Κάρτα Πολίτη - Ένα μείζον πρόβλημα για τη προσωπική μας ελευθερία

Α. Ἡ ἀ­πο­σπα­σμα­τι­κὴ θε­ώ­ρη­ση τῶν ἐ­πὶ μέ­ρους ζη­τη­μά­των (Παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση, Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των, Παγ­κό­σμια Δι­α­κυ­βέρ­νη­ση, ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ταυ­τό­τη­τες, ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ἐ­πε­ξερ­γα­σί­α δε­δο­μέ­νων κ.λπ.) ὁ­δη­γεῖ σὲ ἐ­σφαλ­μέ­νες ἑρ­μη­νεῖ­ες καὶ ἐ­κτι­μή­σεις.

Τὴν τε­λευ­ταί­α εἰ­κο­σα­ε­τί­α πα­ρα­τη­ρεῖ­ται νὰ προ­ω­θοῦν­ται σὲ ἐ­θνι­κὸ καὶ δι­ε­θνὲς ἐ­πί­πε­δο, σὲ ἐ­πί­πε­δο πο­λι­τι­κῆς, κοι­νω­νί­ας καὶ οἰ­κο­νο­μί­ας, μὲ ἐ­πί­μο­νο καὶ συ­στη­μα­τι­κὸ τρό­πο, δι­ά­φο­ρα μέ­τρα καὶ ρυθ­μί­σεις ποὺ συν­δυ­α­ζό­με­να συν­τεί­νουν στὴν ἑ­δραί­ω­ση τῆς λε­γο­μέ­νης Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως ὑ­πὸ τὰ σκο­τει­νὰ μυ­στι­κι­στι­κὰ δόγ­μα­τα τῆς "Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς". Ὅ­λα δὲ μα­ζὶ ὁ­δη­γοῦν στὴν κα­θι­έ­ρω­ση σὲ πρῶ­το βαθ­μὸ τῆς Παγ­κό­σμιας Δι­α­κυ­βερ­νή­σε­ως καὶ ἀρ­γό­τε­ρα τῆς Παγ­κό­σμιας Κυ­βερ­νή­σε­ως.

Ἡ ποι­κι­λο­τρό­πως δι­α­φαι­νό­με­νη καὶ δι­α­φη­μι­ζό­με­νη Παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση οἰ­κο­δο­μή­θη­κε στα­δια­κὰ μέ­σω:

α) τῆς "ὁ­μο­γε­νο­ποι­ή­σε­ως" κά­θε πτυ­χῆς τῆς ζω­ῆς καὶ

β) ἑ­νὸς ἀ­νε­λεύ­θε­ρου καὶ αὐ­ταρ­χι­κοῦ συ­στή­μα­τος ἐ­λέγ­χου ἐ­θνῶν καὶ λα­ῶν, ποὺ φέ­ρει τὸ ὄ­νο­μα "Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των".

Ὁ πρῶ­τος στό­χος ("ὁ­μο­γε­νο­ποί­η­ση") ἑ­δραι­ώ­θη­κε μὲ μέ­τρα ποὺ ἀ­φο­ροῦν τὴν οἰ­κο­νο­μί­α (παγ­κό­σμιο ἐμ­πό­ριο κ.λπ.­), τὴν πο­λι­τι­κὴ (δη­μι­ουρ­γί­α δι­α­κρα­τι­κῶν δο­μῶν καὶ ὀρ­γα­νι­σμῶν τύ­που Ε.Ε. μὲ ἀν­τί­στοι­χη συρ­ρί­κνω­ση τῶν ἐ­θνι­κῶν κρα­τῶν, σύ­στα­ση παγ­κό­σμι­ων πο­λι­τι­κῶν σχη­μα­τι­σμῶν γιὰ τὴν ὁ­μοι­ό­μορ­φη δι­α­κυ­βέρ­νη­ση ὅ­λου του κό­σμου, ὅ­πως Ο.Η.Ε., ΝΑ­ΤΟ, ΔΝΤ, Π.Ο.Υ. και εσχάτως το ΤΤΙΠ[1]), τὸν πο­λι­τι­σμὸ καὶ τὶς κοι­νω­νι­κὲς ἀν­τι­λή­ψεις (ἐ­πι­βο­λὴ ἑ­νὸς ὁ­μοι­ό­μορ­φου τρό­που ζω­ῆς καὶ ἀν­τι­λή­ψε­ων, δη­λα­δὴ τοῦ ἀ­με­ρι­κά­νι­κου) καὶ τὴ θρη­σκεί­α. Ἡ τε­λευ­ταί­α ἔ­χει μπεῖ ἐν­τα­τι­κὰ στὸ πρό­γραμ­μα "ὁ­μο­γε­νο­ποι­ή­σε­ως" μέ­σω τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ καὶ τοῦ θρη­σκευ­τι­κοῦ συγ­κρη­τι­σμοῦ.

Στὶς ἡ­μέ­ρες μας, ἰ­δι­αί­τε­ρα, λαμ­βά­νει σάρ­κα καὶ ὀ­στᾶ ἡ ὑ­λο­ποί­η­ση πα­λι­ό­τε­ρης πρω­το­βου­λί­ας γιὰ τὴ συγ­κρό­τη­ση μί­ας παγ­κό­σμιας πο­λι­τι­κῆς δύ­να­μης "γιὰ τὴν προ­ο­δευ­τι­κὴ δι­α­κυ­βέρ­νη­ση" ὅ­λου τοῦ κό­σμου.

Στὴν κί­νη­ση αὐ­τὴ πα­λι­ό­τε­ρα συμ­με­τεῖ­χαν εὐ­θέ­ως δι­ε­θνεῖς πο­λι­τι­κοὶ ἡ­γέ­τες, ὅ­πως ὁ Μπὶλ Κλίν­τον ὡς ἀρ­χη­γός, ὁ βρε­τα­νὸς πρω­θυ­πουρ­γὸς Τό­νι Μπλέρ, ὁ γερ­μα­νὸς καγ­κε­λά­ριος Γκέ­χαρντ Σρέν­τερ καὶ ἄλ­λοι, με­τα­ξὺ τῶν ὁ­ποί­ων καὶ ὁ τό­τε ἡ­μέ­τε­ρος πρω­θυ­πουρ­γὸς Κ. Ση­μί­της.[2]

Σή­με­ρα, φα­νε­ρὰ καὶ ἀ­προ­κά­λυ­πτα, προ­ω­θεῖ­ται ἡ ἰ­δέ­α τῆς παγ­κό­σμιας δι­α­κυ­βερ­νή­σε­ως ἀ­πὸ τὸν πρό­ε­δρο τῆς Ε.Ε. Χέρ­μαν βάν Ρομ­πά­ϊ, τὸν πρό­ε­δρο τῆς Εὐ­ρω­πα­ϊ­κῆς Κεν­τρι­κῆς Τρά­πε­ζας Ζάν-Κλὼντ Τρι­σέ, ἐ­νῶ δι­α­πρύ­σιος κή­ρυ­κας τῆς προ­ω­θού­με­νης παγ­κό­σμιας δι­α­κυ­βερ­νή­σε­ως εἶ­ναι καὶ ὁ δι­κός μας πρω­θυ­πουρ­γὸς Γε­ώρ­γιος Πα­παν­δρέ­ου, ἀλ­λὰ καὶ ὁ ὑ­πουρ­γὸς ἐ­ξω­τε­ρι­κῶν Δη­μή­τριος Δρού­τσας. 

Ὅ­ταν o v­an R­o­m­p­uy δι­ο­ρί­στη­κε πρό­ε­δρος τῆς Ε.Ε., τὸ Νο­έμ­βριο 2009, κή­ρυ­ξε τὸ ἔ­τος 2009 ὡς τὸ πρῶ­το ἔ­τος τῆς παγ­κό­σμιας δι­α­κυ­βέρ­νη­σης. Ἡ προ­ε­δρί­α τοῦ ἀ­να­τέ­θη­κε μό­νον λί­γες μέ­ρες με­τὰ ἀ­πὸ μί­α πρό­τα­ση ποὺ ἔ­κα­νε κα­τὰ τὴ διά­ρκεια ἑ­νὸς δεί­πνου τῆς Λέ­σχης Βi­l­d­e­r­b­e­rg στὶς 15 Νο­εμ­βρί­ου στὶς Βρυ­ξέλ­λες, γιὰ ἕ­ναν Πα­νευ­ρω­πα­ϊ­κὸ φό­ρο, κα­τα­βαλ­λό­με­νο ἀ­π’ εὐ­θεί­ας στὶς Βρυ­ξέλ­λες. Κα­τὰ τὴν διά­ρκεια ὁ­μι­λί­ας του στὸ Κοι­νο­βού­λιο στὶς 24 Φε­βρου­α­ρί­ου, ὁ v­an R­o­m­p­uy ἐ­πα­νέ­λα­βε τὴν ἔκ­κλη­ση γιὰ παγ­κό­σμια δι­α­κυ­βέρ­νη­ση. «Χά­ρις στὴν Ε.Ε.­», εἶ­πε, «γεν­νή­θη­κε ἡ ὁ­μά­δα τῶν G­20. Πή­ρα­με τὴν πρω­το­βου­λί­α νὰ δη­μι­ουρ­γή­σου­με αὐ­τὸ τὸ ἔμ­βρυ­ο τῆς παγ­κό­σμιας δι­α­κυ­βέρ­νη­σης», ἐ­πε­σή­μα­νε ὁ πρό­ε­δρος τῆς Ε. Ε. πού ἐ­πε­λέ­γη χω­ρὶς ψη­φο­φο­ρί­α.[3]

Ὁ γνωστός Henry Kissinger, ο μέντορας της Νέας Τάξης πραγμάτων , δίνοντας το 2005 συνέντευξη σε μεγάλο γνωστό τηλεοπτικό κανάλι των Η.Π.Α. “προφήτευσε” ότι το 2009 θα αρχίσει να εφαρμόζεται παγκοσμίως η παγκόσμια διακυβέρνηση.[4] Σύμπτωση;

Ο Μπάρακ Ομπάμα, πρόεδρος των Η.Π.Α. συχνά-πυκνά καλεί τον κόσμο να σε μία νέα Παγκόσμια Τάξη.[5]

Ἐ­πί­σης, ὁ πρό­ε­δρος τῆς Εὐ­ρω­πα­ϊ­κῆς Κεν­τρι­κῆς Τρά­πε­ζας Ζάν-Κλὼντ Τρι­σὲ ἔ­κα­νε λό­γο στό Council on Foreign Relations (CFR) στὶς 26.4.2010[6] γιὰ τὴν ἀ­νάγ­κη ἐ­πι­βο­λῆς μί­ας παγ­κό­σμιας δι­α­κυ­βέρ­νη­σης, στὴν ὁ­ποί­α ἡ­γε­τι­κὸ ρό­λο θὰ ἔ­χει ἡ ὁ­μά­δα τῶν 20 πλου­σι­ό­τε­ρων χω­ρῶν (G­20), κα­θὼς καὶ ἡ δι­ε­φθαρ­μέ­νη Τρά­πε­ζα γιὰ Δι­ε­θνεῖς Δι­α­κα­νο­νι­σμοὺς (ΤΔΔ - B­a­nk of I­n­t­e­r­n­a­t­i­o­n­al S­e­t­t­l­e­m­e­n­ts) ποὺ θὰ τα­χθεῖ στὴν ὑ­πη­ρε­σί­α τῆς "θω­ρά­κι­σης τῆς παγ­κό­σμιας οἰ­κο­νο­μί­ας".

Τά ἴδια ἀκριβῶς ἔλεγε καί ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν στις 18.5.2007[7] και στις 28.2.2010[8].

Ὁ Πρω­θυ­πουρ­γός μας Γεώργιος Παπανδρέου δὲν στα­μα­τᾶ νὰ “εὐ­αγ­γε­λί­ζε­ται”, δο­θεί­σης εὐ­και­ρί­ας, τὴν παγ­κό­σμια δι­α­κυ­βέρ­νη­ση μὲ συ­νεν­τεύ­ξεις, ὁ­μι­λί­ες στὴν Ε.Ε. καὶ στὸν Ο­Η­Ε: “Χρει­α­ζό­μα­στε παγ­κό­σμια δι­α­κυ­βέρ­νη­ση, παγ­κό­σμια οἰ­κο­νο­μι­κὴ δι­α­κυ­βέρ­νη­ση καὶ τὴν χρει­α­ζό­μα­στε γρή­γο­ρα." [9]

Λίαν εσχάτως[10] (27.9.2015) ο Πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στον ΟΗΕ, διακήρυξε και αυτός την ανάγκη για ένα "Παγκόσμιο ΧρηματοΟικονομικό Σύστημα", στην ουσία για τη βασική μορφή της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι σ’ αὐτή τήν καταιγιστική “γραμμή” για παγκόσμια διακυβέρνηση εἶναι προσανατολισμένος ακόμη καί ὁ Πάπας Πάπας Βενέδικτος XVI, ὁ ὁποῖος στίς 7 Ἰουλίου, μέ ἐγκύκλιό του, ἔκανε ἔκκληση «γιά μιά νέα παγκόσμια οἰκονομική τάξη», ἡ οποία ὅμως «θά καθοδηγεῖται ἀπό τήν ἠθική, τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν ἀναζήτηση γιά τό κοινό καλό». Αὐτή ἡ «Παγκόσμια Πολιτική Ἐξουσία» ("world political authority"), ὅπως εἶπε, θά μπορέσει νά ἀσχοληθεῖ μέ τήν παγκόσμια οἰκονομία.[11]Τυχαῖο; Μάλιστα το θέρος 2015 Πάπας «διέτρεξε» τον πλανήτη κάνοντας μια παθιασμένη έκκληση για μια «νέα παγκόσμια τάξη οικονομική και οικολογική, όπου τα αγαθά της γης θα είναι κοινά για όλους». Τον Σεπτέμβριο 2015 ο πρώην πρόεδρος του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες ζήτησε από τον Πάπα Φραγκίσκο να ηγηθεί ενός μελλοντικού "ΟΗΕ των θρησκειών", μιας προτεινόμενης οργάνωσης με "αδιαμφισβήτητη" αρχή που θα διακηρύξει «το θέλημα του Θεού». Ο Πέρες υποστήριξε μια παγκοσμιοποιημένη πίστη υπό μια ενιαία παγκόσμια αρχή, προκειμένου να καταπολεμηθεί η «τρομοκρατία». Ο Πέρες πρότεινε ότι αυτήν την οργάνωση θα πρέπει να την χειρίζεται μια "αδιαμφισβήτητη" αρχή που θα δηλώνει τι θέλει και τι δεν θέλει «ο Θεός», προκειμένου να καταπολεμηθεί ο «θρησκευτικός εξτρεμισμός».[12]

Ὁ δεύ­τε­ρος στό­χος (Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των) ἑ­δραι­ώ­νε­ται εἴ­τε μὲ μέ­τρα ποὺ εἶ­ναι ἀ­προ­κα­λύ­πτως αὐ­ταρ­χι­κὰ καὶ κα­τα­πι­ε­στι­κά, ὅ­πως ὁ μη­χα­νι­σμὸς τοῦ νέ­ου ΝΑ­ΤΟ, εἴ­τε μὲ μέ­τρα κρυ­φὰ καὶ ἄ­γνω­στα στοὺς πολ­λοὺς ἀ­κό­μη, ὅ­πως λ.χ. τὸ σύ­στη­μα δο­ρυ­φο­ρι­κῆς πα­ρα­κο­λου­θή­σε­ως Ε­c­h­e­l­on, Γαλιλαῖος, ἡ νεοϊδρυθεῖσα Εὐρωπαϊκή Ἀστυνομική Δύναμη EUROGENDFOR (EGF).

 Ὅ­μως, ἐ­ξί­σου ἐ­πι­κίν­δυ­να καὶ ὕ­που­λα, οἰ­κο­δο­μεῖ­ται καὶ μὲ τὴ συ­στη­μα­τι­κὴ νο­μο­θε­τι­κὴ ἐ­πι­βο­λὴ μη­χα­νι­σμῶν, ὁ­μοι­ο­μόρ­φων σὲ ὅ­λα τὰ ἐ­θνι­κὰ κρά­τη (ὡς κά­ποι­ος ἀ­ό­ρα­τος σκη­νο­θέ­της νὰ συν­το­νί­ζει τὸ ὅ­λο ἔρ­γο), οἱ ὁ­ποῖ­οι προ­ω­θοῦν­ται στὸ ὄ­νο­μα τῆς ἀ­σφάλει­ας τῶν πο­λι­τῶν καὶ τῆς κα­τα­πο­λε­μή­σε­ως τῆς τρο­μο­κρα­τί­ας καὶ τοῦ ἐγ­κλή­μα­τος, ἔ­τσι ὥ­στε νὰ μοιά­ζουν, ἂν κα­νεὶς τοὺς δεῖ ἀ­πο­μο­νω­μέ­νους καὶ ἀ­πο­κομ­μέ­νους ἀ­πὸ τὸ ὅ­λο πλαί­σιο, ὅ­που ἐν­τάσ­σον­ται, "ὅ­τι λαμ­βά­νον­ται γιὰ τὸ κα­λό μας", χά­ριν δη­λα­δὴ τῆς ἀ­σφά­λειας καὶ τῆς ἐ­ξυ­πη­ρε­τή­σε­ως τῶν πο­λι­τῶν.

Μὲ τὰ μέ­τρα αὐ­τὰ δη­μι­ουρ­γοῦν­ται σή­με­ρα οἱ νο­μι­κὲς καὶ πο­λι­τεια­κὲς ὑ­πο­δο­μὲς γιὰ τὸν αὐ­ρια­νὸ ἔ­λεγ­χο τῶν λα­ῶν καὶ ἰ­δι­αι­τέ­ρως ὅ­σων δὲν  θέ­λουν νὰ ἐν­τα­χθοῦν καὶ νὰ ἀ­πο­δε­χθοῦν τὸ ὑ­πὸ σύ­στα­ση παγ­κό­σμιο κρά­τος, τὸν παγ­κό­σμιο ἀρ­χη­γό του καὶ τὴν παγ­κό­σμια οἰ­κου­με­νι(στι)κὴ θρη­σκεί­α του.

Ὡς τέ­τοι­α μέ­σα πο­δη­γε­τή­σε­ως τῶν λα­ῶν ἐ­πι­λέ­χθη­καν (μὲ τὴ βο­ή­θεια τῶν σύγ­χρο­νων τε­χνο­λο­γι­ῶν):

1) Ἡ συ­στη­μα­τι­κὴ αὐ­το­μα­το­ποι­η­μέ­νη ἐ­πε­ξερ­γα­σί­α ὅ­λων τῶν πλη­ρο­φο­ρι­ῶν τῶν πο­λι­τῶν, δη­λα­δὴ τὸ συ­στη­μα­τι­κὸ καὶ κα­θο­λι­κὸ ἠ­λε­κτρο­νι­κὸ φα­κέ­λω­μα.

2) Ἡ δη­μι­ουρ­γί­α δι­ε­θνι­κῶν ὀρ­γά­νων πα­ρα­κο­λού­θη­σης καὶ ἐ­λέγ­χου μὲ ὑ­πε­ραυ­ξη­μέ­νες ἁρ­μο­δι­ό­τη­τες (σύ­στη­μα πλη­ρο­φο­ρι­ῶν S­c­h­e­n­g­en, E­u­r­o­p­ol, E­s­h­e­l­on κ.λπ).

 3) Ἡ "ἀ­ριθ­μο­ποί­η­ση" τῶν πο­λι­τῶν. Ἡ ἀ­πο­νο­μὴ δη­λα­δὴ στὸν κα­θέ­να ἑ­νὸς παγ­κο­σμί­ως μο­να­δι­κοῦ ἀ­ριθ­μοῦ – συμ­βό­λου ποὺ θὰ  συ­νο­δεύ­ει τὸν πο­λί­τη σὲ ὅ­λες τὶς δρα­στη­ρι­ό­τη­τές του ἀ­πὸ τὴ γέν­νη­σή του ἕ­ως τὸ θά­να­τό του.

