καί τοῦ ἄρεσε νά μένει μέχρι τό νύχτωμα. Προσευχότανε ὅσο ἤξερε κι ὅσο μποροῦσε. Ἔπειτα ἔπαιρνε τόν κατήφορο γιά τό σπίτι, ἀφήνοντας τό δάσος μέ τά πεῦκα. Ἕνα ἀπόγευμα ὅμως, θά᾽ τανε τότε ὀκτώ-ἐννέα ἐτῶν, ἐκεῖ πού προευχότανε τοῦ ἐμφανίστηκε ὁλοζώντανη ἡ ἁγία Παρασκευή ὡς μοναχή, ὅπως ἤτανε στήν εἰκόνα. Τό παιδί τρόμαξε, τό ᾽βαλε στά πόδια κι ἔφτασε λαχανιασμένο στό σπίτι. Οὔτε γύρισε νά κοιτάξει πίσω ἀπό τόν φόβο του. Ξαναπῆγε ἄλλη μέρα ν᾽ ἀνάψει τά καντήλια καί τοῦ ἐμφανίστηκε πάλι. Καί πάλι τρόμαξε. Ἔφυγε τρέχοντας τόν κατήφορο, μά ἡ Ἁγία βγῆκε ἀπό τό ναό, μίλησε γλυκά καί καθησύχασε τό παιδάκι. Αὐτό, τώρα, σταμάτησε νά τρέχει, γύρισε να δεῖ ποιός τοῦ μιλοῦσε. Ἡ Ἁγία τοῦ ἐξήγησε ποιά εἶναι, τοῦ ᾽πε νά μή φοβᾶται, καί τό Ἰακωβάκι ἀνέβηκε δειλά δειλά πάλι πρός τό ἐκκλησάκι. Ἔκατσε κοντά της καί τήν ἄκουσε προσεκτικά. Ἡ ἐμφάνιση τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς ἐπαναλήφθηκε πολλές φορές. Τό Ἰακωβάκι συνήθισε καί δέ φοβότανε πιά. Καθόσανε δίπλα δίπλα καί μιλάγανε... τέτοια οἰκειότητα καί ἀφελή παρρησία ὁ μικρός! Σέ μία ἀπό τίς πρῶτες ἐμφανίσεις της ἡ Ἁγία, ὅταν εἶχε ξεθαρρέψει ὁ μικρός, τοῦ εἶπε:

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

Οι νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Υπάρχουν δύο είδη νηστείας. Η μια λέγεται Ευχαριστιακή Νηστεία και η άλλη Ασκητική Νηστεία.

Η Ευχαριστιακή Νηστεία, δηλ. η προπαρασκευαστική νηστεία για την Θεία Κοινωνία, περιλαμβάνει την απόλυτη αποχή από κάθε τροφή από τα μεσάνυκτα μέχρι και μετά της μεταλήψεως της Θείας Κοινωνίας. Η Θεια Ευχαριστία να είναι η πρώτη τροφή που περνά στο στόμα μας πριν από άλλες τροφές.

Η Ασκητική Νηστεία περιλαμβάνει διάφορες κανόνες σύμφωνα με την ημέρα και νηστεία που τηρούμε. 

Εκτός από τις Τετάρτες και Παρασκευές που είναι γενικά μέρες Νηστείας, υπάρχουν τέσσαρες κύριες νηστείες στο εκκλησιαστικό έτος.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Το οσιακό τέλος του μακαριστού Γέροντα Παπά Τύχωνα του Αγιορείτη

Στο τέλος πια της πορείας του ο Κύριος του απεκάλυψε ότι επρόκειτο να τον παραλάβει. Εκάλεσε τότε τον υποτακτικό του Παίσιο (τον Όσιο Παίσιο), για να είναι κοντά του. Όλον τον καιρό έμενε μόνος του και μόνο σαν επισκέπται ήρχοντο οι άλλοι Μοναχοί στο κελλί του.

Εκείνος (ο Όσιος Παίσιος) τον εφρόντιζε με πολύ στοργή και αγάπη, σαν πραγματικό του πατέρα τον έβλεπε. Του είχε προσφέρει τόσα πολλά στη πνευματική του ζωή. Ο Γέροντας ήθελε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του και έλεγε με δάκρυα : "Γλυκό Παίσιο".