4) Ἡ ὑ­πο­χρε­ω­τι­κὴ πα­ρα­λα­βὴ ἀ­πὸ κά­θε πο­λί­τη τῆς παγ­κο­σμί­ως προ­ω­θου­μέ­νης ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας, μὲ τὴν ὁ­ποί­α θὰ ταυ­τί­ζε­ται ὁ πα­ρα­πά­νω ἀ­ριθ­μός, ἐμ­πε­ρι­ε­χό­με­νος μα­ζὶ μὲ ἄλ­λες προ­σω­πι­κὲς πλη­ρο­φο­ρί­ες στὸ ἐμ­φυ­τευ­μέ­νο στὴν ταυ­τό­τη­τα "microchip".

5) Ὁ ἀ­νὰ πᾶ­σα στιγ­μὴ γε­ω­γρα­φι­κὸς ἐν­το­πι­σμὸς κά­θε πο­λί­τη καὶ ἄλ­λου ἐ­πι­θυ­μη­τοῦ στό­χου μέ­σω τῆς ἀλ­λη­λε­πι­δρά­σε­ως τῶν ὑ­πέρ­γει­ων (δο­ρυ­φο­ρι­κῶν) καὶ ἐ­πι­γεί­ων συ­στη­μά­των καὶ τοῦ πε­ρι­ε­χό­με­νου στὴν ταυ­τό­τη­τα m­i­c­r­o­c­h­ip.

Ὁ γε­ω­γρα­φι­κὸς ἐν­το­πι­σμὸς μπο­ρεῖ νὰ γί­νει ὄ­χι μό­νο μέ­σω τοῦ δο­ρυ­φο­ρι­κοῦ κα­τα­σκο­πευ­τι­κοῦ δι­κτύ­ου E­c­h­e­l­on σὲ συν­δυα­σμὸ μὲ τὸ m­i­c­r­o­c­h­ip τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας ("ταυ­τό­τη­τες-κα­τα­δό­τες" χα­ρα­κτη­ρί­ζον­ται δι­ε­θνῶς), ἀλ­λὰ καὶ μέ­σω τῶν κι­νη­τῶν τη­λε­φώ­νων σὲ συν­δυα­σμὸ μὲ τὸ ἴ­διο δο­ρυ­φο­ρι­κὸ δί­κτυ­ο. Μὲ τὴν τε­χνο­λο­γί­α τῶν κυ­ψε­λῶν ποὺ δι­α­θέ­τουν γιὰ νὰ λει­τουρ­γοῦν μπο­ρεῖ νὰ προσ­δι­ο­ρι­σθεῖ τὸ γε­ω­γρα­φι­κὸ πλά­τος καὶ μῆ­κος τοῦ χρή­στη τῆς συ­σκευ­ῆς μὲ τό­ση με­γά­λη ἀ­κρί­βεια ποὺ τὸ πε­ρι­θώ­ριο λά­θους εἶ­ναι ἐλάχιστα ἑκατοστά τοῦ μέ­τρου.

Καί, τὸ κυ­ρι­ό­τε­ρο:

6) Ἡ ἐ­πι­βο­λὴ τρο­μα­κτι­κῶν συ­νε­πει­ῶν σὲ ὅ­σους ἀ­πὸ τοὺς πο­λί­τες ἀρ­νη­θοῦν νὰ πα­ρα­λά­βουν τὸν Ἀ­ριθ­μὸ καὶ τὴν Ταυ­τό­τη­τα. Αὐ­τὲς οἱ συ­νέ­πει­ες εἶ­ναι πλέ­ον φα­νε­ρές: Ὁ μὴ κα­τέ­χων Ἀ­ριθ­μὸ καὶ Ταυ­τό­τη­τα θὰ εἶ­ναι κοι­νω­νι­κῶς ἀ­νύ­παρ­κτος. Κυ­ρι­ο­λε­κτι­κὰ στὸ πε­ρι­θώ­ριο, ἔ­ξω ἀ­πὸ κά­θε νο­μι­κὴ καὶ κοι­νω­νι­κὴ συ­ναλ­λα­γή.

Ὁ Πρω­θυ­πουρ­γὸς Γ. Πα­παν­δρέ­ου, μι­λών­τας στὴ Δ.Ε.Θ. τὴν 12.9.2010,[13] ὅταν ἐ­ξήγγειλε τὴν έντός τοῦ 2011 ἔκ­δο­ση τῶν νέ­ων ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των, ἡ ὁ­ποί­α πλέ­ον ἀ­πο­κα­λεῖται “Κάρ­τα Πο­λί­τη”, ἦ­ταν σα­φής:

«Θὰ πά­ρω πρω­το­βου­λί­α μὲ τοὺς κοι­νω­νι­κοὺς ἑ­ταί­ρους νὰ κα­ταρ­τί­σου­με ἕ­ναν Χάρ­τη Κοι­νω­νι­κῶν Δι­και­ω­μά­των. Ὁ Χάρ­της αὐ­τὸς θὰ ἐγ­γυᾶ­ται τὴν ἰ­σό­τη­τα δι­και­ω­μά­των γιὰ ὅ­λους καὶ τὰ ἐ­λά­χι­στα κοι­νω­νι­κὰ δι­και­ώ­μα­τα ποὺ θὰ ἐ­πι­τρέ­πουν καὶ μί­α ἀ­ξι­ο­πρε­πῆ ζω­ὴ ἀλ­λὰ καὶ μί­α δη­μι­ουρ­γι­κὴ συμ­με­το­χὴ τοῦ πο­λί­τη. Αὐ­τὰ τὰ δι­και­ώ­μα­τα θὰ ἀ­πο­τυ­πώ­νον­ται στὴν Κάρ­τα Πο­λί­τη. Δι­καί­ω­μα στὴ σύν­τα­ξη, δι­καί­ω­μα στὴν ἐκ­παί­δευ­ση, στὴν ἐ­πα­να­κα­τάρ­τι­ση, στὸ ἐ­πί­δο­μα ἀ­να­πη­ρί­ας, στὸ βι­βλιά­ριο ὑ­γεί­ας. Ὅ­λα αὐ­τὰ θὰ ἀ­πο­τυ­πώ­νον­ται στὴν Κάρ­τα. Σπά­ζον­τας τὴν δαι­δα­λώ­δη γρα­φει­ο­κρα­τί­α, ἀ­ξι­ο­ποι­ών­τας ὀρ­θο­λο­γι­κὰ τὰ χρή­μα­τα ποὺ ὑ­πάρ­χουν, προ­χω­ρᾶ­με στὴν Κάρ­τα Πο­λί­τη. Μέ­χρι τὸ τέ­λος τοῦ 2011 οἱ πο­λί­τες θὰ εἶ­ναι σὲ θέ­ση νὰ ἀν­τι­κα­τα­στή­σουν τὴν ἀ­στυ­νο­μι­κή τους ταυ­τό­τη­τα μὲ μί­α κάρ­τα, μὲ τὴν ὁ­ποί­α θὰ πραγ­μα­το­ποι­εῖ­ται πλῆ­θος συ­ναλ­λα­γῶν μὲ τὴ δη­μό­σια δι­οί­κη­ση, χω­ρὶς νὰ ἀ­παι­τεῖ­ται κα­νέ­να ἄλ­λο ἔγ­γρα­φο».

Ὁ τότε Πρω­θυ­πουρ­γὸς ἦ­ταν ξεκάθαρος: Ὅ­λα τὰ κοι­νω­νι­κά, οἰ­κο­νο­μι­κὰ καὶ πο­λι­τι­κὰ δι­και­ώ­μα­τα θὰ μπο­ροῦν νὰ ἀ­σκη­θοῦν, ἐ­φό­σον ὁ πο­λί­της κα­τέ­χει τὴν “κάρ­τα”. Δι­α­φο­ρε­τι­κά, θὰ εἶ­ναι ἐ­κτὸς κοι­νω­νι­κῆς, πο­λι­τι­κῆς καὶ οἰ­κο­νο­μι­κῆς ζω­ῆς.

Την ίδια Κάρτα (ηλεκτρονική την αποκάλεσε) ανακοίνωσε και ο νυ πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας τον Ιανουάριο 2013 στο συνέδριο του κόμματός του με πρόσχημα την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας.[14]

Μὲ ἄλ­λα λό­για:  Μέ­σα στὸ Παγ­κό­σμιο Κρά­τος τῆς Νέ­ας Τά­ξης μὲ τὸν Παγ­κό­σμιο Ἀρ­χη­γὸ καὶ τὴν Οἰ­κου­με­νι(στι)κὴ Θρη­σκεί­α ὁ ἀρ­νού­με­νος νὰ ἐν­τα­χθεῖ στὸ Σύ­στη­μα καὶ νὰ πα­ρα­λά­βει Ἀ­ριθ­μὸ καὶ ταυ­τό­τη­τα "…μὴ δύ­νη­ται ἀ­γο­ρά­σαι ἢ πω­λῆ­σαι…"

Ἐ­θε­λο­τυ­φλεῖ ὅ­ποι­ος δὲν μπο­ρεῖ νὰ δεῖ αὐ­τὸ ποὺ ξε­κά­θα­ρα πλέ­ον φαί­νε­ται: Τὸ ὅ­λο σκη­νι­κὸ θυ­μί­ζει ἔν­το­να Ἀ­πο­κά­λυ­ψη.

Κά­τω ἀ­πὸ αὐ­τὸ τὸ πρί­σμα θὰ πρέ­πει νὰ δεῖ ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας και κάθε πιστός τὸ ζή­τη­μα τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των, ποὺ ἐ­σχά­τως προ­ω­θεῖ­ται ἔν­το­να πρὸς ὑ­λο­ποί­η­ση. Πρέ­πει νὰ τὸ ἐ­κτι­μή­σει μέ­σα στὸ ἀ­νω­τέ­ρω πλαί­σιο: Ὡς ἕ­να μέ­ρος τοῦ σχε­δί­ου γιὰ τὴν ἐ­πι­βο­λὴ παγ­κό­σμιου κρά­τους μὲ παγ­κό­σμιο ἀρ­χη­γὸ καὶ παγ­κό­σμια οἰ­κου­με­νι(στι)κὴ θρη­σκεί­α.

Ἂν τὸ προ­σεγ­γί­σου­με ἀ­πο­σπα­σμα­τι­κά, θὰ  δοῦ­με ἕ­να μέ­ρος τοῦ ἔρ­γου, ὄ­χι ὅ­λο τὸ ἔρ­γο καὶ θὰ πλα­νη­θοῦ­με στὶς ἐ­κτι­μή­σεις μας. Θὰ ἀ­ναγ­κα­σθοῦ­με νὰ τὸ δοῦ­με καὶ νὰ τὸ ἐ­κτι­μή­σου­με σὰν ἕ­να νο­μι­κὸ μέ­τρο: Κα­λὸ γιὰ κά­ποι­ους καὶ κα­κὸ γιὰ ἄλ­λους. Θὰ ὁ­δη­γη­θοῦ­με στὸ πε­πλα­νη­μέ­νο συμ­πέ­ρα­σμα ὅ­τι πρό­κει­ται γιὰ ἕ­να χρη­στι­κὸ ἀ­ριθ­μὸ σὲ μί­α “κάρ­τα” ποὺ ἀ­φο­ρᾶ τὰ τοῦ Καί­σα­ρος ἀ­πο­κλει­στι­κά.

Ἐ­πί­σης, ἂς μὴ πε­ρι­ο­ρί­σου­με τὸ ζή­τη­μα μό­νο στὸν δυ­σώ­νυ­μο ἀ­ριθ­μὸ 666.  Ἄς μὴ θε­ω­ρη­θεῖ ὅ­τι γιὰ νὰ ἔ­χουν λό­γο οι πιστοί χριστιανοί και ἡ Ἐκ­κλη­σί­α γιὰ τὶς ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ταυ­τό­τη­τες θὰ πρέ­πει νὰ εἶ­ναι ἐμπεριέχεται ἤ νά εἶναι ὁ­πωσ­δή­πο­τε ἐμ­φα­νὴς ὁ ἀ­ριθ­μὸς αὐ­τὸς πά­νω στὶς νέ­ες ταυ­τό­τη­τες. Ἂν φυ­σι­κὰ αὐ­τὸς ὁ ἀ­ριθ­μὸς ἦ­ταν σή­με­ρα ἐμ­φα­νής, ἴ­σως δὲν θὰ ὑ­πῆρ­χε λό­γος προ­βλη­μα­τι­σμοῦ. Ὅ­μως, ὁ ὁ­ποι­οσ­δή­πο­τε συν­δυα­σμὸς ἀ­ριθ­μῶν,  ἐ­φό­σον εἶ­ναι μο­να­δι­κὸς κω­δι­κὸς καὶ τε­θεῖ σὲ ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ταυ­τό­τη­τα, μπο­ρεῖ νὰ ὁ­δη­γή­σει μὲ τὸ κα­τάλ­λη­λο δί­κτυ­ο στὸ προ­α­να­φε­ρό­με­νο παγ­κό­σμιο κα­θε­στὼς σκλα­βιᾶς καὶ ἐ­λέγ­χου. Ἂν στὸ μέλ­λον ἐ­πι­τευ­χθεῖ ὁ ἔ­λεγ­χος τῶν λα­ῶν, ἡ ἐ­πί­θε­ση τοῦ ἀ­ριθ­μοῦ 666 θὰ εἶ­ναι εὐ­χε­ρὴς ὄ­χι μό­νο στὴν ταυ­τό­τη­τα, ἀλ­λὰ καὶ στὸ χέ­ρι καὶ στὸ μέ­τω­πο.

Ἄλ­λω­στε, μί­α τέ­τοι­α προ­ο­πτι­κὴ χρή­σε­ως τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των εἶ­ναι ἐμ­φα­νὴς καὶ "νο­μι­μο­ποι­εῖ" τον  ορθόδοξο χριστιανό πολίτη και την Ἐκ­κλη­σί­α του νὰ πα­ρέμ­βει, νὰ ὀρ­θώ­σει λό­γο καὶ νὰ ἀ­παι­τή­σει ἀπό τήν Πολιτεία τή ματαίωση τῶν νέων ταυτοτήτων. Ἡ ἐ­σχα­το­λο­γι­κή, τέ­λος, προ­ο­πτι­κή της ἀ­ριθ­μο­ποι­ή­σε­ως τοῦ ἀν­θρω­πί­νου προ­σώ­που κα­θι­στᾶ τὸ ὅ­λο ζή­τη­μα βα­θιὰ πνευ­μα­τι­κὸ καὶ ἐ­πι­βά­λλει τὴν ποι­μαν­τι­κὴ προ­στα­τευ­τι­κὴ πα­ρέμ­βα­ση τῆς Μη­τέ­ρας Ἐκ­κλη­σί­ας.

Ἀλ­λὰ καὶ στε­νό­τε­ρα ἐ­ὰν τὸ δεῖ κα­νείς, ὡς ζή­τη­μα δη­λα­δὴ ἐ­λευ­θε­ρί­ας τοῦ προ­σώ­που, καὶ πά­λι ο πιστός έχει το δικαίωμα να μάθει την αλήθεια και ἡ Ἐκ­κλη­σί­α ἔ­χει τὴν ποι­μαν­τι­κὴ ὑ­πο­χρέ­ω­ση νὰ πα­ρέμ­βει γιὰ νὰ δι­α­φυ­λά­ξει τὴ θεόσ­δο­τη ἐ­λευ­θε­ρί­α τοῦ προ­σώ­που καὶ νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­σει γιὰ τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ τὸν ἀ­ναγ­καῖ­ο ζω­τι­κὸ χῶ­ρο ἐ­λευ­θε­ρί­ας καὶ δη­μο­κρα­τί­ας ὥ­στε νὰ πα­ρέ­χε­ται στὰ μέ­λη της ἡ δυ­να­τό­τη­τα λα­τρεί­ας ὀρ­θο­δό­ξως τοῦ Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ καὶ ἀ­να­πτύ­ξε­ως τῆς ἐν Χρι­στῷ ζω­ῆς τῶν πι­στῶν.

 Β. Οἱ ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ταυ­τό­τη­τες γε­νι­κό­τε­ρα καὶ ἡ “κάρ­τα πο­λί­τη” εἰ­δι­κό­τε­ρα.

1.Τὸ παγ­κό­σμιο σχέ­διο. [15]

Κά­θε ἄν­θρω­πος πά­νω στὸν πλα­νή­τη Γῆ θὰ εἶ­ναι ὑ­πο­χρε­ω­μέ­νος νὰ προ­μη­θευ­θεῖ μί­α ταυ­τό­τη­τα (κάρ­τα) ὑ­ψη­λῆς τε­χνο­λο­γί­ας ἐμ­πλου­τι­σμέ­νη μὲ ἕ­να microchip γιὰ τὴν ἐ­πι­σή­μαν­ση τῶν στοι­χεί­ων του. Τὰ πράγ­μα­τα δεί­χνουν ὅ­τι ἡ  κάρ­τα αὐ­τὴ θὰ πα­ρα­χω­ρή­σει ἀρ­γό­τε­ρα τὴ θέ­ση της σὲ ἕ­να ἐμ­φυ­τεύ­σι­μο στὸ ἀν­θρώ­πι­νο σῶ­μα biochip. Μὲ τὴν ἐ­ξέ­λι­ξη τῆς τε­χνο­λο­γί­ας δὲν ἀ­πο­κλεί­ε­ται καὶ ἡ ἐκ­δο­χὴ ἑ­νὸς τυ­πω­μέ­νου μι­κρο­κυ­κλώ­μα­τος πά­νω στὸ δέρ­μα, δη­λα­δὴ ἑ­νὸς κα­τὰ κυ­ρι­ο­λε­ξί­α “χα­ράγ­μα­τος”. Ἡ κάρ­τα στὴν ἀρ­χὴ καὶ ἀρ­γό­τε­ρα τὸ  biochip σὲ ὁ­ποι­α­δή­πο­τε μορ­φὴ ἐγ­γυᾶ­ται τὴν ἄ­με­ση πα­ρα­κο­λού­θη­ση τοῦ φο­ρέ­α της. Σο­βα­ροὶ Ἀ­με­ρι­κα­νοὶ ἐ­πι­στή­μο­νες[16] δί­νουν τὴν πλη­ρο­φο­ρί­α ὅ­τι ἡ τε­χνο­λο­γί­α τῶν ἐμ­φυ­τεύ­σι­μων biochip ἔ­χει ἀ­να­πτυ­χθεῖ τό­σο, ποὺ νὰ εἶ­ναι σὲ θέ­ση νὰ ἐ­πη­ρε­ά­σει καὶ νὰ ἐ­λέγ­ξει τὴν ἀν­θρώ­πι­νη δι­ά­νοι­α. Δη­λα­δὴ δι­α­μορ­φώ­νον­ται  biochip ποὺ θὰ μπο­ροῦν νὰ συν­δε­θοῦν μὲ τὸ δί­κτυ­ο νευ­ρώ­νων τοῦ ἐγ­κε­φά­λου, δί­νον­τας σὲ ἐ­κεῖ­νον ποὺ ἐ­λέγ­χει τὸ "τσὶπ" τὴ δυ­να­τό­τη­τα νὰ ἐ­λέγ­χει τὶς σκέ­ψεις καὶ τὶς ἐ­νέρ­γει­ες ὁ­ποι­ου­δή­πο­τε ἀν­θρώ­που ἔ­χει ὑ­πο­στεῖ ἐμ­φύ­τευ­ση biochip.

Βε­βαί­ως, ἡ δι­α­φο­ρὰ με­τα­ξὺ ἑ­νὸς microchip[17] ἐν­σω­μα­τω­μέ­νου στὴν πλα­στι­κὴ κάρ­τα-ταυ­τό­τη­τα, τὴν ὁ­ποί­α ὁ πο­λί­της θὰ εἶ­ναι ἐ­ξα­ναγ­κα­σμέ­νος νὰ κου­βα­λᾶ πάν­τα μα­ζί του, καὶ σὲ ἕ­να μι­κρὸ πομ­πο­α­παν­τη­τὴ (ἐν εἴ­δει σφαι­ρί­δος ἢ πλα­τιᾶς φα­κῆς), ἐμ­φυ­τευ­μέ­νο λ.χ. στὸ βρα­χί­ο­να, εἶ­ναι μι­κρή. Καὶ στὶς δύ­ο πε­ρι­πτώ­σεις ὁ ἐ­λέγ­χων τὸ ὅ­λο σύ­στη­μα ἔ­χει τὴ δυ­να­τό­τη­τα νὰ πα­ρα­κο­λου­θεῖ τὸν φο­ρέ­α. Τὸ μό­νο πράγ­μα ποὺ δι­α­φο­ρο­ποι­εῖ τὶς δύ­ο τε­χνι­κὲς με­τα­ξύ τους εἶ­ναι τὸ μό­σχευ­μα ποὺ θὰ μπεῖ κά­τω ἀ­πὸ ἢ πά­νω στὴν ἐ­πι­δερ­μί­δα.

Μὲ αὐ­τὰ τὰ δε­δο­μέ­να, ἂν τὸ ἐμ­φυ­τευ­ό­με­νο biochip βρί­σκε­ται ἀ­μέ­σως συν­δε­δε­μέ­νο μὲ ἕ­να δί­κτυ­ο παγ­κό­σμιου ἐ­λέγ­χου, μή­πως εἶ­ναι ἡ βά­ση γιὰ τὸ μελ­λον­τι­κὸ Χά­ραγ­μα τῆς Ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως ;

Οἱ ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ταυ­τό­τη­τες θὰ συν­δέ­ουν τὸ φο­ρέ­α τους μὲ ἕ­να κέν­τρο ἐ­πε­ξερ­γα­σί­ας πλη­ρο­φο­ρι­ῶν, οἱ ὁ­ποῖ­ες θὰ προ­έρ­χον­ται ἀ­πὸ ὅ­λες τὶς πη­γὲς καὶ οἱ ὁ­ποῖ­ες θὰ εἶ­ναι δι­α­συν­δε­δε­μέ­νες με­τα­ξύ τους σὲ ἕ­να κοι­νὸ ἐ­πι­κοι­νω­νια­κὸ δί­κτυ­ο ποὺ θὰ μπο­ρεῖ νὰ λαμ­βά­νει ἀ­κό­μη καὶ πο­λυ­γλωσ­σι­κὰ μη­νύ­μα­τα. Σ’ αὐ­τὸ τὸ ἠ­λε­κτρο­νι­κὸ σύ­στη­μα θὰ εἶ­ναι κα­τα­χω­ρη­μέ­νοι οἱ κα­τά­λο­γοι τῶν Κω­δι­κῶν Ἀ­ριθ­μῶν Μη­τρώ­ου τῶν  Καρ­τῶν (ταυ­το­τή­των) ποὺ θὰ ἐκ­δί­δον­ται γιὰ τοὺς πο­λί­τες ὅ­λης τῆς ὑ­φη­λί­ου ἀ­πὸ τὰ το­πι­κὰ ἀ­στυ­νο­μι­κὰ τμή­μα­τα τῶν ἐ­θνι­κῶν κρα­τῶν καὶ ἐ­κεῖ θὰ κα­τα­γρά­φον­ται ὅ­λα τὰ πλη­ρο­φο­ρια­κὰ δε­δο­μέ­να ποὺ θὰ πε­ρι­έ­χον­ται στὰ ὁ­λο­κλη­ρω­μέ­να microchip  τῶν καρ­τῶν.

Βα­σι­κὸς πα­ρά­γον­τας γιὰ τὴν προ­ώ­θη­ση καὶ ὑ­λο­ποί­η­ση τοῦ σχε­δί­ου γιὰ τὴν ἐ­πι­βο­λὴ παγ­κο­σμί­ως τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των μὲ m­i­c­r­o­c­h­ip ἀ­να­δει­κνύ­ε­ται με­τα­ξὺ ἄλ­λων ἡ ἰσ­ρα­η­λι­νὴ ἑται­ρεί­α S­u­p­e­r­c­om, ἡ ὁ­ποί­α ἐ­ξει­δι­κεύ­ε­ται στὴν κα­τα­σκευ­ὴ συ­σκευ­ῶν καὶ ταυ­το­τή­των ἀ­να­γνώ­ρι­σης καὶ γιὰ λο­γα­ρια­σμὸ κρα­τῶν.  Ἤ­δη μὲ σύν­θη­μα τὴν "ἀ­σφά­λεια" κα­τόρ­θω­σε νὰ πεί­σει κυ­βερ­νή­σεις χω­ρῶν, ὅ­πως ἡ Κί­να, ἡ Σλο­βα­κί­α καὶ ἡ Βρε­τα­νί­α, νὰ τῆς ἀ­να­θέ­σουν τὴν ἔκ­δο­ση νέ­ου τύ­που ταυ­το­τή­των ἢ καὶ ἀ­δει­ῶν ὁ­δή­γη­σης.  Σὲ μί­α μά­λι­στα πε­ρί­πτω­ση ἡ S­u­p­e­r­c­om καὶ  ἡ S­i­e­m­e­ns ἔ­νω­σαν τὶς δυ­νά­μεις τους γιὰ νὰ ἀ­να­λά­βουν τὸ ἔρ­γο τῆς χο­ρή­γη­σης νέ­ου τύ­που ταυ­το­τή­των ἀ­σφα­λεί­ας στὴ Βρα­ζι­λί­α. Οἱ ταυ­τό­τη­τες ποὺ προ­ω­θεῖ ἡ S­u­p­e­r­c­om μέ­σα στὰ ἑ­φτὰ στρώ­μα­τά τους πε­ρι­κλεί­ουν ἕ­να μι­κρο­σκο­πι­κὸ c­h­ip, τὸ ὁ­ποῖ­ο μπο­ρεῖ νὰ ἀ­να­με­τα­δί­δει πλη­ρο­φο­ρί­ες, χω­ρὶς νὰ ἀ­παι­τεῖ­ται ἡ φυ­σι­κὴ ἐ­πα­φὴ μὲ ἕ­ναν αἰ­σθη­τή­ρα.

2. Ἡ ἐ­φαρ­μο­γὴ τοῦ σχε­δί­ου στὴν Ἑλ­λά­δα.

Στὶς 11 Ἰ­ου­νί­ου 1986 ἡ ἱ­στο­ρί­α γιὰ τὶς ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ταυ­τό­τη­τες καὶ τὸν ἀ­ναγ­καῖ­ο γιὰ τὴ λει­τουρ­γί­α τους Ἑ­νια­ῖο Κω­δι­κὸ Ἀ­ριθ­μὸ εἶ­χε ἤ­δη ἀρ­χί­σει νὰ ξε­τυ­λί­γε­ται στὴν Ἑλ­λά­δα. Σὲ μί­α ἐ­πο­χὴ ποὺ κα­νεὶς ἀ­κό­μη δὲν γνώ­ρι­ζε κά­τι γιὰ τὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ δι­α­σύν­δε­ση τῶν πλη­ρο­φο­ρι­ῶν, ἡ τό­τε Κυ­βέρ­νη­ση τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου ἔ­σπευ­δε νὰ ψη­φί­σει τὸ νό­μο 1599/1986 γιὰ τὴν κα­θι­έ­ρω­ση τῶν νέ­ου τύ­που ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των καὶ τὸν Ἑ­νια­ῖο Κω­δι­κὸ Ἀ­ριθ­μὸ Μη­τρώ­ου, ποὺ ἔ­μελ­λε νὰ "ἐ­ξυ­πη­ρε­τή­σει" τὸ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὸ Σύ­στη­μα Πλη­ρο­φο­ρι­ῶν. Δι­ό­τι τὸ σύ­στη­μα αὐ­τὸ δὲν εἶ­ναι δυ­να­τὸ νὰ λει­τουρ­γή­σει χω­ρὶς ἕ­ναν κω­δι­κὸ ἀ­ριθ­μὸ (ἑ­νια­ῖο) γιὰ κά­θε πο­λί­τη ποὺ θὰ τὸν ἀν­τι­προ­σω­πεύ­ει σὲ ὅ­λες τὶς ἐκ­δη­λώ­σεις τοῦ βί­ου του (λη­ξι­αρ­χεῖ­ο, ὑ­γεί­α, τρά­πε­ζες, αὐ­το­κί­νη­τα, ποι­νι­κὰ μη­τρῶ­α κ.λπ) ὥ­στε νὰ εἶ­ναι δυ­να­τὴ ἡ δι­α­σταύ­ρω­ση κά­θε πλη­ρο­φο­ρί­ας.

Κα­θι­ε­ρώ­νον­ταν εὐ­θέ­ως καὶ ἀ­προ­κά­λυ­πτα ἕ­νας ἀ­ριθ­μὸς γιὰ κά­θε πο­λί­τη, ὁ Ἑ­νια­ῖος Κω­δι­κὸς Ἀ­ριθ­μὸς Μη­τρώ­ου, (Ε­ΚΑΜ),  o ὁ­ποῖ­ος θὰ ἀ­πο­τε­λοῦ­σε τὸν ἀ­ριθ­μὸ τῶν λη­ξι­αρ­χι­κῶν πρά­ξε­ων, τοῦ δελ­τί­ου ταυ­τό­τη­τας, τοῦ δι­α­βα­τη­ρί­ου, τοῦ ἀ­σφα­λι­στι­κοῦ βι­βλι­α­ρί­ου, τοῦ φο­ρο­λο­γι­κοῦ μη­τρώ­ου, τῆς ἄ­δειας ἱ­κα­νό­τη­τας ὁ­δη­γοῦ, τοῦ μη­τρώ­ου ἀρ­ρέ­νων, τοῦ προ­ξε­νι­κοῦ μη­τρώ­ου, τοῦ δη­μο­το­λο­γί­ου καὶ τοῦ ἐ­κλο­γι­κοῦ κα­τα­λό­γου. Συ­νέ­δε­ε τὸν ἀ­ριθ­μὸ αὐ­τὸ μὲ τὶς ἀ­νάγ­κες τῶν ἀρ­χεί­ων πλη­ρο­φο­ρι­ῶν καὶ τὴν ἐ­πε­ξερ­γα­σί­α πλη­ρο­φο­ρι­ῶν, δη­λα­δὴ γιὰ τὸ φα­κέ­λω­μα κά­θε πο­λί­τη.

Ποῖ­ος λοι­πὸν "νοῦς" συν­τό­νι­ζε - ἐν­δε­χο­μέ­νως καὶ ἐν ἀ­γνοί­ᾳ πολ­λῶν- τὸ ἐγ­χεί­ρη­μα τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας στὴν Ἑλ­λά­δα;  Ὁ συν­δυα­σμὸς πλέ­ον τῶν ἐ­ξε­λί­ξε­ων δὲν μᾶς ἀ­φή­νει κα­μί­α ἀμ­φι­βο­λί­α ὅ­τι ὁ νό­μος 1599/1986 ἦ­ταν καρ­πὸς ἐν­το­λῆς τῶν ἴ­δι­ων δυ­νά­με­ων ποὺ συν­τό­νι­ζαν παγ­κό­σμια τὴν  κα­θι­έ­ρω­ση καὶ νο­μο­θε­τι­κὴ ἐ­πι­βο­λὴ τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν καρ­τῶν.

Ὁ νό­μος αὐ­τός, ὅ­πως ἦ­ταν εὔ­λο­γο, ξε­σή­κω­σε θύ­ελ­λα δι­α­μαρ­τυ­ρι­ῶν, κυ­ρί­ως τῶν πιστών τῆς Ὀρ­θό­δο­ξης Χρι­στι­α­νι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ἔ­γι­ναν οἱ γνω­στοὶ σὲ ὅ­λους ἀ­γῶ­νες ποὺ στό­χο εἶ­χαν τό­σο τὸ ζή­τη­μα τῆς προ­αι­ρε­τι­κῆς ἢ μὴ ἀ­να­γρα­φῆς τοῦ θρη­σκεύ­μα­τος στὶς ταυ­τό­τη­τες, ὅ­σο καὶ τὸ ζή­τη­μα τῆς ἀ­ριθ­μο­ποι­ή­σε­ως πλέ­ον τοῦ ἀν­θρω­πί­νου προ­σώ­που διὰ τοῦ γραμ­μω­τοῦ κώ­δι­κα (b­a­r­c­o­de). Τὸ πλῆ­θος τῶν πιστῶν, ἔ­χον­τας ὑ­γι­ὲς αἰ­σθη­τή­ριο, εἶ­χε συν­δέ­σει τὸν ἀ­ριθ­μὸ αὐ­τὸ μὲ τὸν προ­φη­τευ­μέ­νο στὴν Ἀ­πο­κά­λυ­ψη ἀ­ριθ­μὸ τοῦ θη­ρί­ου, χω­ρὶς τὸν ὁ­ποῖ­ο κα­νέ­νας δὲν θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ ἀ­γο­ρά­σει ἢ νὰ πω­λή­σει. Ἄλ­λω­στε, πρα­κτι­κὰ στὸ ἴ­διο ἀ­πο­τέ­λε­σμα θὰ ὁ­δη­γοῦ­σε καὶ ἡ ἄρ­νη­ση πα­ρα­λα­βῆς τῆς νέ­ας ταυ­τό­τη­τας, εἴ­τε εἶ­χε τὸ 666 εἴ­τε ὄ­χι, ἀ­φοῦ θὰ ἔ­θε­τε τὸν ἀν­τιρ­ρη­σί­α "ἐ­κτὸς πά­σης συ­ναλ­λα­γῆς".

Γιά τήν ἱστορία πλέον  ἀναφέρεται ὅτι ὁ νόμος ἐκεῖνος ὅριζε ὅτι ὁ E.Κ.A.M. θὰ σχηματίζονταν ἀπὸ 13 ψηφία καὶ σύμβολα, ὅπως ἀκριβῶς σχηματίζεται καὶ τὸ γραμμωτὸ σύστημα (bar code ΕΑΝ 13) ποὺ ἀπὸ καιρὸ ἤδη εἶχε καθιερωθεῖ στήν ἀγορά γιὰ τὸ μαρκάρισμα τῶν προϊόντων καὶ εἶχε ὡς βάση τρεῖς γραμμὲς (ὁριοθετητές). Τότε, βασιζόμενοι στίς γνωστές τρεῖς μελέτες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου καί ἰδίως στήν τρίτη ἀπό αὐτές πού φέρει τόν τίτλο «Ὁ γραμμικός κώδικας (BAR CODE) καί ὁ ἀριθμός 666, Μελέτη Γ΄ (23-6-97) Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 23 Ἰουνίου 1997», ὑποστηρίζαμε[18] ὅτι οἱ τρεῖς αὐτοὶ ὁριοθετητὲς (Guard bars) εἶναι ἡ ἔκφραση τῶν ψηφίων  6 6 6 τοῦ δυσώνυμου ἀριθμοῦ τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκαλύψεως. Ὁ χρόνος πού ἐν τῶ μεταξύ κύλισε ἐπιβεβαίωσε τό φόβο μας. Ὁ ἀμερικανός George J. Laurer[19], κατασκευαστής τοῦ ἀντίστοιχου ἀμερικάνικου κώδικα UPC- A,  στήν προσωπική του ἱστοσελίδα[20] ρητά παραδέχεται[21] ὅτι πράγματι οἱ τρεῖς αὐτοί ὁριοθετητές εἶναι ὁ καθένας ἀντίστοιχος μέ τόν ἀριθμό 6.

Μπρο­στὰ σὲ αὐ­τὲς τὶς πι­έ­σεις ἡ Κυ­βέρ­νη­ση ἀ­να­δι­πλώ­θη­κε καὶ γιὰ νὰ κα­θη­συ­χά­σει τὸ λα­ὸ προ­χώ­ρη­σε στὴν τρο­πο­ποί­η­ση τοῦ ν. 1599/1986. Συγ­κε­κρι­μέ­να, μὲ τὸ νό­μο 1988/1991 κα­τάρ­γη­σε τὰ ἄρ­θρα 2 καὶ 5 τοῦ ν. 1599/1986, ποὺ ἀ­φο­ροῦ­σαν τὸν Ε­ΚΑΜ, τὴ χρή­ση του καὶ τὸν τρό­πο σχη­μα­τι­σμοῦ του. Ὅ­μως, ἡ κα­τάρ­γη­ση αὐ­τὴ ὑ­πῆρ­ξε εἰ­κο­νι­κὴ "γιὰ νὰ ρί­ξει στά­χτη στὰ μά­τια" τῶν Χρι­στια­νῶν. Καὶ τοῦ­το για­τί μὲ τὸ ἄρ­θρο 3 παρ. 3 χο­ρη­γή­θη­κε στὸν Ὑ­πουρ­γὸ Ἐ­σω­τε­ρι­κῶν νο­μο­θε­τι­κὴ ἐ­ξου­σι­ο­δό­τη­ση γιὰ νὰ ρυθ­μί­σει μό­νος του πλέ­ον καὶ στὸν κα­τάλ­λη­λο χρό­νο α) τὸν τύ­πο καὶ τὶς προ­δι­α­γρα­φὲς τοῦ νέ­ου δελ­τί­ου ταυ­τό­τη­τας, κα­θὼς καὶ β) κά­θε ἄλ­λη ἀ­ναγ­καί­α λε­πτο­μέ­ρεια.

Θυ­μί­ζου­με ὅ­τι ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος ἔ­λα­βε τό­τε (1998) τὴν ἀ­πό­φα­ση,[22] σύμ­φω­να μὲ τὴν ὁ­ποί­α ἀ­φε­νὸς “ἐ­πι­μέ­νει ἐ­πὶ πα­λαι­ο­τέ­ρας το­πο­θε­τή­σε­ώς της καὶ δι­α­κη­ρύσ­σει καὶ ὑ­πο­στη­ρί­ζει τὴν ἀ­νάγ­κη δι­α­σφα­λί­σε­ως τῆς προ­στα­σί­ας τῆς προ­σω­πι­κό­τη­τος, τῆς ἰ­δι­ω­τι­κῆς καὶ οἰ­κο­γε­νεια­κῆς ζω­ῆς καὶ τοῦ ἀ­πορ­ρή­του της ἐ­πι­κοι­νω­νί­ας .­.” καὶ ἀ­φε­τέ­ρου “ἐ­φό­σον οἱ νέ­ες ταυ­τό­τη­τες μέλ­λουν νὰ χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν σὰν κω­δι­κὸ ἀ­να­γνώ­σε­ώς τους ἀ­πὸ ἠ­λε­κτρο­νι­κὰ μη­χα­νή­μα­τα τὸν δυ­σώ­νυ­μο καὶ ἀ­πα­ρά­δε­κτο ἀ­ριθ­μὸ 666, τό­τε ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος θε­ω­ροῦ­σα ὅ­τι πα­ρα­βι­ά­ζε­ται ἡ θρη­σκευ­τι­κὴ συ­νεί­δη­ση τῶν ὀρ­θο­δό­ξων πι­στῶν, συ­νι­στᾶ στοὺς πι­στοὺς νὰ μὴ δε­χθοῦν τὶς νέ­ες ταυ­τό­τη­τες”.