Μια μέρα λέει στον υποτακτικό του. "Παπα - Τύχων, αν θέλει Θεός ζήσει μία εβδομάδα, δέκα μέρες...". Σε λίγες ημέρες ο υποτακτικός του μπαίνει μέσα στο κελλάκι που ήταν ο Γέρων και τον είδε να ψάχνει να βρει κάποιον. Γύριζε δεξιά, αριστερά. Σε μια στιγμή ερωτά : "Πού είναι Παναγία, Άγιο Σέργιο, Άγιο Σεραφείμ ;". Πιάνει το ράσο του υποτακτικού και του λέει : "Συ Άγιο Σέργιο ;". Όχι Γέροντα, εγώ Παίσιος είμαι.

Ησύχασε για λίγο ο ασκητής, μα ο Παίσιος τον ερώτησε : Γέροντα, τί σου είπε η Παναγία ; Και η απάντησις ήταν η εξής : "Είπε Παπα - Τύχωνα περάσει γιορτή Της πάρει !".

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει, αφού ξέρει τις ανάγκες μας;

-Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει, αφού ξέρει τις ανάγκες μας;

-Γιατί υπάρχει ελευθερία. Και μάλιστα, όταν πονάμε για τον πλησίον μας και Τον παρακαλούμε να τον βοηθήση, πολύ συγκινείται ο Θεός, γιατί τότε επεμβαίνει, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο.

Ο Θεός έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήση τους ανθρώπους που υποφέρουν. Για να τους βοηθήση όμως, πρέπει κάποιος να Τον παρακαλέση.

Γιατί, αν βοηθήσει κάποιον, χωρίς κανείς να Τον παρακαλέση, τότε ο διάβολος θα διαμαρτυρηθεί και θα πη: « Γιατί τον βοηθάς και παραβιάζεις το αυτεξούσιο; Αφού είναι αμαρτωλός, ανήκει σε εμένα». Εδώ βλέπει κανείς και την μεγάλη πνευματική αρχοντιά του Θεού, που ούτε στον διάβολο δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί. Για αυτό θέλει να Τον παρακαλούμε, για να επεμβαίνη – και θέλει ο Θεός να επεμβαίνη αμέσως, αν είναι για το καλό μας – και να βοηθάη τα πλάσματά Του ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για τον κάθε άνθρωπο ενεργεί ξεχωριστά, όπως συμφέρει στον καθέναν καλύτερα.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

Ανακοίνωση

Τη Δευτέρα 11-07-2016 και ώρα 19:00-21:00, θα πραγματοποιηθεί Εσπερινός και Θεία Λειτουργία στο εκκλησάκι του Αγίου Παϊσίου.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Φως στην παγίδα του σατανά (Δανιήλ ο Κατουνακιώτης)

Προικισμένος ο γερο-Δανιήλ με έκτακτη ευφυΐα και δίψα μαθήσεως κατέφαγε τα πατερικά βιβλία και εσύλησε τους θησαυρούς του Πνεύματος. Είχε πάλι την ευτυχία να γνωρίσει άνδρες με πολλήν οσιότητα – από τον μπαρμπά Αναστάση μέχρι τον Πατριάρχη Ιωακείμ και τον όσιο Αρσένιο, ενάρετους πατέρες του Όρους – και να ωφεληθεί από την πλούσια πνευματική τους πείρα. Επίσης τα τριάμισυ χρόνια της ησυχίας τον επλούτισαν. Έτσι ο ορίζοντας της ψυχής του καθάρισε, και η σοφία του Θεού, η «ευπρεπεστέρα ηλίου» κατεσκήνωσε μέσα του. Και δεν απέμεινε παρά να τεθεί στην υπηρεσία της αγάπης […]