Οἱ πι­έ­σεις αὐ­τὲς ἔ­πιασαν τό­πο καὶ ἡ ἄ­με­ση ἐ­φαρ­μο­γὴ τοῦ νό­μου ἀ­πε­τρά­πη. Ἐν τῷ με­τα­ξὺ ἡ ρα­γδαί­α ἐ­ξέ­λι­ξη τῆς τε­χνο­λο­γί­ας στὴν πλη­ρο­φο­ρι­κὴ κα­τέ­στη­σε ἀ­νε­πί­και­ρη καὶ ἀ­νε­παρ­κῆ τὴν ἐ­φαρ­μο­γὴ τοῦ b­a­r­c­o­de, ἀ­φοῦ ἡ τε­χνο­λο­γί­α τῶν m­i­c­r­o­c­h­i­ps εἶ­χε προ­χω­ρή­σει πο­λὺ μὲ ἀ­σύγ­κρι­τα με­γα­λύ­τε­ρες δυ­να­τό­τη­τες δι­α­σταυ­ρώ­σε­ως πλη­ρο­φο­ρι­ῶν καὶ φα­κε­λώ­μα­τος. Ἔ­τσι ὁ νό­μος αὐ­τὸς πα­ρέ­μει­νε ἀ­νε­φάρ­μο­στος.

Τὸ ζη­τού­με­νο, ὡ­στό­σο, πα­ρέ­μει­νε: Κά­θε πο­λί­της πρέ­πει νὰ λά­βει μί­α ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ταυ­τό­τη­τα μὲ ἕ­να μο­να­δι­κὸ ἀ­ριθ­μὸ ἀ­να­γνω­ρί­σε­ως, μέ­σω τῆς ὁ­ποί­ας καὶ μό­νο θὰ μπο­ρεῖ νὰ πι­στο­ποι­εῖ­ται ὡς πο­λί­της καὶ νὰ ἀ­σκεῖ τὰ δι­και­ώ­μα­τά του.

Ἤ­δη, ο αρμόδιος υπουργός  Κουρουμπλής ἐ­ξήγ­γει­λε τὴν ἐν­τός τοῦ 2016 υλοποίηση της εκδόσεως της Κάρ­τας Πο­λί­τη (ἠ­λε­κτρο­νι­κής ταυ­τό­τη­τας) με ὑ­πο­χρε­ω­τι­κῆ την λή­ψη της ἀ­πὸ τοὺς πο­λί­τες.

Προηγήθηκε μία πράξη πολιτικής απάτης από τον προηγούμενο αρμόδιο υπουργό Κατρούγκαλο. Η ιστορία έχει ως εξής:

Νομοθετικά η ΚτΠ είναι ενταγμένη μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

            Μέχρι τότε τὸ ἄρθρο 32 παρ. 1 ν. 3979/2011 προέβλεπε ὅτι "Κατὰ τὴν ἐγγραφὴ στὴν ὑπηρεσία ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης  προσδιορίζονται τὰ ἀναγνωριστικὰ ποὺ ἀπαιτεῖ κάθε φορέας τοῦ δημόσιου τομέα  γιὰ τὴν ταυτοποίηση καὶ τὰ διαπιστευτήρια γιὰ τὴν περαιτέρω ἐπιβεβαίωση τῆς ταυτότητας τοῦ προσώπου ποὺ κάνει χρήση ὑπηρεσιῶν ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης."

            Ἀναγνωριστικὰ εἶναι οἱ τομεακοὶ ἀριθμοὶ τοῦ πολίτη, ὅπως αὐτοὶ τηροῦνται  διακριτὰ στὰ ἐπὶ μέρους μητρώα τῶν πληροφοριακῶν συστημάτων τοῦ δημόσιου τομέα, δηλαδὴ ὁ ΑΦΜ, ὁ ΑΜΚΑ κ.ἄ.

            Διαπιστευτήρια εἶναι τὰ ἐχέγγυα ποὺ παρουσιάζει τὸ πρόσωπο ποὺ εἶναι χρήστης  ὑπηρεσιῶν ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης προκειμένου νὰ ἀποδείξει τὴν ταυτότητά του. Π.χ. ἡ μέχρι τώρα ἀστυνομική μας ταυτότητα ἢ ἕνα ὑπηρεσιακὸ βιβλιάριο.  Στὸν ἰδιωτικὸ τομέα διαπιστευτήρια εἶναι οἱ διαφόρων εἰδῶν κάρτες τῶν τραπεζῶν.

            Μὲ βάση τὴν ἰσχύουσα μέχρι τότε ρύθμιση, κάθε φορά ποὺ ἐγγράφεται ἕνας πολίτης (χρήστης) σὲ μία ἠλεκτρονικὴ ὑπηρεσία λ.χ. τοῦ συστήματος taxis, προσδιορίζονται τὰ ἀναγνωριστικὰ (ΑΦΜ) καὶ τὰ διαπιστευτήρια (κλειδάριθμος) ποὺ θὰ ἀπαιτηθοῦν γιὰ τὴ παροχὴ αὐτῆς τῆς συγκεκριμένης ὑπηρεσίας.

            Αὐτὴ ἡ προσέγγιση ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα κάθε διαδικτυακὸς τόπος ποὺ παρέχει ὑπηρεσίες ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης νὰ θέτει διαφορετικὲς ἀπαιτήσεις, οἱ ὁποῖες δὲν βοηθοῦν στὴ ἀνάπτυξη κοινῶν ὑποδομῶν. Δηλαδή, μὲ τὰ ἰσχύοντα, δὲν εἶναι δυνατὴ ἡ διασύνδεση καὶ  διαλειτουργικότητα ὅλων τῶν βάσεων δεδομένων μεταξύ τους. Κάθε πληροφορία καταγράφεται στὴν εἰδικότερη βάση δεδομένων τῆς ὑπηρεσίας ποὺ ἀφορᾶ. Ἀλληλοσυνδυασμὸς καὶ ἀλληλεπίδραση τῶν ἐπὶ μέρους βάσεων δεδομένων δὲν εἶναι δυνατή. Δὲν ἐξασφαλίζεται, λοιπὸν, ἡ καταγραφὴ ὅλων τῶν συναλλαγῶν καὶ κινήσεων σὲ μία καὶ μόνο βάση δεδομένων ὥστε νὰ παρέχεται ἕνα συνολικὸ "προφὶλ" τοῦ πολίτη μὲ τὴν ἀναζήτηση μέσω ἑνὸς μοναδικοῦ ἀριθμοῦ.

            Μὲ ἄλλα λόγια, μὲ τὰ ἰσχύοντα μέρι τότε δὲν ἐξασφαλιζόταν ἡ δυνατότητα ἑνὸς γενικοῦ φακελώματος μὲ ἄπειρες (λόγω  τῆς ὑψηλῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας) λεπτομέρειες ποὺ ἀφοροῦν τὸ συνολικὸ φάσμα τοῦ βίου ἑνὸς πολίτη.

             Οὔτε πάλι - καὶ αὐτὸ εἶναι ἐξίσου σημαντικὸ-  μπορούσε ἡ ἄσκηση τοῦ συνόλου τῶν δικαιωμάτων τοῦ πολίτη καὶ ἡ ἀπόλαυση τῶν νομίμων ἀγαθῶν καὶ ὑπηρεσιῶν νὰ  ἐξαρτηθεῖ ἀπὸ τὴν κατοχὴ μίας Κάρτας καὶ περαιτέρω ἀπὸ τὴν ἀντιστοίχησή του μὲ ἕνα μοναδικὸ κωδικὸ ἀριθμὸ ποὺ αὐτὴ θὰ περιέχει.

            H ενοποίηση των δεδομένων των πολιτών πού έχουν διάφοροι δημόσιοι και ιδιωτικοί οργανισμοί στην κατοχή τους μπορεί αν γίνει είτε από έναν φορέα (πχ σε ένα Υπουργείο όλα τα στοιχεία) " με συλλογικό τρόπο δηλαδή κάθε φορέας να «συνεισφέρει» την δική του Βάση Δεδομένων για ενοποίηση. Και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ενιαίος κωδικός κατά κάποιον τρόπο η ταυτότητα του πολίτη)

            Ένας βασικός κίνδυνος πού ενέχει ! ενοποίηση των Βάσεων Δεδομένων είναι, σέ περίπτωση διαρροής των δεδομένων, να κλαπεί ολόκληρη η 'εικόνα', δηλαδή όλα τα στοιχεία του κάθε πολίτη και όχι μόνο επιμέρους πτυχές της ζωής τους. Παραδείγματα κλοπής στοιχείων πολιτών έχουμε ήδη αρκετά.

            Για παράδειγμα το 2012 ένας 47χρονος Ουκρανός συνελήφθη να έχει στην κατοχή του στοιχεία του taxisnet για 9 εκ. Ελλήνων. Παρ όλα αυτά ο συγκεκριμένος  ΔΕΝ είχε στην κατοχή του ολόκληρη την εικόνα του κάθε πολίτη. Για παράδειγμα ΔΕΝ είχε στοιχεία, όπως:

"          τα στοιχεία υγείας των πολιτών ή της φαρμακευτικής τους αγωγής(σήμερα υπάρχουν στην Ηλεκτρονική Συνταγο-γράφηση και στην Κάρτα Υγείας) ,

"         τα στοιχεία της σχολικής εικόνας των πολιτών (σήμερα υπάρχουν στο myschool/Υπουργείο Παιδείας),

"         τις καταναλωτικές τους προτιμήσεις, τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, τις εφημερίδες που αγοράζουν, τις συνδρομές σε συλλόγους (σήμερα πολλά από αυτά αντλούνται από Κάρτες Αποδείξεων/Χρεωστικές και  Πιστωτικές Κάρτες)

"         τις κινήσεις των Τραπεζικών τους Λογαριασμών (σήμερα υπάρχουν στην Χρεωστική/Πιστωτική Κάρτα και το web banking),

"         τίς μετακινήσεις τους (Ηλεκτρονικά Διόδια, Ηλεκτρονικό Εισιτήριο), τα ταξίδια πού πραγματοποιούνται (εισιτήρια αεροπλάνων, πλοίων),

"         τα ξενοδοχεία πού μένουν, τα εστιατόρια πού τρώνε, τίς πολιτιστικές εκδηλώσεις πού παρακολουθούν (σήμερα υπάρχουν πολλά από αυτά στις Κάρτες Αποδείξεων/ Χρεωστικές - Πιστωτικές Κάρτες),

"         τίς ώρες είσοδού - έξοδού - εσωτερικής μετακίνησης στην εργασία τους (πληροφορίες που μπορεί να έχει η Κάρτα Εργαζομένου).

"         φορείς, κόμματα που ανήκουν, τις δωρεές/ελεημοσύνες που κάνουν, τους χώρους λατρείας που επισκέπτονται και πόσο συχνά συμβαίνει αυτό κλπ.

            Δείτε πόσες πληροφορίες ΔΕΝ μπορούσε αν έχει ο Ουκρανός επειδή απλά υπέκλεψε τα στοιχεία του taxisnet. Ακόμα και τα στοιχεία του taxisnet μπορεί να γίνουν αιτία εκβιασμών και εκμετάλλευσης. Φαντασθείτε πως θα μπορούσαν τα 'αξιοποιηθούν' όλα τα στοιχεία των πολιτών!.

            Η ενοποίηση των Βάσεων δεδομένων σε συνδυασμό με την κατάργηση του ρευστού χρήματος είναι η απαρχή του απόλυτου ολοκληρωτισμού. Η ελευθερία των ανθρώπων όχι απλώς συρρικνώνεται - αλλά καταργείται πλήρως. Γνωρίζουμε σήμερα τις όψεις του φασισμού και την βαρβαρότητα που ενέχει. Όμως η ενοποίηση των Βάσεων Δεδομένων είναι ο απόλυτος εφιάλτης. Δεν υπάρχει δικτάτορας, διεστραμμένος ή άλλος παθολογικός τύπος, ο οποίος θα έρθει στην εξουσία και δεν θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τις πληροφορίες που παρέχονται από μια ολοκληρωμένη Βάση Δεδομένων. Και τότε θα αρχίσει ένα οργουλιανό δράμα - που ακόμη δεν μπορούμε να το φανταστούμε. Οι επιδιώξεις ενός αρχομανούς θα επιβληθούν με τις αφόρητές μαζικές, στερήσεις (πείνα, φτώχια, ανέχεια, έλλειψη υγείας, παιδείας, περιουσία δηλ. αποστέρηση στοιχειωδών δικαιωμάτων) ώστε οι πολίτες να υποκύψουν στις διεστραμμένες βουλές του. Τα πυρηνικά όπλα μπορεί να επιφέρουν την φυσική καταστροφή μέρους της ανθρωπότητας. Οι χρήση των ενοποιημένων Βάσεων Δεδομένων μπορεί να 'αλυσοδέσουν' ολόκληρη την ανθρωπότητα, αυτόματα. Γι' αυτό ας προσέχουμε στο τι μας ετοιμάζουν.

            Τώρα πλέον, μὲ βάση τὴ ρύθμιση τοῦ ἄρθρου 10 ν.  4325/2015 που πονηρά ψήφισε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μετά από την απόσυρση του αρχικού νομοσχεδίου, θεσμοθετεῖται ἡ δυνατότητα τῆς Πολιτείας νὰ ἐκδώσει ἄμεσα τὴν "Κάρτα Πολίτη" ὡς μέσο ἠλεκτρονικῆς ταυτοποίησης τῶν πολιτῶν ἐξασφαλίζοντας ἔτσι "τὴν ἀναγκαία τεχνικὴ διαλειτουργικότητα τῆς ὑπηρεσίας τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης  μὲ συστήματα φορέων τοῦ δημοσίου ἢ τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα ...", ὅπως ἐπεξηγεῖται στὴν Αἰτιολογικὴ Ἔκθεση τοῦ νομοσχεδίου.

            Αὐτὰ πλέον ἐξασφαλίζονται ἀπὸ τὴ νέα ρύθμιση ρύθμιση τοῦ ἄρθρου 10 ν.  4325/2015  μέ τήν ὁποία γίνεται προσθήκη ἐδαφίου στὸ τέλος τῆς παραγράφου 1 τοῦ ἄρθρου 32 τοῦ Ν. 3979/2011, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἑξῆς:

            «Κατά την εγγραφή στην υπηρεσία ηλεκτρονικής δια κυβέρνησης μπορεί να χρησιμοποιούνται διαπιστευτήρια που έχουν εκδοθεί για την επιβεβαίωση της ταυτότητας του χρήστη από άλλους φορείς του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα και είναι διασυνδεμένα με ένα ή περισσότερα αναγνωριστικά που σχετίζονται με βασικά  μητρώα, όπως ιδίως: α) το μητρώο ταυτοτήτων, β) το μητρώο κοινωνικής ασφάλισης, γ) το φορολογικό μητρώο, και δ) το δημοτολόγιο. Οι φορείς που παρέχουν ηλεκτρονικές υπηρεσίες επιβεβαίωσης της ταυτότητας σε άλλους φορείς και συστήματα του δημόσιου τομέα λειτουργούν, σύμφωνα με τον Κανονισμό 910/2014 της 23ης Ιουλίου 2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και την κατάργηση της Οδηγίας 1999/93/ΕΚ. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, των κατά περίπτωση αρμόδιων Αναπληρωτών Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και του κατά περίπτωση αρμoδίου Υπουργού καθορίζονται τα ειδικότερα τεχνικά και λεπτομερειακά ζητήματα που αναφέρονται στη διασύνδεση των διαπιστευτηρίων και των αναγνωριστικών με βασικά μητρώα των φορέων του δημόσιου τομέα. Σε καμιά περίπτωση στο σύστημα ταυτοποίησης δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται σύστημα εντοπισμού θέσης ή βιομετρικά στοιχεία.»

            Γίνεται, λοιπόν, ἀντιληπτὸ (πράγμα ποὺ ὁμολογεῖται καὶ στὴν Αἰτιολογικὴ Ἔκθεση) ὅτι μὲ τὴν προσθήκη τῆς προτεινόμενης διάταξης θεσμοθετεῖται ἡ δυνατότητα ἐπαναχρησιμοποίησης διαπιστευτηρίων ποὺ ἔχουν ἐκδοθεῖ ἀπὸ ἄλλους φορεῖς σὲ διαφορετικὲς ὑπηρεσίες ἠλεκτρονικὲς διακυβέρνησης. Ἔτσι ἐξασφαλίζεται ἡ ἀναγκαία τεχνικὴ διαλειτουργικότητα τῆς ὑπηρεσίας ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης καὶ μάλιστα ὄχι ἀποκλειστικὰ μὲ συστήματα φορέων τοῦ δημοσίου τομέα  ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα (βλ. τραπεζικὸ τομέα, ἐπιμελητήρια, ἰδιωτικὰ νοσηλευτήρια, διόδια κ.ἄ.), διαμέσου ἀμοιβαίως ἀναγνωρισμένων μέσων ἠλεκτρονικῆς ταυτοποίησης, ποὺ σχετίζονται μὲ βασικὰ μητρῶα, ὅπως ἰδίως α) τὸ μητρῶο ταυτοτήτων, β) τὸ μητρῶο κοινωνικῆς ἀσφάλισης, γ) τὸ φορολογικὸ μητρῶο καὶ δ) τὸ δημοτολόγιο, παρέχοντας κοινὴ βάση γιὰ ἠλεκτρονικὲς ἀλληλεπιδράσεις μεταξὺ πολιτῶν, ἐπιχειρήσεων καὶ δημοσίων ἀρχῶν.

            Χρηστικὸ ἐργαλεῖο γιὰ τὴ διασύνδεση καὶ διαλειτουργικότητα τῶν πληροφοριῶν ὅλων αὐτῶν τῶν βάσεων σὲ μία ἑνιαία καὶ κοινὴ βάση δεδομένων θὰ ἀποτελέσει ἡ "Κάρτα Πολίτη".

            Ἡ χρησιμότητα τῆς "Κάρτας Πολίτη", ἑπομένως, δὲν κατευθύνεται ἀποκλειστικὰ "στὴν καταπολέμηση τῆς γραφειοκρατίας", ὅπως προσχηματικὰ ὑποστηρίζεται. Οὔτε στήν καταπολέμηση τῆς διαφθορᾶς. Οἱ στόχοι αὐτοί μπορούν νά έπιτευχθοῦν καί μέ ἄλλα μέσα.

            Τὸ κύριο καὶ βασικότερο ἀποτέλεσμα τῆς λειτουργίας τῆς "Κάρτας Πολίτη" θὰ εἶναι νὰ δημιουργηθεῖ μία "κοινὴ βάση γιὰ ἠλεκτρονικὲς ἀλληλεπιδράσεις μεταξὺ πολιτῶν, ἐπιχειρήσεων καὶ δημοσίων ἀρχῶν", δηλαδὴ τὸ καθολικὸ "φακέλωμα" κάθε πολίτη.

            Ἀντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ὅτι μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς πολυχρηστικῆς αὐτῆς ἔξυπνης κάρτας, τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη, τὰ στοιχεῖα τῶν ἐπαφῶν καὶ συναλλαγῶν θὰ ἀποθηκεύονται στὸ ἑξῆς σὲ μία κοινὴ βάση δεδομένων, μὲ κωδικοὺς ποὺ θὰ ἀντιστοιχοῦν στὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς. Ἡ βάση δεδομένων ποὺ θὰ ἀποθηκεύσει ὅλες αὐτὲς τὶς πληροφορίες τοῦ βίου μας θὰ μπορεῖ μέσα σὲ λιγότερο ἀπὸ 1΄ νὰ φορτώσει στὴν ὀθόνη ἑνὸς ἐξουσιοδοτημένου ὑπαλλήλου, χρήστη κοινοῦ ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστῆ, ὅλες τὶς πληροφορίες ποὺ ἀφοροῦν τὸν πολίτη. Καὶ ὅταν λέμε ὅλες, ἐννοοῦμε ὅλες.

             Ἐδῶ τίθεται σαφῶς κορυφαῖο ἠθικὸ ζήτημα ὡς πρὸς τὴ χρήση τῆς ἔξυπνης "Κάρτας Πολίτη. Οἱ ἔξυπνες κάρτες δὲν εἶναι ἁπλὲς κάρτες, ὅπως τὸ ΑΔΤ ἢ τὸ δίπλωμα ὁδήγησης ποὺ ἡ ἐπίδειξή τους πιστοποιεῖ τὸ πρόσωπο ἢ κάποια ἰδιότητα τοῦ κατόχου της. Ἡ ἔξυπνη αὐτὴ κάρτα δὲν πιστοποιεῖ ἁπλῶς, ἀλλὰ παραχωρεῖ ὅλα τὰ στοιχεῖα καὶ τὶς συναλλαγὲς ποὺ μέσω αὐτῆς πραγματοποιοῦνται σὲ τρίτους, ἐνῶ καταγράφει ἀδιάκοπα τὴν ἰδιωτικὴ ζωὴ τοῦ πολίτη.

             Ἡ ἔξυπνη κάρτα θὰ διαθέτει τοὺς κωδικούς του ἰδιοκτήτη της καὶ ταυτόχρονα θὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ συμβεβλημένους ὄχι μόνο κρατικοὺς ἀλλὰ καὶ ἰδιωτικοὺς ὅπως τονίσαμε φορεῖς, οἱ ὁποῖοι εἶναι καταχωρημένοι στὸ ἴδιο σύστημα. Θὰ καταγράφει καθημερινὰ τὴν τοποθεσία τοῦ πολίτη, ὅπου δηλαδὴ συναλλάσσεται καὶ ἀφήνει ἠλεκτρονικὰ ἴχνη. Θὰ γνωστοποιεῖ κάθε συναλλαγὴ στὶς ὑπηρεσίες πληροφοριῶν. 

             Αὐτὸ δὲν εἶναι ὁ ὁρισμὸς τῆς καταλύσεως τοῦ ἀπορρήτου της ἰδιωτικῆς ζωῆς;

            Ἐπιπρόσθετα, μία τέτοια Κάρτα μπορεῖ νὰ ἀποκλείσει ἀπὸ ὑπηρεσίες καὶ ἀγαθὰ τοὺς πολίτες, μὲ μία ἁπλὴ ἐντολὴ ἀπὸ τὸν ἠλεκτρονικὸ ὑπολογιστὴ ἑνὸς ἐπίορκου ὑπαλλήλου.

            Τὸ κυριότερο, ὅμως εἶναι τὸ ἑξῆς: Ἡ ἄσκηση τῶν ἀστικῶν, ἀτομικῶν καὶ πολιτικῶν δικαιωμάτων τοῦ πολίτη θὰ ἐξαρτᾶται πλέον ἀπὸ τὴν προηγούμενη παραλαβὴ τῆς Κάρτας καὶ τοῦ μοναδικοῦ ἀριθμοῦ της. Καὶ τοῦτο διότι τὸ ἤδη θεσμοθετημένο σύστημα τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβερνήσεως ἀναγνωρίζει τὸν πολίτη καὶ ἐπιτρέπει τὴν ἄσκηση τῶν ἔναντι τοῦ Κράτους δικαιωμάτων του μέσω τῆς λειτουργίας αὐτοῦ.  Μὲ τὴν καθιέρωση τῆς "Κάρτας Πολίτη"  αὐτὸ θὰ ἐπιτυγχάνεται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο μὲ τὴ χρήση της.

            Δὲν δέχεσαι νὰ παραλάβεις τὴν Κάρτα καὶ τὸν κωδικὸ ἀριθμό της;  Δὲν θὰ ἔχεις πρόσβαση στὴν ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση, δὲν θὰ εἶσαι "πιστοποιημένος " ἀπὸ τὸ σύστημα πολίτης καὶ δὲν θὰ δικαιοῦσαι νὰ ἀσκήσεις τὰ δικαιώματα ποὺ προϋποθέτουν κατοχὴ καὶ χρήση τῆς Κάρτας (φυσικὰ καὶ τοῦ Ἀριθμοῦ). Δὲν θὰ μπορεῖς νὰ συναλλαχθεῖς ὄχι μόνο στὸ δημόσιο ἀλλὰ καὶ στὸν  ἰδιωτικὸ βίο, ἀφοῦ δὲν θὰ εἶσαι ἕνας "πιστοποιημένος"  ἀπὸ τὸ σύστημα  πολίτης.

            Αὐτὸ καὶ ἂν ἔχει βαρύνουσα ἠθικὴ σημασία! Ἡ ἀπειλὴ τῶν τρομακτικῶν αὐτῶν συνεπειῶν σὲ ὅσους ἀπὸ τοὺς πολίτες ἀρνηθοῦν, γιὰ λόγους συνειδήσεως, νὰ παραλάβουν τὴν Κάρτα καὶ τὸν Ἀριθμὸ της εἶναι πλέον φανερή: Ὁ μὴ κατέχων (κωδικὸ) Ἀριθμὸ καὶ Κάρτα θὰ εἶναι κοινωνικῶς ἀνύπαρκτος. Κυριολεκτικὰ στὸ περιθώριο, ἔξω ἀπὸ κάθε νομικὴ καὶ κοινωνικὴ συναλλαγή.

             Ἐθελοτυφλεῖ ὅποιος δὲν μπορεῖ νὰ δεῖ αὐτὸ ποὺ ξεκάθαρα πλέον φαίνεται. Ἂν τὸ ὅλο σκηνικὸ δὲν θυμίζει ἔντονα Ἀποκάλυψη, τουλάχιστον  ἐφιαλτικὰ προβάλλεται ἡ "ὀργουελικὴ"  προοπτική του.

            Φυσικά, ἡ ψηφισθείσα ρύθμιση δὲν ἀναφέρει ρητὰ καὶ εἰδικὰ τέτοιες συνέπειες ἀποκλεισμοῦ γιὰ ὅσους ἀρνηθοῦν νὰ παραλάβουν τὴν "Κάρτα".  Ἀλλὰ καὶ  δὲν τὶς ἀποκλείει. Ἡ ὑποχρεωτικότητα, ὅμως, τῆς εἰσαγόμενης "Κάρτας"  καὶ ὁ τρόπος λειτουργίας τῆς ἰσχύουσας ἠλεκτρονικῆς διακυβερνήσεως μᾶς ἐπιτρέπει νὰ συμπεράνουμε ὅτι ἔτσι θὰ γίνει: Ὁ μὴ πιστοποιημένος (μέσω τῆς Κάρτας καὶ τοῦ κωδικοῦ της) στὸ σύστημα πολίτης θὰ  ἀποβάλλεται ἀπ'  αὐτό.[23]

            Ἡ χρησιμότητα τῆς "Κάρτας Πολίτη", ἑπομένως, δὲν κατευθύνεται ἀποκλειστικὰ "στὴν καταπολέμηση τῆς γραφειοκρατίας", ὅπως προσχηματικὰ ὑποστηρίζεται. Οὔτε στήν καταπολέμηση τῆς διαφθορᾶς. Οἱ στόχοι αὐτοί μπορούν νά έπιτευχθοῦν καί μέ ἄλλα μέσα.

            Όμως, τὸ  παραπάνω νομοθέτημα ἔχει καὶ μία ἄλλη ἀντιδημοκρατικὴ καὶ σκοτεινὴ πλευρά: Ἐνῶ προβλέπει γιὰ τὴ θεσμοθέτηση τῆς "Κάρτας" ὡς μέσο διασύνδεσης καὶ διαλειτουργικότητας ὅλων τῶν ἐπὶ μέρους βάσεων δεδομένων σὲ μία, οὐδόλως μᾶς ἐξηγεῖ  γιὰ τὸ  (τεχνικὸ) μέσο, τὸ ὁποῖο θὰ ὁδηγήσει στὴν ἐπιτυχία αὐτοῦ του ἀποτελέσματος.

             Ἀντιλαμβανόμαστε ἀπὸ τὴ μέχρι τώρα διεθνῆ πρακτικὴ ὅτι θὰ εἶναι μία "ἔξυπνη κάρτα", δηλαδὴ μία πλαστικὴ κάρτα μὲ ἐνσωματωμένο μικροκύκλωμα (microchip), παρόμοια μὲ τὴν κάρτα ἀναλήψεων, τὴν πιστωτικὴ κάρτα κ.ἄ. Αὐτοῦ του εἴδους οἱ κάρτες, δὲν εἶναι ὅλες ἴδιες μεταξύ τους. Τὸ κοινό τους γνώρισμα ὡστόσο, εἶναι ἡ διασύνδεση τοῦ χρήστη καὶ ἰδιοκτήτη τους μὲ ἕνα δίκτυο πληροφοριῶν. Ὡστόσο, ἡ πραγματικὴ δύναμη τῆς Κάρτας δὲν θὰ βρίσκεται στὴ χωρητικότητα τῆς μνήμης τοῦ μικροκυκλώματος ποὺ θὰ φέρει.

            Σὲ κάθε συναλλαγὴ τοῦ πολίτη, εἴτε μὲ τὸ κράτος, εἴτε στὶς ἀγορὲς τοῦ κ.λπ., ἡ "Κάρτα" θὰ δηλώνει στὸ Κράτος τὴ συναλλαγή (!). Ὅποια καὶ ἂν εἶναι αὐτή, δεδομένου ὅτι οἱ δυνατότητες ἠλεκτρονικῆς καταγραφῆς εἶναι ἀμέτρητες. Ἀπὸ τὶς αἰτήσεις στὸν ΟΑΕΔ ἢ τὰ ΚΕΠ καὶ τὴν ἐξόφληση τῶν λογαριασμῶν του μέχρι καὶ τὰ τσιγάρα ποὺ ἀγοράζει ἀπὸ τὸ περίπτερο, τὸ Κράτος θὰ ἐνημερώνεται αὐτομάτως, δηλαδὴ ἐπὶ τόπου, γιὰ τὴ συναλλαγή του, τί εἴδους συναλλαγὴ εἶναι, ποῦ ἔγινε καὶ σὲ ποιὸν χρόνο ἔγινε.

             Ἡ ἔξυπνη "Κάρτα τοῦ Πολίτη" θὰ κρατᾶ ἀποθηκευμένους τοὺς κωδικοὺς πρόσβασης τοῦ πολίτη (τὰ βασικὰ μητρῶα) καὶ θὰ προσφέρει τὴ δυνατότητα ἄμεσης καταγραφῆς τῶν συναλλαγῶν του. Χρησιμοποιώντας την ὁ κάτοχός της, θὰ κάνει πιστοποίηση τῶν στοιχείων του στὸ σύστημα τοῦ ὑπουργείου, μὲ τὴ χρήση τῶν κωδικῶν, μέσω τοῦ δικτύου τοῦ ὑπουργείου καὶ ὅλα τὰ παραπάνω στοιχεῖα θά πηγαίνουν στὴν ὑπηρεσία αὐτόματα σὲ μία ἑνιαία βάση δεδομένων. Ἡ  διαδικασία αὐτὴ ἀποτελεῖ κανονικὸ φακέλωμα καὶ παραβίαση τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς τοῦ πολίτη.  Όλες οἱ συναλλαγὲς μὲ τὸ κράτος καὶ ὅλες οἱ δραστηριότητες τῶν πολιτῶν, θὰ περάσουν σὲ μία ὑπηρεσία καὶ σὲ μία βάση δεδομένων. Ὅποιος θὰ κατέχει καὶ θὰ μπορεῖ νὰ ἐλέγχει αὐτὴ τὴ βάση δεδομένων, θὰ κατέχει  ἕνα "θησαυρό", μία τεράστια δύναμη ἐξουσίας καὶ ἐλέγχου τῶν πολιτῶν. Μία ἄλλη παράμετρος εἶναι και αὐτή τῆς ἐθνικῆς ἀσφάλειας ἐξ αἰτίας τῆς δυνατῆς διαρροῆς τόσων πολλῶν και πολύτιμων δεδομένων.

            Αὐτὴ ἡ δυνατότητα διασύνδεσης εἶναι ἡ πραγματικὴ ἀξία τῆς "Κάρτας Πολίτη". Χωρὶς αὐτὴν δὲν μπορεῖ νὰ γίνει τὸ γενικὸ φακέλωμα. Οὔτε ὁ ἀποκλεισμὸς κάποιου ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ καὶ ὑπηρεσίες ποὺ ἡ χρήση τῆς "Κάρτας" προσφέρει.

            Φανταστεῖτε, λοιπὸν, πόση μεγάλη δύναμη παρέχει γιὰ τὸν ἔλεγχο τῶν λαῶν τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα ποὺ θὰ προκύψει μὲ τὴ χρήση τῆς Κάρτας. Φανταστεῖτε τὴν ἐξουσία αὐτή, ὄχι στὴν ὑπηρεσία μίας ἔντιμης καὶ νομοταγοῦς κρατικῆς διοίκησης, ἀλλὰ στὰ χέρια ἑνὸς τυράννου, ἑνὸς διεστραμμένου νέου Χίτλερ ἡ ὅποιου νέου πλανητάρχη τῆς ἐπιδιωκόμενης παγκόσμιας κυβερνήσεως ποὺ θὰ ἔλθει μετὰ τὴν (διαφημιζόμενη καὶ ἀπὸ τοὺς πολιτικούς μας) παγκόσμια διακυβέρνηση.

            Καὶ μόνο γι’ αὐτὴν τὴν ἐφιαλτικὴ ὀργουελικὴ προοπτικὴ δὲν ἀρκεῖ, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ὕπαρξη τοῦ ἀριθμοῦ 666, νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ τὴν μὴ ἐπιβολὴ τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων;

            Ὡστόσο, παρὰ τὴ τεράστια αὐτὴ σημασία τῆς εἰσαγόμενης "Κάρτας Πολίτη"  γιὰ τὴ ζωή μας, ο νόμος που ψηφίσθηκε είναι εξαιρετικά ασαφής.

             Ἔτσι δὲν μᾶς προσδιορίζει: 

             α) Ποῖο θὰ εἶναι τὸ εἶδος τοῦ μικροκυκλώματος (microchip) ποὺ θὰ περιέχει καὶ εἰδικότερα ἂν αὐτὸ θὰ εἶναι ἢ ὄχι τεχνολογίας ραδιοσυχνοτήτων (RFID),

            β)  Ἂν θὰ λειτουργεῖ ἐξ ἐπαφῆς ἢ ἐξ ἀποστάσεως,

             γ) Πόση θὰ εἶναι ἡ χωρητικότητα τῆς μνήμης του,

            δ) Ἂν ἐξασφαλίζεται ὅτι τόσο αὐτό, ὅσο καὶ ἡ ἑνιαία βάση δεδομένων ὅπου θὰ καταλήγει ὁ ποταμὸς τῶν πληροφοριῶν καὶ τῶν προσωπικῶν δεδομένων μας,  θὰ εἶναι ἀπαραβίαστα,

            ε) Ἂν σὲ κάθε πολίτη θὰ χορηγηθεῖ ἕνας μοναδικὸς κωδικὸς  ἀριθμὸς καὶ μὲ ποιὰ κριτήρια θὰ σχηματισθεῖ, καθὼς καὶ ἂν ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς μπορεῖ στὸ μέλλον νὰ μεταβληθεῖ καὶ νά ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ ἕναν ἄλλο,

            στ) Μὲ τί εἴδους ἀναγνῶστες θὰ ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐπαφὴ καὶ εἶδος τοῦ κατόχου της "Κάρτας" μὲ τὸ σύστημα τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης,

             η) Ἂν αὐτὸ θὰ γίνεται μέσω ἑνὸς δικτύου wi-fi καὶ πόσο ἀσφαλὲς θὰ εἶναι,

             θ) Σὲ περίπτωση  ἀπώλειας τῆς "Κάρτας" πῶς θὰ προστατεύεται ἀποτελεσματικὰ ὁ κάτοχός της, 

            ι) Ποιὸ θὰ εἶναι ἀκριβὲς εἶδος τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ὑλικοῦ ποὺ θὰ χρησιμοποιηθεῖ, ἂν ἔχει ἤδη ἐξασφαλιστεῖ καὶ ποῖος ὁ προμηθευτής του

             ια) Ποιὰ ὑπηρεσία θὰ ἀναλάβει τὴν δημιουργία τῆς "Κάρτας" (λ.χ. θὰ χρησιμοποιηθεῖ τὸ μηχάνημα ποὺ κατέχει ἡ Διεύθυνση Διαβατηρίων τῆς ΕΛ.ΑΣ. ἢ θὰ ἀνατεθεῖ σὲ ἰδιώτη);

            ιβ) Ποιὸς πιστοποιεῖ ὅτι ἡ  λειτουργία τῆς "Κάρτας Πολίτη" θὰ εἶναι σύμφωνη μὲ τὴν Κανονισμὸ 910/2014 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου καὶ τοῦ Συμβουλίου σχετικὰ μὲ τὴν ἠλεκτρονικὴ ταυτοποίηση καὶ τὶς ὑπηρεσίες ἐμπιστοσύνης γιὰ ἠλεκτρονικὲς συναλλαγὲς στὴν ἐσωτερικὴ ἀγορά;

            Όλα  αυτά αφέθηκαν να ρυθμισθούν, ως δήθεν δευτερεύουσες λεπτομέρειες, με υπουργική απόφαση, δηλαδή με μία διαδικασία εκτός του Κοινοβουλίου.

Οἱ κάρ­τες αὐ­τὲς ποὺ προ­ω­θοῦν­ται συ­στη­μα­τι­κὰ τό­σο στὴν Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὴ Ἕ­νω­ση, ὅ­σο καὶ στὸν ὑ­πό­λοι­πο κό­σμο εἶ­ναι ἕ­να ἀ­ναγ­καῖ­ο ἐρ­γα­λεῖ­ο γιὰ τὴν  στα­δια­κὰ ἐ­πι­βαλ­λό­με­νη ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ δι­α­κυ­βέρ­νη­ση τῶν πο­λι­τῶν (e-g­o­v­e­r­n­m­e­nt). Ἡ ἀ­νάγ­κη τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς δι­α­κυ­βέρ­νη­σης εἶ­ναι ἡ δι­και­ο­λο­γί­α ποὺ προ­βάλ­λει ἡ Ε.Ε. γιὰ τὴν εἰ­σα­γω­γὴ τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των. Πο­λὺ ἁ­πλὰ ὡς ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ δι­α­κυ­βέρ­νη­ση (δι­οί­κη­ση) ὁ­ρί­ζου­με τὴ νέ­α μορ­φὴ δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης, ἡ ὁ­ποί­α χρη­σι­μο­ποι­ών­τας τὶς νέ­ες τε­χνο­λο­γί­ες πλη­ρο­φο­ρι­κῆς πα­ρέ­χει τὴ δυ­να­τό­τη­τα στοὺς πο­λί­τες νὰ συ­ναλ­λάσ­σον­ται κα­τ’ ἀρ­χὴν μὲ τὸ κρά­τος καὶ τὶς ὑ­πη­ρε­σί­ες, ἀρ­γό­τε­ρα δὲ καὶ μὲ ἰ­δι­ω­τι­κὲς ἐ­πι­χει­ρή­σεις, χω­ρὶς νὰ εἶ­ναι ἀ­ναγ­καί­α ἡ σω­μα­τι­κὴ πα­ρου­σί­α τους, ἐξ ἀ­πο­στά­σε­ως.