Στην Στίκα της Βορείου Ηπείρου ζούσε ο Δήμος. Ήταν ένας καλός χριστιανός με απλοϊκή πίστη, χτίστης στο επάγγελμα. Μια νύχτα ονειρεύθηκε πως κάπου υπήρχε θαμμένος στην γη ένας Ναός. Ξεσήκωσε λοιπόν όλους τους συμπατριώτες του να πάρουν αξίνες και φτιάρια και ν’ αρχίσουν τις ανασκαφές. Έσκαψαν και έφεραν στο φως την Εκκλησία. Γεμάτος ικανοποίηση ο Δήμος καμάρωνε για το κατόρθωμά του και απελάμβανε με ευχαρίστηση τον θαυμασμό όλων. Και όταν ο πονηρός λογισμός του ψυθίριζε «Ε, Δήμο, εσύ είσαι σπουδαίος άνθρωπος, εσύ είσαι ο εκλεκτός του Θεού…», το δεχόταν χωρίς αντιρήσεις. Σαν χτίστης που ήταν, βρέθηκε αργότερα να δουλεύει στο Άγιον Όρος σε κάποια οικοδομική εργασία της Ι. Μονής Βατοπεδίου. Στο Βατοπέδι τιμάται πολύ ο όσιος Ευδόκιμος. Για την ζωή του δεν διέδωσε τίποτε η ιστορία, τα λείψανά του όμως που ανακαλύφθησαν τυχαία το 1840 στο Κοιμητήριο της Μονής είναι χαριτόβρυτα και θαυματουργά.

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Όποιος κατακρίνει τους άλλους, πέφτει στα ίδια σφάλματα (Άγιος Παΐσιος)

-Γέροντα, πώς συμβαίνει, όταν κατακρίνω μια αδελφή για κάποιο σφάλμα της, σε λίγο να κάνω κι εγώ το ίδιο σφάλμα;

-Αν κατακρίνει κανείς τον άλλον για ένα σφάλμα του και δεν καταλάβει την πτώση του, ώστε να μετανοήσει, συνήθως πέφτει στο ίδιο σφάλμα, για να το καταλάβει.
Ο Θεός δηλαδή από αγάπη επιτρέπει ο άνθρωπος να αντιγράφει την κατάσταση αυτού τον οποίο κατέκρινε.

Για να σε βοηθήσω, θα σου πω κάτι από τον εαυτό μου.

Όταν ήμουν στην Ιερά Μονή Στομίου, έμαθα για μια συμμαθήτριά μου από το Δημοτικό ότι είχε παραστρατήσει και έκανε ζημιά κάτω στην Κόνιτσα. Προσευχόμουν λοιπόν να τη φωτίσει ο Θεός να ανέβει στο μοναστήρι, για να της μιλήσω. Είχα ξεχωρίσει και μερικά κομμάτια περί μετανοίας από την Αγία Γραφή και από Πατερικά. Μια μέρα λοιπόν ήρθε με δύο άλλες γυναίκες. Μιλήσαμε και έδειξε ότι κατάλαβε. Στη συνέχεια ερχόταν συχνά με το παιδί της και έφερνε κεριά, λάδι, λιβάνι για τον ναό.

Μια φορά κάποιοι γνωστοί προσκυνητές από τη Κόνιτσα μου λένε: «Πάτερ, αυτή η γυναίκα υποκρίνεται.

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι… Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια


Tι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Στενοχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να στενοχωρούμεθα, ούτε πρέπει να μας τρομάζει ο θάνατος.
Γιατί τι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος…
Καί από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι. Οπότε, κατά την ημέρα της Κρίσεως, θα βρεθούμε στα δεξιά του Χριστού μας. Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι και θα απολαύσουμε τα αγαθά του Παραδείσου. Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια. Ήρθαμε να δοκιμαστούμε και να φύγουμε για την αιώνια ζωή. Μη θλίβεσαι, λοιπόν, για κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο.
Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Καί το περιμένουμε. Ανεξάρτητα εάν μερικοί δε θέλουν να το συνειδητοποιήσουν και λένε: «εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος». Αμ, δεν είναι έτσι. Καί το ξέρουν και οι ίδιοι που το λένε. Καί κατά βάθος δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Όταν, όμως, θα έλθουν αντιμέτωποι με το θάνατο, τότε ποιός θα τους σώσει; Δεν έχεις ακούσει στον πρώτο κίνδυνο που συναντούν, ακόμη και εκείνοι που είναι, η ισχυρίζονται ότι είναι, άπιστοι, ποιόν καλούν σε βοήθεια;