Γιὰ νὰ ἐ­πι­τευ­χθεῖ αὐ­τὸ εἶ­ναι ἀ­ναγ­καί­α ἡ χρή­ση ὄ­χι μό­νο τοῦ  δι­α­δι­κτύ­ου, ἀλ­λὰ καὶ μί­ας κάρ­τας ἀ­να­γνώ­ρι­σης (ταυ­τό­τη­τας) μὲ βι­ο­με­τρι­κὰ στοι­χεῖ­α ποὺ θὰ βε­βαι­ώ­νει τὴν ταυ­το­προ­σω­πί­α τοῦ κά­θε πο­λί­τη. Τὰ βι­ο­με­τρι­κὰ στοι­χεῖ­α στὴν γε­νι­κό­τη­τά τους ἀ­πο­τε­λοῦν τὸ κα­θέ­να ξε­χω­ρι­στά, καὶ ὅ­λα μα­ζὶ συ­νά­μα, μί­α μο­να­δι­κὴ ψη­φια­κὴ ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ὑ­πο­γρα­φὴ τοῦ κά­θε ἀν­θρώ­που. (Ἀ­πα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση, νὰ δι­α­σφα­λι­στεῖ ἡ μο­να­δι­κό­τη­τα, ἂν στό­χος εἶ­ναι ὁ πλη­θυ­σμὸς ὅ­λης τῆς Γῆς). Ἡ ἀρ­χὴ γί­νε­ται μὲ μί­α ψη­φια­κὴ φω­το­γρα­φί­α καὶ δα­κτυ­λι­κὸ ἀ­πο­τύ­πω­μα, ἀλ­λὰ προαιρετικά κά­θε χώ­ρα μπο­ρεῖ νὰ προ­σθέ­σει καὶ ἄλ­λες πλη­ρο­φο­ρί­ες, ὅ­πως «ἀ­πο­τύ­πω­μα» ἴ­ρι­δας μα­τιοῦ, ψη­φια­κὴ ὑ­πο­γρα­φὴ καὶ νὰ φτά­σει για­τί ὄ­χι καὶ σὲ δεῖγ­μα D­NA (ὅ­πως π.χ. κά­νουν ἤ­δη στὴν Ἀγ­γλί­α, γιὰ κά­θε πε­ρί­πτω­ση ἀν­θρώ­που ποὺ ἔχει ἀ­πα­σχο­λή­σει τὴν ἀ­στυ­νο­μί­α ἀ­νοί­γον­τας φά­κε­λο γι’ αὐτήν).

Σ’ αὐ­τὸ τὸ σύ­στη­μα κα­λεῖ­ται νὰ ἐν­τα­χθεῖ παγ­κο­σμί­ως ἡ νέ­α ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ταυ­τό­τη­τα. Ἤ­δη ἡ Ἑλ­λά­δα ἔ­χει ἐν­σω­μα­τώ­σει στὸ ἐ­θνι­κὸ δί­και­ο τὴν Ὁ­δη­γί­α 1999/93 τοῦ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κοῦ Κοι­νο­βου­λί­ου γιὰ τὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ δι­α­κυ­βέρ­νη­ση. Τοῦ­το πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μὲ τὸ π.δ. 150/2001. Ἡ Ὁ­δη­γί­α καὶ τὸ Π.Δ. ἀ­πο­τε­λοῦν μέ­χρι στιγ­μῆς τὸ θε­σμι­κὸ πλαί­σιο γιὰ τὴ δη­μι­ουρ­γί­α ὑ­πο­δο­μῆς Δη­μό­σιου Κλει­διοῦ, στοι­χεῖ­ο ἀ­πα­ραί­τη­το γιὰ τὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ὑ­πο­γρα­φή. Αὐ­τὴ τὴ στιγ­μὴ στὴν Ἑλ­λά­δα ὀρ­γα­νώ­νε­ται τὸ θε­σμι­κὸ πλαί­σιο γιὰ τοὺς πα­ρό­χους ὑ­πη­ρε­σι­ῶν πι­στο­ποί­η­σης.

Πρέπει νά τονιστεῖ ἰδιαίτερα ὅτι ἕνα βα­σι­κὸ στοι­χεῖ­ο στό σύστημα τῆς Ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης ἀ­πο­τε­λοῦν οἱ “Ἀρ­χὲς Πι­στο­ποί­η­σης” ἢ “Πάρο­χοι Ὑ­πη­ρε­σι­ῶν Πι­στο­ποί­η­σης” ποὺ μπο­ρεῖ νὰ εἶ­ναι καὶ ἰ­δι­ῶ­τες. Εἶναι τά πρόσωπα, τά ὁποῖα θά ἐξουσιοδοτηθοῦν νά διαχειρίζονται τό σύνολο τῶν πληροφοριῶν κάθε πολίτη με τήν τρομακτική δυνατότητα νά ὑποκλέψουν εὐαίσθητα προσωπικά δεδομένα, νά τά παραχαράξουν, ἀκόμη καί νά τα ἀλλοιώσουν κακόβουλα ἤ νά ἐκτελέσουν παράνομες συναλλαγές στό ὄνομα κάποιου ἀνύποπτου ἀνθρώπου. Ἑπομένως, τά πρόσωπα πού θά λάβουν αὐτή τήν ἐξουσία καί θὰ συγ­κρο­τή­σουν τὶς άνωτέρω ἀρ­χὲς πι­στο­ποί­η­σης ἢ τὶς ἰ­δι­ω­τι­κὲς ὑ­πη­ρε­σί­ες πι­στο­ποί­η­σης πού θά ἀναλάβουν τό ἔργο (τό πιθανότερο) εἶ­ναι ὅ,τι πιὸ κρί­σι­μο καὶ ση­μαν­τι­κὸ γιὰ τὰ δι­και­ώ­μα­τά μας. Αὐ­τοὶ θὰ δι­α­χει­ρί­ζον­ται τὸ σύ­νο­λο τῶν πλη­ρο­φο­ρι­ῶν ὅ­λων ἀ­νε­ξαί­ρε­τα τῶν κα­τοί­κων τῆς Ἑλ­λά­δος μὲ ὅ,τι αὐ­τὸ συ­νε­πά­γε­ται. Τε­ρά­στια ἐ­ξου­σί­α. Φαντάζεστε τήν ἐξουσία αὐτή στά χέρια ἑνός διεφθαρμένου δημόσιου λειτουργοῦ ἤ στή δικαιοδοσία τῶν στελεχών  μίας πολυεθνικής;  

Γιὰ τὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ὑ­πο­γρα­φὴ κά­θε πο­λί­τη προ­βλέ­πει ὁ­μοί­ως ἡ  1999/93 Ὁ­δη­γί­α τοῦ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κοῦ Κοι­νο­βου­λί­ου. 

Ἐ­φαρ­μο­γὲς τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς δι­α­κυ­βέρ­νη­σης στὴν Ἑλ­λά­δα ἀ­πο­τε­λοῦν ἐν­δει­κτι­κὰ οἱ πα­ρα­κά­τω ψη­φια­κὲς Δη­μό­σι­ες ὑ­πη­ρε­σί­ες :

1. w­ww.e-g­ov.gr, πού ἀ­πο­τε­λεῖ τὸν ὁ­δη­γὸ τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς πο­λι­τεί­ας.

2. w­ww.t­a­x­i­s­n­et.gr, ὅ­που ὁ πο­λί­της μπο­ρεῖ ἠ­λε­κτρο­νι­κὰ νὰ ὑ­πο­βάλει τὴν δή­λω­ση τοῦ εἰ­σο­δήμα­τός του ἢ τὴ δή­λω­ση τοῦ ΦΠΑ.

3. w­ww.i­ka.gr, ὅ­που οἱ ἐ­πι­χει­ρή­σεις μπο­ροῦν νὰ ὑ­πο­βά­λουν μέ­σω τοῦ δι­α­δι­κτύ­ου τὴν Ἀ­να­λυ­τι­κὴ Πε­ρι­ο­δι­κὴ Δή­λω­ση (ΑΠΔ) τῶν ἐρ­γα­ζο­μέ­νων τους.

4. w­ww.o­a­ed.gr, ὅ­που πα­ρέ­χον­ται πλη­ρο­φο­ρί­ες σχε­τι­κὰ μὲ δι­α­θέ­σι­μες θέ­σεις ἐρ­γα­σί­ας, κ.ἄ.

Ὡ­στό­σο, πα­ρό­τι ἡ εὐ­ρω­πα­ϊ­κὴ νο­μο­θε­σί­α ἀρ­κεῖ­ται στὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ὑ­πο­γρα­φή, πα­ρὰ ταῦ­τα μὲ πρό­σχη­μα τὴν ἀ­νάγ­κη δι­ευ­κο­λύν­σε­ως τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς δι­α­κυ­βερ­νή­σε­ως προ­ω­θεῖ­ται πα­ράλ­λη­λα καὶ συ­στη­μα­τι­κὰ ἡ ἐ­πι­βο­λὴ καὶ τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των ὡς φο­ρέ­α τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ὑ­πο­γρα­φῆς. Καὶ τοῦ­το δι­ό­τι ἡ ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ὑ­πο­γρα­φὴ μπο­ρεῖ τε­χνι­κὰ νὰ συν­δυα­στεῖ μὲ τὶς ἔ­ξυ­πνες κάρ­τες, οἱ ὁ­ποῖ­ες εἶ­ναι φο­ρη­τὲς καὶ ἔ­χουν μνή­μη δε­δο­μέ­νων καὶ μι­κρο­ε­πε­ξερ­γα­στή. Οἱ ἔ­ξυ­πνες κάρ­τες θὰ μπο­ροῦν νὰ ἔ­χουν ἀ­πο­θη­κευ­μέ­να δι­ά­φο­ρα στοι­χεῖ­α τοῦ πο­λί­τη,  κα­θὼς καὶ τὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ὑ­πο­γρα­φή του. Ὡστόσο, ἡ ἠλεκτρονική ὑπογραφή, δηλαδή ἡ ταυτοποίηση κάθε πολίτη στό δίκτυο τῆς τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς δι­α­κυ­βέρ­νη­σης, μπορεῖ νά ἐξασφαλιστεῖ καί μέ ἄλλα τεχνικά  μέσα, χωρίς νά εἶναι  ἀναγκαία ἡ ένσωμάτωσή της σέ μία ἠλεκτρονική ταυτότητα-κάρτα πολίτη.

Ἔ­τσι ἀ­κρι­βῶς προ­έ­κυ­ψαν οἱ νέ­ες ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ταυ­τό­τη­τες (κάρ­τες πο­λί­τη) στὰ πλαί­σια τῶν κρα­τῶν με­λῶν τῆς Ε.Ε. Ἑ­πο­μέ­νως οἱ  ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς κάρ­τες δὲν ἀ­πο­τε­λοῦν νο­μι­κὴ ὑ­πο­χρέ­ω­ση τῆς Χώ­ρας μας ἀ­πὸ τὸ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὸ δί­και­ο. Θὰ ψεύ­δε­ται ὅ­ποι­ος ἰ­σχυ­ρι­στεῖ ὅ­τι ἡ Ἑλ­λά­δα εἶ­ναι ὑ­πο­χρε­ω­μέ­νη ἀ­πὸ τὸ δί­και­ο τῆς Ε­.Ε. νὰ κα­θι­ε­ρώ­σει ὁ­πωσ­δή­πο­τε τὶς κάρ­τες πο­λί­τη. Ἡ μό­νη ρη­τὴ ὑ­πο­χρέ­ω­σή μας εἶ­ναι νὰ δη­μι­ουρ­γή­σου­με ἐ­σω­τε­ρι­κὸ δί­και­ο καὶ προ­ϋ­πο­θέ­σεις λει­τουρ­γί­ας τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ὑ­πο­γρα­φῆς. Αὐ­τὴ ὅ­μως μπο­ρεῖ νὰ λει­τουρ­γή­σει ἀ­νε­ξάρ­τη­τα ἀ­πὸ μί­α κάρ­τα πο­λί­τη, τὴν ὁ­ποί­α δὲν προ­ϋ­πο­θέ­τει ἀ­ναγ­κα­στι­κά, ὅ­πως λ.χ. λει­τουρ­γεῖ ἡ ταυ­το­ποί­η­ση τοῦ προ­σώ­που στὸ σύ­στη­μα Τa­x­is. Ἑ­πο­μέ­νως, τὸ θέ­μα τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­το­ποί­η­σης τῶν πο­λι­τῶν μέ­σω μί­ας ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας δὲν εἶ­ναι πρὸς τὸ πα­ρὸν συ­νο­λι­κὰ καὶ ἐ­παρ­κῶς θε­σμο­θε­τη­μέ­νο σὲ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὸ ἐ­πί­πε­δο για­τί οἱ πε­ρισ­σό­τε­ρες χῶ­ρες δὲν ἔ­χουν ἀ­κό­μα θε­σμο­θε­τή­σει (προσ­δι­ο­ρί­σει νο­μι­κὰ) τὴν ἔν­νοι­α τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας σὲ ἐ­θνι­κὸ ἐ­πί­πε­δο καὶ για­τί τὸ ὑ­φι­στά­με­νο θε­σμι­κὸ πλαί­σιο (ἡ Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὴ Ὁ­δη­γί­α γιὰ τὴν Ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ Ὑ­πο­γρα­φὴ) δὲν κα­λύ­πτει ὅ­λα τὰ θέ­μα­τα. Οἱ πε­ρισ­σό­τε­ρες χῶ­ρες ἔ­χουν ἐ­ξει­δι­κεύ­σει τὴν Ὁ­δη­γί­α γιὰ τὴν Ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ Ὑ­πο­γρα­φὴ μὲ κα­νο­νι­σμοὺς ποὺ κα­θο­ρί­ζουν θέ­μα­τα ὑ­πο­δο­μῆς (π.χ. τὴν υἱ­ο­θέ­τη­ση ἢ ὄ­χι καρ­τῶν- ταυ­το­τή­των & ἐ­πί­ση­μων μη­τρώ­ων) καὶ θέ­μα­τα πο­λι­τι­κῶν αὐ­θεν­τι­κο­ποί­η­σης. Μό­νον στὴν Αὐ­στρί­α καὶ πρό­σφα­τα στὴ Φι­λαν­δί­α ἡ ἔν­νοι­α τῆς ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας εἶ­ναι ἐ­παρ­κῶς θε­σμο­θε­τη­μέ­νη.[24] Πι­θα­νο­λο­γεῖται ὅ­τι καὶ ἡ δι­κή μας Κυ­βέρ­νη­ση θὰ ἀν­τι­γρά­ψει ἕ­να ἀ­πὸ τὰ ὑ­φι­στά­με­να νο­μι­κὰ μον­τέ­λα αὐ­τῶν τῶν Χω­ρῶν.

Πα­ρό­τι ὅ­μως ἡ εὐ­ρω­πα­ϊ­κὴ κάρ­τα πο­λί­τη δὲν εἶ­ναι εὐ­θέ­ως θε­σμο­θε­τη­μέ­νη ἀ­πὸ τὸ δί­καιο τῆς Ε.­Ε., ἐν­τού­τοις ἡ κα­θι­έ­ρω­ση τῶν καρ­τῶν αὐ­τῶν, μὲ ἕ­ναν ἀδιαφανῆ καί ὕποπτο τρό­πο, προ­ω­θεῖ­ται πα­ράλ­λη­λα σὲ ὅ­λες τὶς εὐ­ρω­πα­ϊ­κὲς χῶ­ρες (μὴ ἐ­ξαι­ρου­μέ­νης τῆς Ἑλ­λά­δος), ἀλ­λὰ καὶ στὸν ὑ­πό­λοι­πο κό­σμο. Ἕ­νας ἀ­ό­ρα­τος νοῦς συν­το­νί­ζει αὐ­τὴ τὴ δρά­ση. Στὰ πλαί­σια τῆς Ε.Ε. ὁ συν­το­νι­σμὸς γί­νε­ται μέ­σω ἄ­τυ­πων συ­νό­δων τῶν ἁρ­μο­δί­ων ὑ­πουρ­γῶν τῶν κρα­τῶν με­λῶν μὲ κοι­νὲς δι­α­κη­ρύ­ξεις γιὰ τὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ δι­α­κυ­βέρ­νη­ση. Ἡ πρώ­τη ἔ­γι­νε τὴν 28.11.2005 στὸ Μάν­τζε­στερ (συμμετεῖχε ὁ ὑπουργός Ἀν­δρε­ου­λά­κος) καὶ ἡ δεύ­τε­ρη 20.11.2009 στὸ Μάλ­μο­ε τῆς Σου­η­δί­ας (συμμετεῖχε ὁ ὑπουργός Ραγ­κού­σης), ὅ­που ὁ­μό­φω­να υἱ­ο­θε­τή­θη­κε ἡ δι­α­κή­ρυ­ξη μὲ ὁ­ρί­ζον­τα ὁ­λο­κλη­ρώ­σε­ως τὸ 2015.[25] Ἡ σύ­νο­δος αὐ­τὴ “γέν­νη­σε” τὴν ἐ­πί­σπευ­ση ἔκ­δο­σης τῆς κάρ­τας πο­λί­τη, γιὰ τὴν ὁ­ποί­α γί­νε­ται ὁ λό­γος. 

3. Παγ­κό­σμια ἡ προ­ώ­θη­ση τῆς κάρ­τας

Σὲ παγ­κό­σμιο ἐ­πί­πε­δο ἡ ἐ­πι­βο­λὴ τῆς κάρ­τας βαί­νει πρὸς ὁ­λο­κλή­ρω­ση. Μὲ στοι­χεῖ­α τοῦ 2009 σὲ πε­ρισ­σό­τε­ρους ἀ­πὸ 2,2 δισ. ἀν­θρώ­πων (33% τοῦ παγ­κό­σμιου πλη­θυ­σμοῦ) ἔ­χουν ἐ­πι­βλη­θεῖ κάρ­τες ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας, ἐ­νῶ μέ­χρι τὸ 2012 οἱ κά­το­χοι τέ­τοι­ων καρ­τῶν θὰ ξε­περ­νοῦν τὸ 85% παγ­κο­σμί­ως. Ἡ ἐ­ξα­σφά­λι­ση ἑ­νὸς τε­ρά­στιου ὄγ­κου προ­σω­πι­κῶν δε­δο­μέ­νων θὰ ἐ­πι­τρέ­πει τὸν ἀ­πό­λυ­το ἔ­λεγ­χο τῆς ζω­ῆς τῶν πο­λι­τῶν. Τὸ σχέ­διο ἐγ­κα­θί­δρυ­σης ἑ­νὸς δι­ε­θνοῦς ἀ­πο­λυ­ταρ­χι­κοῦ κα­θε­στῶ­τος μπαί­νει στὴν τε­λι­κή του φά­ση.

Στοὺς δύ­ο πί­να­κες[26] ποὺ ἀ­κο­λου­θοῦν ἀ­να­λύ­ον­ται οἱ ἀ­νὰ κρά­τος πλη­θυ­σμοὶ ποὺ ἤ­δη ἔ­χουν λά­βει τὴν κάρ­τα (Πί­να­κας 1) καὶ ἐ­κεῖ­νοι ποὺ ἐ­κτι­μᾶ­ται ὅ­τι θὰ τὴ λά­βουν μέ­χρι τὸ 2012 (Πί­να­κας 2).

ΠΙΝΑΚΑΣ  1
ΒΙΟΜΕΤΡΙΚΈΣ ΚΑΙ ΕΞΥΠΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ
ΚΡΑΤΗ	Πληθ. εκατ.
Ήδη εφαρμοσμένη πολιτική
China (όχι βιομετρικές)		1331.5
Albania		3.7
Bangladesh		162
Brunei		0.4
Colombia		44.9
Costa Rica		4.5
Egypt (2006)		76. S
El Salvador		6.1
Guatemala		14
Haiti		10
Iraq		31.2
Macedonia		2
Malaysia		27.5
Niaeria 2003-8		154.7
Pakistan		166.8
Saudi Arabia		25.7
Serbia		9.9
South Korea		48.3
Taiwan 2003		23
Thailand		63.4
UAE		4.6
Yemen 2009		23.6

ΠΙΝΑΚΑΣ 2
Εφαρμογή πολιτικής μέχρι το 2012
Ευρωπαϊκή Ένωση		499.6
Algeria		35.2
Angola		18.5
Bahrain		0.8
Brazil		191
Chile		15.1
D.R. Congo		66
Ecuador		14
Gambia		1,4
Ghana		23.9
India		1165.7
Indonesia		230.5
Israel		7.4
Jamaica		2.7
Jordan		6.3
Kenya		39,8
Kuwait		3
Kyrgyzstan		5.4
Liberia		3.5
Libya		6.4
Mali		13
Mauritius		1.3
Mexico		109.6
Morocco		31.5
Namibia		2.1
Oman		2.9
Paraguay		6.3
Philippines		92.2
Qatar		1.4
Ruanda		10
Somalia		9.1
.South Africa		48.7
Sri Lanka		20.2
Sudan		42.3
Switzerland		7.7
Tanzania		43.7
Turkey		71.5
Uganda		32.7
Vietnam		88.1

Ση­μει­ῶ­στε ὅ­τι τὰ πλέ­ον προ­ηγ­μέ­να συ­στή­μα­τα καρ­τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας ἐ­πι­βάλ­λον­ται σὲ με­ρι­κὰ ἀ­πὸ τὰ πιὸ φτω­χὰ κρά­τη τοῦ κό­σμου, κά­ποι­α ἀ­πὸ τὰ ὁ­ποῖα εἶ­ναι βυ­θι­σμέ­να στὸ χά­ος, τὸν ἐμ­φύ­λιο πό­λε­μο καὶ τὴν πεί­να. Ἐ­πι­βάλ­λον­ται σὲ κρά­τη μὲ ἀ­πεί­ρως ἀ­πο­κλί­νον­τες πο­λι­τι­σμούς, ποὺ εἶ­ναι σχε­δὸν ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κὰ προ-βι­ο­μη­χα­νι­κὰ καὶ ὑ­π­α­νά­πτυ­κτα, καὶ πρῶ­τα-πρῶ­τα σὲ ὅ­λα σχε­δὸν τὰ κρά­τη τοῦ Ἰσ­λάμ.

Ἀ­λή­θεια, ἡ σχε­δὸν ταυ­τό­χρο­νη ἐ­πι­βο­λὴ τῶν “νέ­ων” ταυ­το­τή­των μὲ τὰ βι­ο­με­τρι­κὰ στοι­χεῖ­α σὲ τό­σες πολ­λὲς χῶ­ρες, γί­νε­ται τυ­χαῖα; Εἶ­ναι ἄ­ρα­γε ὅ­λα τό­σο “ἀ­θῶ­α”; Τὰ χρω­στᾶ­με ὅ­λα στὴν τρο­με­ρὴ ἀ­νά­πτυ­ξη τῆς τε­χνο­λο­γί­ας τὰ τε­λευ­ταῖ­α χρό­νια καὶ στὶς δυ­να­τό­τη­τες ποῦ μᾶς δί­νει; Καὶ τε­λι­κὰ γί­νον­ται ὅ­λα «γιὰ τὸ κα­λό μας» καὶ τὴν ‘ἀ­σφά­λειά μα­ς’; Ἐ­ὰν εἶ­μαι ἕ­νας “φι­λή­συ­χο­ς” πο­λί­της ποὺ δὲν ἐ­νο­χλῶ κα­νέ­ναν καὶ κοι­τά­ω τὴν δου­λειά μου ὑ­πάρ­χει λό­γος νὰ ἀ­νη­συ­χῶ; Καὶ πο­λὺ πε­ρισ­σό­τε­ρο νὰ δι­α­μαρ­τύ­ρο­μαι ἢ νὰ ἀν­τι­δρῶ στὰ '­νέ­α δε­δο­μέ­να' τῆς (νέ­ας) ἐ­πο­χῆς; Στὸ κά­τω κά­τω δὲν θέ­λου­με ὅ­λοι τὴν ἀ­σφά­λειά μας ἀ­πὸ τοὺς ‘κα­κού­ς’, τὴν τα­χύ­τε­ρη ἐ­ξυ­πη­ρέ­τη­σή μας καὶ τὴν ‘πρό­ο­δο’; Δὲν θὰ πρέ­πει νὰ ἐμ­πι­στευ­θῶ τὸ κρά­τος μου; Καὶ γε­νι­κά τούς ἡ­γέ­τες;

Τὸ συμ­πέ­ρα­σμα εἶ­ναι ξε­κά­θα­ρο: Οἱ κάρ­τες ταυ­τό­τη­τας ἔρ­χον­ται, σχε­δὸν παν­τοῦ. Ἡ ταυ­τό­χρο­νη εἰ­σα­γω­γὴ πο­λὺ πα­ρό­μοι­ων συ­στη­μά­των καρ­τῶν ταυ­τό­τη­τας σὲ τό­σα πολ­λὰ κρά­τη μοιά­ζει νὰ εἶ­ναι κά­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ σύμ­πτω­ση, ἀ­πο­τε­λεῖ ἔν­δει­ξη μί­ας ἀ­ό­ρα­της δι­ε­θνοῦς πί­ε­σης ποὺ ἀ­σκεῖ­ται στὰ κρά­τη, μὲ σκο­πὸ τὴν υἱ­ο­θέ­τη­ση τῶν καρ­τῶν ταυ­τό­τη­τας.

Ὡ­στό­σο, οἱ πο­λι­τι­κὲς γιὰ τὴν εἰ­σα­γω­γὴ καρ­τῶν ταυ­τό­τη­τας ποὺ ἀ­να­πτύ­χθη­καν μυ­στι­κὰ ὑ­περ­βαί­νουν τὰ ὅ­ρια τῆς ταυ­το­ποί­η­σης τοῦ προ­σώ­που καὶ τῆς ἀ­σφά­λειας,  στὰ ὁ­ποῖ­α θέ­λει νὰ πε­ρι­ο­ρί­ζε­ται ἡ εὐ­ρω­πα­ϊ­κὴ ἔν­νο­μη τά­ξη. Ὁ T­o­ny B­u­n­y­an, ἀ­πὸ τὸ St­a­t­e­w­a­t­ch (Πα­ρα­τη­ρη­τή­ριο γιὰ τὶς Κρα­τι­κὲς καὶ Ἀ­στι­κὲς Ἐ­λευ­θε­ρί­ες στὴν Ε.Ε.­)[27], κα­ταγ­γέλ­λει ὅ­τι οἱ κάρ­τες ταυ­τό­τη­τας εἶ­ναι ἕ­να μο­να­δι­κὸ ἐρ­γα­λεῖ­ο, τὸ ὁ­ποῖ­ο ἐ­πι­τρέ­πει τὴν ἀ­νά­πτυ­ξη ἑ­νὸς πο­λὺ με­γα­λύ­τε­ρου σχε­δί­ου γιὰ τὴν πα­ρα­κο­λού­θη­ση καὶ τὴν κα­τα­γρα­φὴ τῆς ζω­ῆς κά­θε ἀ­τό­μου. Ὁ B­u­n­y­an τὸ ἀ­πο­κα­λεῖ “ψη­φια­κὸ τσου­νά­μι”. Κά­θε ἀν­τι­κεί­με­νο, ὑ­πο­στη­ρί­ζει, ποὺ χρη­σι­μο­ποι­εῖ τὸ ἄ­το­μο, κά­θε συ­ναλ­λα­γὴ ποὺ πραγ­μα­το­ποι­εῖ καὶ σχε­δὸν ὅ­ποι­ο μέ­ρος κι ἂν πά­ει, δη­μι­ουρ­γεῖ ἕ­να λε­πτο­με­ρὲς ψη­φια­κὸ ἀρ­χεῖ­ο. Αὐ­τὸ θὰ συγ­κρο­τή­σει ἕ­ναν πλοῦ­το πλη­ρο­φο­ρι­ῶν γιὰ τοὺς ὀρ­γα­νι­σμοὺς δη­μό­σιας ἀ­σφά­λειας, κά­τι ποὺ θὰ ὁ­δη­γή­σει στὴν πρό­βλε­ψη καὶ ἀ­ξι­ο­λό­γη­ση τῆς συμ­πε­ρι­φο­ρᾶς ἀ­πὸ «μη­χα­νὲς» ποὺ θὰ δι­α­κι­νοῦν ἐν­το­λὲς πρὸς τοὺς ὑ­παλ­λή­λους ἐ­πὶ τό­που. Ἡ πρό­τα­ση προ­βλέ­πει τὴ μα­ζι­κὴ συγ­κέν­τρω­ση προ­σω­πι­κῶν δε­δο­μέ­νων γιὰ τα­ξί­δια, λε­πτο­μέ­ρει­ες γιὰ τὴν τρα­πε­ζι­κὴ κί­νη­ση, ἐν­το­πι­σμὸ κι­νη­τῶν τη­λε­φώ­νων, ἱ­στο­ρι­κὰ ὑ­γεί­ας, χρή­ση τοῦ Δι­α­δι­κτύ­ου, ποι­νι­κὰ μη­τρῶ­α -ἔ­στω καὶ γιὰ πλημ­με­λή­μα­τα-, δα­κτυ­λι­κὰ ἀ­πο­τυ­πώ­μα­τα καὶ ψη­φια­κὲς φω­το­γρα­φί­ες ποὺ θὰ μπο­ροῦν νὰ ἐ­ρευ­νη­θοῦν ὡς δε­δο­μέ­να καὶ νὰ ἐ­φαρ­μο­στοῦν σὲ δι­ά­φο­ρα σε­νά­ρια (ἐ­πι­βί­βα­ση σὲ ἀ­ε­ρο­πλά­νο, συμ­πε­ρι­φο­ρὰ στὸ Δι­α­δί­κτυ­ο ἢ συμ­με­το­χὴ σὲ μί­α δι­α­δή­λω­ση δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας). Ἀλ­λὰ αὐ­τὸ δὲν θὰ συμ­βεῖ μό­νο στὴν Εὐ­ρώ­πη, ὅ­πως ἐ­ξη­γεῖ ὁ B­u­n­y­an, κα­θὼς οἱ Η­ΠΑ καὶ ἡ Εὐ­ρώ­πη θὰ δι­α­θέ­τουν καὶ θὰ ἐ­φαρ­μό­ζουν πα­ρό­μοι­ες πο­λι­τι­κὲς καὶ πρα­κτι­κὲς βά­σει μί­ας ἀ­τζέν­τας ἐ­ναρ­μό­νι­σης τῶν πο­λι­τι­κῶν. Βα­σι­κά, προ­τεί­νε­ται ἡ δη­μι­ουρ­γί­α ἀ­πὸ τὴν Ε.Ε., μέ­χρι τὸ 2014, μί­ας «εὐρω-ατλαν­τι­κῆς πε­ρι­ο­χῆς συ­νερ­γα­σί­ας μὲ τὶς Η­ΠΑ στὸ πε­δί­ο τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας, τῆς ἀ­σφά­λειας καὶ τῆς δι­και­ο­σύ­νης». Αὐ­τὸ θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ ὑ­περ­βεῖ κα­τὰ πο­λὺ τὴ ση­με­ρι­νὴ συ­νερ­γα­σί­α καὶ ση­μαί­νει ὅ­τι πο­λι­τι­κές, οἱ ὁ­ποῖ­ες ἐ­πη­ρε­ά­ζουν τὶς ἐ­λευ­θε­ρί­ες καὶ τὰ δι­και­ώ­μα­τα κά­θε Εὐ­ρω­παί­ου, δὲν θὰ κα­θο­ρί­ζον­ται στὸ Λον­δί­νο ἢ τὶς Βρυ­ξέλ­λες, ἀλ­λὰ σὲ μυ­στι­κὲς συ­σκέ­ψεις Ε.Ε.-Η­ΠΑ.”

Τί δυ­να­τό­τη­τες, ὅ­μως, ἔ­χουν οἱ κάρ­τες αὐ­τές; Οἱ νέ­ες κάρ­τες θὰ μπο­ροῦ­σαν νὰ πα­ρο­μοια­στοῦν μὲ μί­α ὑ­ψη­λῆς τε­χνο­λο­γί­ας «κόλ­λα» ποὺ συ­νε­νώ­νει ὅ­λες τὶς βά­σεις δε­δο­μέ­νων τῶν δι­α­φό­ρων κρα­τῶν καὶ δι­α­συν­δέ­ει τὶς πλη­ρο­φο­ρί­ες τους. Αὐ­τὴ εἶ­ναι καὶ ἡ ση­μα­σί­α τῆς «πο­λυ­λει­τουρ­γι­κῆς» ταυ­το­ποί­η­σης τῶν νέ­ων καρ­τῶν: Ἕ­νας ἀ­ριθ­μὸς ταυ­τό­τη­τας εἶ­ναι τὸ κλει­δὶ γιὰ τὴν πρό­σβα­ση σὲ ὅ­λες τὶς ὑ­πη­ρε­σί­ες, ἀλ­λὰ καὶ σὲ ὅ­λες τὶς βά­σεις δε­δο­μέ­νων. Μί­α κάρ­τα, ἕ­νας ἀ­ριθ­μός, βρί­σκει τὰ ἴ­χνη ἑ­νὸς ἀ­τό­μου σὲ δι­ά­φο­ρες δρα­στη­ρι­ό­τη­τές του: στὴν ἀ­πα­σχό­λη­ση, στοὺς φό­ρους, στὴν ὑ­γεί­α, στὶς ἀ­γο­ρές.­.. Ὅ­ταν πολ­λὲς βά­σεις δε­δο­μέ­νων συ­νε­νώ­νον­ται μέ­σω μί­ας κοι­νῆς δι­α­σύν­δε­σης (τοὺς ἀ­ριθ­μοὺς ταυ­τό­τη­τας), τό­τε λει­τουρ­γοῦν οὐ­σι­α­στι­κὰ ὡς μί­α «με­τα-βά­ση δε­δο­μέ­νων».

Ὅ­πως ἀ­να­φέ­ρει ὁ H­e­n­ry P­o­r­t­er στὸ b­l­og του, στὴν G­u­a­r­d­i­an (25/02/09): «Ἀ­πὸ τὴ στιγ­μὴ ποὺ ἕ­να ἄ­το­μο ἔ­χει λά­βει ἕ­να μο­να­δι­κὸ ἀ­ριθ­μὸ εὑ­ρε­τη­ρί­ου, ὑ­πάρ­χει ἡ δυ­να­τό­τη­τα νὰ ἀ­να­κτη­θοῦν ἀ­κρι­βῆ δε­δο­μέ­να ἀ­πὸ πολ­λὲς βά­σεις δε­δο­μέ­νων καὶ νὰ κα­τα­σκευα­στεῖ μί­α εἰ­κό­να τῆς ζω­ῆς αὐ­τοῦ τοῦ ἀ­τό­μου, γιὰ τὴν ὁ­ποί­α δὲν δό­θη­κε ἐ­ξου­σι­ο­δό­τη­ση κα­τὰ τὴν ἀρ­χι­κή του συγ­κα­τά­θε­ση γιὰ τὴ συλ­λο­γὴ δε­δο­μέ­νων».

4. Ταυ­τό­τη­τες-κα­τα­δό­τες

Οἱ ταυ­τό­τη­τες αὐ­τὲς δὲν θὰ εἶ­ναι ἕ­να σύ­νη­θες μέ­σο ἀ­να­γνω­ρί­σε­ως τῶν στοι­χεί­ων τοῦ πο­λί­τη, ἀλ­λὰ ἕ­νας κι­νη­τὸς φά­κε­λος τῶν κα­τό­χων τους μὲ ἄ­γνω­στο πε­ρι­ε­χό­με­νο. Θὰ εἶ­ναι "ταυ­τό­τη­τες-κα­τα­δό­τες", ἀ­φοῦ μὲ τὴ βο­ή­θεια τοῦ δο­ρυ­φο­ρι­κοῦ κα­τα­σκο­πευ­τι­κοῦ δι­κτύ­ου E­c­h­e­l­on (καὶ ὅ­σων ἄλ­λων δη­μι­ουρ­γη­θοῦν) ὁ κά­το­χός τους θὰ ἐν­το­πί­ζε­ται γε­ω­γρα­φι­κῶς μὲ ἀ­κρί­βεια.

Καί τοῦτο διότι, ἄν δεν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ βέβαιο, πιθανολογεῖται βάσιμα ὅ­τι θὰ ἐ­πι­λε­γεῖ ὁ πλέ­ον προ­ηγ­μέ­νος τύ­πος  μὲ microchip ρα­δι­ο­συ­χνό­τη­τα,  ὀ­νο­μα­ζό­με­νος R­F­ID (R­a­d­io F­r­e­q­u­e­n­cy I­D­e­n­t­i­f­i­c­a­t­i­on c­h­i­ps)[28]. Αὐτό συνάγεται κυρίως από τά πλεονεκτήματα πού προσφέρει  στούς χρήστες τό σύστημα R­F­ID, σε συνδυασμό  μέ τό ὅτι η βιομηχανία R­F­ID ὁραματίζεται ὅτι τά  microchipς R­F­ID θά ένσωματωθοῦν παντοῦ. [29] Ἔτσι στη Γερμανία, πού εἶναι ἡ πλέον πρόσφατη χώρα τῆς Ε.Ε., στήν ὁποία καθιερώθηκαν ἠλεκτρονικές ταυτότητες. Γιά τίς γερμανικές, λοιπόν, κάρτες πολίτη ἔχουν ἀναμφιβήτητα ἐπιλεγεῖ microchip R­F­ID. Τό chip αὐτό μέ τήν κεραία του, πού δέν φαίνεται ἐξωτερικά, εἶναι κολλημένο σέ μία λεπτή στρώση πλαστικοῦ, ἡ ὁποία μπαίνει ἀνάμεσα σέ δυό ἄλλες σκληρές στρώσεις, οἱ ὁποῖες ἀναγράφουν τά στοιχεῖα τῆς ταυτότητας.[30]

Πρό­κει­ται γιὰ ἠ­λε­κτρο­νι­κὰ τσι­πά­κια, τὸ γνω­στό­τε­ρο ὅ­σο πε­ρί­που ἕ­νας κόκ­κος ρυ­ζιοῦ καί ἀκόμη μικρότερο. Πε­ρι­γρά­φον­τας πο­λὺ πε­ρι­λη­πτι­κὰ τί ἐ­πι­τυγ­χά­νει αὐ­τὴ ἡ τε­χνο­λο­γί­α, θὰ λέ­γα­με ὅ­τι πρό­κει­ται γιὰ μί­α «Ψη­φια­κὴ Ταυ­τό­τη­τα», προ­ο­ρι­σμὸς τῆς ὁ­ποί­ας εἶ­ναι νὰ ἀ­να­γνω­ρί­ζει τὸν φο­ρέ­α της. Ὅ­πως λ.χ. ἡ πι­να­κί­δα ἑ­νὸς αὐ­το­κι­νή­του ὁ­δη­γεῖ μέ­σω ἀρ­χεί­ων κά­ποι­ον στὸν ἰ­δι­ο­κτή­τη του, μί­α R­F­ID ψη­φια­κὴ ταυ­τό­τη­τα, χα­ρα­κτη­ρί­ζει μοναδικά τὸ φο­ρέ­α, στὸν ὁ­ποῖ­ο αὐ­τὴ εἶ­ναι ἐν­σω­μα­τω­μέ­νη (παν­τε­λό­νι, αὐ­το­κί­νη­το, δι­α­βα­τή­ριο, ἀν­ταλ­λα­κτι­κό, ἄν­θρω­πος …­).

Τὰ R­F­ID c­h­i­ps, γνω­στὰ καὶ ὡς R­F­ID t­a­gs, στη­ρί­ζον­ται γιὰ ἐ­πι­κοι­νω­νί­α στὴν με­τά­δο­ση κυ­μά­των τύ­που ρα­δι­ο­φώ­νου, γνω­στὰ ὡς RF. Τὰ ὁ­λο­κλη­ρω­μέ­να αὐ­τὰ κυ­κλώ­μα­τα, ἔ­χουν μό­νον μί­α ἀ­πο­στο­λή. Νὰ “ἀ­κοῦν”, καὶ νὰ “ἀ­παν­τοῦν” σὲ ἐ­ρω­τή­σεις ποὺ δέ­χον­ται, ἀ­πὸ ἐ­ξει­δι­κευ­μέ­νες συ­σκευ­ὲς (s­c­a­n­n­e­rs), οἱ ὁ­ποῖ­ες ζη­τοῦν πλη­ρο­φο­ρί­ες ἀ­πὸ αὐ­τά. Πε­τυ­χαί­νουν τὸν σκο­πό τους, χά­ρη στή μι­κρο­σκο­πι­κή κε­ραί­α, πομ­πο-δέ­κτη, ἡ ὁ­ποί­α συ­νε­χῶς «ἀ­κού­ει», πε­ρι­μέ­νει δη­λα­δὴ νὰ τὴν ρω­τή­σουν τὴν ταυτρότητά της. Ἔ­τσι, ὅ­ταν αὐ­τὴ λά­βει ἀ­πὸ κά­ποι­ον s­c­a­n­n­er (σῆ­μα-μή­νυ­μα) τὴν ἐ­ρώ­τη­ση «Ποι­ὸς εἶ­σαι», τὸ R­F­ID t­ag «ἀ­παν­τά­ει» πί­σω στὴν πη­γὴ ποὺ ρώ­τη­σε, π.χ.. «Εἶ­μαι ὁ ἀ­ριθ­μὸς x­xx, καὶ ἀ­να­φέ­ρω τὶς πλη­ρο­φο­ρί­ες y­yy». Στέλ­νει δη­λα­δὴ τὶς κω­δι­κο­ποι­η­μέ­νες πλη­ρο­φο­ρί­ες ποὺ ΜΟ­ΝΑ­ΔΙ­ΚΑ δι­α­τη­ρεῖ στὴν «μνή­μη» του ἡ ὁ­ποί­α ποι­κί­λει σὲ τά­ξεις, ἀ­πὸ 16 bits ἕ­ως 512 Κβytes, καὶ συ­νε­χῶς αὐ­ξά­νει…  Ὁ τρό­πος ἐ­πι­κοι­νω­νί­ας μὲ RF σῆ­μα, δὲν ἀ­παι­τεῖ ἀ­νάγ­κη ἐ­πα­φῆς, ὅ­πως συμ­βαί­νει π.χ. στὶς συ­σκευ­ὲς εἰ­σό­δου – ἀ­νά­γνω­σης (ba­r­c­o­de s­c­a­n­n­e­rs), ἀλ­λὰ λαμ­βά­νει χώρα ἀ­πὸ ἀ­πό­στα­ση, ἀ­κό­μη καὶ ἂν με­τα­ξὺ δέ­κτη καὶ s­c­a­n­n­er πα­ρεμ­βάλ­λον­ται ὑ­γρά, ἀν­θρώ­πι­νος ἱ­στός, ἢ -ὑ­πὸ συν­θῆ­κες- ἀ­κό­μη καὶ μέ­ταλ­λο. 

Γιὰ κά­ποι­α ἀ­πὸ αὐ­τὰ τὰ c­h­i­ps, (p­a­s­s­i­ve), δὲν ὑ­πάρ­χει κἄν ἡ ἀ­νάγ­κη νὰ ἔ­χουν "μπα­τα­ρί­α", ἀ­πὸ τὴν ὁ­ποί­α νὰ ἀν­τλοῦν τὴν ἀ­πα­ραί­τη­τη ἐ­νέρ­γεια, γιὰ τὴν λει­τουρ­γί­α τους. (Χρη­σι­μο­ποι­οῦν τὴν ἐ­νέρ­γεια τοῦ σή­μα­τος τῆς «ἐ­ρώ­τη­σης» γιὰ νὰ ἐκ­πέμ­ψουν τὴν ἀ­πάν­τη­σή τους). Αὐ­τοῦ τοῦ εἴ­δους τὰ R­F­ID c­h­i­ps, σή­με­ρα μπο­ρεῖ νὰ τὰ βρεῖ κα­νεὶς στὴν ἁ­πλού­στε­ρη μορ­φή τους,  μέ ἀσήμαντο κό­στος πα­ρα­γω­γῆς. Ἀ­δυ­να­μί­α αὐ­τῶν εἶ­ναι τὸ μι­κρὸ βε­λη­νε­κὲς δρά­σης τους. Ἡ ἀ­πό­στα­ση δη­λα­δὴ ποὺ ἀ­παι­τεῖ­ται γιὰ νὰ τὰ ἀ­νι­χνεύ­σει μί­α συ­σκευ­ὴ ποὺ «ρω­τά­ει» καὶ γιὰ νὰ λά­βει ἀ­πάν­τη­ση, εἶ­ναι πο­λὺ μι­κρή.

Ἄλ­λη κα­τη­γο­ρί­α R­F­ID c­h­i­ps, τὰ a­c­t­i­ve (ἐ­νερ­γη­τι­κά), προ­σφέ­ρουν με­γα­λύ­τε­ρη ἀ­κτί­να δρά­σης, ἀλ­λὰ καὶ ὄγ­κο δε­δο­μέ­νων ποὺ μπο­ροῦν νὰ δι­α­τη­ρή­σουν-με­τα­δώ­σουν, κα­θὼς τὸ σῆ­μα τους ἐ­νι­σχύ­ε­ται ἀ­πὸ τὴν πα­ρου­σί­α μπα­τα­ρί­ας, ἀλ­λὰ καὶ δυ­να­τό­τη­τα (ἐ­παν)εγ­γρα­φῆς τῆς ἐ­σω­τε­ρι­κῆς μνή­μης τους. [31]

Οἱ ἐ­φαρ­μο­γὲς τοῦ R­F­ID c­h­ip εἶ­ναι ποι­κί­λες: Στὰ δι­ε­θνῆ δι­α­βα­τή­ρια, στὶς κάρ­τες τοῦ Στρα­τοῦ στὶς Η­ΠΑ, στὶς ταυ­τό­τη­τες, στὴν ὑ­γεί­α, στὴν οἰ­κο­νο­μί­α, στὸ ἠ­λε­κτρο­νι­κὸ χρῆ­μα, στὸ ἐμ­πό­ριο, στὴν ἀ­σφά­λεια. Ἐν­δει­κτι­κὰ ἀ­να­φέ­ρε­ται ὅ­τι τὸ γρα­φεῖ­ο τοῦ Γε­νι­κοῦ Εἰ­σαγ­γε­λέ­α τοῦ Με­ξι­κοῦ (προ­σω­πι­κὸ 160 ἀ­τό­μων) καὶ ὁ ἴ­διος ὁ Εἰ­σαγ­γε­λέ­ας δέ­χτη­καν τὴν ΕΜ­ΦΥ­ΤΕΥ­ΣΗ c­h­ip, ὡς μέ­ρος εὐ­ρύ­τε­ρου πλη­ρο­φο­ρια­κοῦ συ­στή­μα­τος ποὺ ἐ­λέγ­χει – προ­στα­τεύ­ει τὴν πρό­σβα­ση σὲ δι­α­βαθ­μι­σμέ­νες πλη­ρο­φο­ρί­ες. Κα­τα­σκευα­στὴς τοῦ c­h­ip, ἡ πρω­το­πό­ρος V­e­r­i­C­h­ip C­o­rp., μέ­λος τῆς A­p­p­l­i­ed D­i­g­i­t­al S­o­l­u­t­i­o­ns.[32]

Πρέ­πει νὰ τὸ ἐν­νο­ή­σου­με ἀ­πο­λύ­τως: κά­θε κά­το­χος ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς ταυ­τό­τη­τας μὲ τέ­τοι­ο R­F­ID "μι­κρο­τσὶπ" δὲν μπο­ρεῖ που­θε­νὰ νὰ κρυ­φτεῖ καὶ νὰ μεί­νει ἀ­πα­ρα­τή­ρη­τος.[33]  Ἀ­νὰ πᾶ­σα στιγ­μὴ εἶ­ναι γε­ω­γρα­φι­κῶς ἀ­νι­χνεύ­σι­μος καὶ ἐν­το­πί­σι­μος. Μπο­ροῦν νὰ κα­τα­γρα­φοῦν ἠ­λε­κτρο­νι­κὰ ὅ­λες οἱ κι­νή­σεις του καὶ οἱ ἐ­πα­φές του. Δη­λα­δὴ τὰ τη­λε­φω­νή­μα­τά του, τὰ f­ax, τὰ e-m­a­i­ls του, οἱ ἀ­να­λή­ψεις χρη­μά­των ἀ­πὸ τὰ αὐ­τό­μα­τα καὶ μὴ τρα­πε­ζι­κὰ μη­χα­νή­μα­τα κ.ἄ.  Τὸ σύ­νο­λο τῶν προ­σω­πι­κῶν δε­δο­μέ­νων κά­θε πο­λί­τη θὰ εἶ­ναι στὴ δι­ά­θε­ση τοῦ Κρά­τους καὶ ἐ­κεί­νων τῶν προ­σώ­πων ποὺ θὰ πι­στο­ποι­η­θοῦν γιὰ τὴ δι­α­χεί­ρι­σή τους. Ὄ­χι μό­νο αὐ­τοί, ἀλ­λὰ καὶ ἔμ­πει­ροι ”χά­κερς” θὰ εἶ­ναι σὲ θέ­ση νὰ ὑ­πο­κλέ­ψουν τὰ δε­δο­μέ­να αὐ­τά, ἀ­κό­μη καὶ νὰ τὰ ἀλ­λοι­ώ­σουν. Ἀ­πο­τε­λεῖ πραγ­μα­τι­κό­τη­τα καὶ ὄ­χι ἐ­πι­στη­μο­νι­κὴ φαν­τα­σί­α ἡ δυ­να­τό­τη­τα ὅ­σων ἔ­χουν πρό­σβα­ση στὸ Σύ­στη­μα Πλη­ρο­φο­ρι­ῶν καὶ στὴ βά­ση δε­δο­μέ­νων ποὺ θὰ προ­κύ­ψει ὄ­χι μό­νο νὰ ἀλ­λοι­ώ­σουν τὴν εἰ­κό­να, τὴ νο­μι­κή, κοι­νω­νι­κὴ καὶ οἰ­κο­νο­μι­κὴ κα­τά­στα­ση ἑ­νὸς “καρ­το­γρα­φη­μέ­νου” πο­λί­τη, ἀλ­λὰ καὶ νὰ τὸν “ἐ­ξα­φα­νί­σουν” κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά, σβή­νον­τας τὴν ὕ­παρ­ξή του ἀ­πὸ κά­θε δη­μό­σιο καὶ ἰ­δι­ω­τι­κὸ ἀρ­χεῖ­ο.

Ἐν­δει­κτι­κὰ ἀ­να­φέ­ρου­με ὅ­τι πρό­σφα­τα (10.8.2010) τὸ γερ­μα­νι­κὸ τη­λε­ο­πτι­κὸ κα­νά­λι A­RD σὲ δη­μό­σια ἐκ­πομ­πὴ του ἀ­πέ­δει­ξε πό­σο ἀ­να­ξι­ό­πι­στη εἶ­ναι ἡ ἐ­σχά­τως τε­θεῖ­σα σὲ ἰ­σχὺ γερ­μα­νι­κὴ κάρ­τα πο­λί­τη ποὺ δι­α­θέ­τει μι­κρο­τσὶπ R­F­ID, δι­ό­τι ὑ­πέ­κλε­ψε προ­σω­πι­κὰ στοι­χεῖ­α τοῦ κα­τό­χου τῆς κάρ­τας, χρη­σι­μο­ποι­ών­τας τὶς ὑ­πη­ρε­σί­ες ἰ­δι­ώ­τη “χά­κερ”, πράγ­μα ποὺ προ­κά­λε­σε με­γά­λη ἀ­νη­συ­χί­α στὸ κοι­νό.[34]

Φαν­τα­στεῖ­τε λοι­πὸν πό­ση με­γά­λη δύ­να­μη πα­ρέ­χει γιὰ τὸν ἔ­λεγ­χο τῶν λα­ῶν τὸ ἠ­λε­κτρο­νι­κὸ φα­κέ­λω­μα ποὺ θὰ προ­κύ­ψει μὲ τὴ χρή­ση τῆς κάρ­τας. Φαν­τα­στεῖ­τε τὴν ἐ­ξου­σί­α αὐ­τή, ὄ­χι στὴν ὑ­πη­ρε­σί­α μί­ας ἔν­τι­μης καὶ νο­μο­τα­γοῦς κρα­τι­κῆς δι­οί­κη­σης, ἀλ­λὰ στὰ χέ­ρια ἑ­νὸς τυ­ράν­νου, ἑ­νὸς δι­ε­στρα­μμέ­νου νέ­ου Χί­τλερ ἢ ὅ­ποι­ου νέ­ου πλα­νη­τάρ­χη τῆς ἐ­πι­δι­ω­κό­με­νης παγ­κό­σμιας κυ­βερ­νή­σε­ως ποὺ θὰ ἔλ­θει με­τὰ τὴν (δι­α­φη­μι­ζό­με­νη καὶ ἀ­πὸ τὸν πρω­θυ­πουρ­γὸ μας) παγ­κό­σμια δι­α­κυ­βέρ­νη­ση.

Καὶ μό­νο γι’ αὐ­τὴν τὴν ἐ­φι­αλ­τι­κὴ ὀρ­γου­ε­λι­κὴ προ­ο­πτι­κὴ δὲν ἀρ­κεῖ, ἀ­νε­ξάρ­τη­τα ἀ­πὸ τὴν ὕ­παρ­ξη τοῦ ἀ­ριθ­μοῦ 666, νὰ ἀ­γω­νι­στοῦ­με γιὰ τὴν μὴ ἐ­πι­βο­λὴ τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των;

5. Οἱ κάρ­τες καὶ τὸ 666

            Δὲν γνωρίζουμε ἂν ὁ ἀριθμὸς τῆς "Κάρτας" στὴν παροῦσα φάση θὰ περιέχει τὸ 666 ἢ αν θὰ σχηματίζεται μὲ βάση αὐτὸ τὸ ἀριθμητικὸ σύμπλεγμα. Ὅποιος ὅμως καὶ ἂν εἶναι ὁ ἀριθμός, ὁ προαναφερόμενος ἐκβιασμὸς ἐκδηλώνει καὶ ἐμπεριέχει ὅλη τὴ "φιλοσοφία" καὶ τὸν πυρήνα τῆς μεθοδείας τοῦ Ἀντιχρίστου ποὺ προφητεύεται στὴν Ἀποκάλυψη (13.17).

             Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, ὅποιος δὲν δεχθεῖ νὰ χαραχθεῖ στὸ δεξί του χέρι ἢ στὸ μέτωπο ὁ ἀριθμὸς ἢ τὸ ὄνομα θηρίου, "…μὴ δύνηται ἀγορᾶσαι ἢ πωλῆσαι…" Διά τῆς κοιλίας ὁ ἐκβιασμός. Σήμερα, ἂν δὲν δεχθεῖς νὰ λάβεις τὸν κωδικὸ ἀριθμό σου καὶ τὴν "Κάρτα", δὲν θὰ λάβεις τὴν ἐπιχορήγηση. Θὰ πεινάσεις. Κοινὸς παρανομαστὴς ὁ ἐκβιασμός. Τότε τὸ ζητούμενο θὰ εἶναι ἡ ἀποδοχὴ καὶ προσκύνηση τοῦ θηρίου. Σήμερα, ἡ ἀριθμοποίηση τοῦ προσώπου.

            Δὲν πρέπει, ἑπομένως, νὰ προβληματιστοῦμε ἂν οἱ σημερινὲς πρακτικὲς μὲ τὶς "Κάρτες",  ὅπως ἐφαρμόζονται σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο, ἀποτελοῦν μία κατάσταση "προδρομική" της τελικῆς;

            Για τον αριθμό 666 είναι ανάγκη να πούμε κάποια πράγματα ακόμη. Πρέπει να τονισθεί ότι κακός αριθμός δεν υπάρχει. Αν υπολογίζουμε, επειδή μας είπε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη, το όνομα κάποιων προσώπων για να δούμε αν δίνει 666, αυτό δεν σημαίνει ότι αναγκαστικά, πρέπει να υποπτευόμαστε κάποιον σαν Αντίχριστο χωρίς να λάβουμε υπ' όψιν τα έργα του,.

              Επί πλέον ο τελικός Αντίχριστος, δεν έχει εμφανισθεί ακόμη, και ούτε θα εμφανισθεί, σύμφωνα με τα προφητευμένα από τους αγίους, πριν τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μετά τον πόλεμο και μετά την επακολουθούσα περίοδο ειρήνης.

             Για μας σήμερα έχει σημασία κυρίως η διαφήμιση του αριθμού του Αντιχρίστου στις ημέρες μας, δηλ. η παρακολούθηση της εξέλιξης του "Μυστηρίου της Ανομίας", κατά τον Απόστολο Παύλο (Θεσ. Β-2.7). Από αυτή την άποψη, αυτοί που σφραγίζονται τώρα, στην Αμερική κυρίως, για λόγους οικονομικούς, ασφαλείας κλπ, όπως και τα σατανιστικά ροκ συγκροτήματα που διαφημίζουν το 666, όλοι αυτοί εργάζονται από τώρα προωθώντας το μυστήριο αυτό της ανομίας, και την επικείμενη άνοδο στην εξουσία του ίδιου του τελικού και κατ' εξοχήν Αντιχρίστου.

            Η εμφάνιση του bar code, το 1973, θα ήταν από θρησκευτική άποψη χωρίς σημασία για μας, αν δεν περιλάμβανε στην original UPC (Universal Product Code), και στην Ευρωπαϊκή τυποποίηση EAN 13, τα τρία 6άρια οδηγούς ή μπάρες ασφαλείας, από τα οποία προήλθε και ο λαϊκός χαρακτηρισμός "σύστημα 666".

            Είναι ενδιαφέρον ότι ο επινοήσας το barcode George J. Laurer, εργαζόταν στην IBM το 1971, και πήρε την εντολή να φτιάξει "τον καλύτερο κώδικα και το πιο κατάλληλο σύμβολο για την βιομηχανία των τροφίμων". Ο ίδιος στο site του στο internet, απαντώντας στην ερώτηση (&6, ερ.1) αν οι προεξέχουσες γραμμές στον κώδικα U.P.C. ταιριάζουν με 6άρια, λέει με κεφαλαία: "Ναι, ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ με τον κωδικό του 6". Και αφού πολύ συνοπτικά δίνει τα μέρη (modules) του 6 στον κώδικα, λέει: "Δεν υπάρχει τίποτα εφάμαρτο σ' αυτό. Ούτε έχει καθόλου να κάνει με το "σημάδι του Θηρίου" (Αποκ. ΙΓ-18), Είναι απλά μια σύμπτωση, όπως το γεγονός ότι το όνομα, όνομα πατρός και επώνυμό μου όλα έχουν 6 χαρακτήρες!  

            To barcode της IBM έγινε το αποδεκτό πρότυπο για την βιομηχανία τροφίμων, το Μάϊο του 1973 από το UGPCC (Uniform Grocery Product Code Council).

            Έτσι εντελώς ...κατά σύμπτωση θα ελέγχονται τα τρόφιμα με την επινοηθείσα για αυτόν ακριβώς το λόγο κωδικοποίηση (του barcode - χαράγματος), ώστε δεν θα μπορεί κανείς να πουλάει ή να αγοράζει, αν δεν την έχει!

            Ο αριθμός του ονόματος του "θηρίου" χαρακτηρίζει κυρίως τα χρόνια κοντά στον Αντίχριστο, δηλαδή την εποχή μας, και καλεί τους Χριστιανούς σε επαγρύπνηση.

            Βάσει των όσων ειπώθηκαν πιο πριν, ισχύει και για το χαρακτηριστικό www (αρχικά των λέξεων World Wide Web) που προηγείται από οποιαδήποτε σύνδεση στο internet η αντιστοιχία: (Στα Εβραϊκά): www=666 (w=6). Και στα Ελληνικά ομοίως, διότι το w θεωρείται σαν δίγαμα (=2*3=6).

            Μην φοβάστε όμως. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι το internet είναι του Αντιχρίστου, αλλά της εποχής που θα φέρει τον Αντίχριστο. Διότι κάθε 666άρι δεν έπεται ότι είναι κακό! Εξαρτάται από τον τρόπο που χρησιμοποιείται. Υπάρχουν κακά παραδείγματα:

     Το 1993 τρεις μοναχοί στο ξακουστό μοναστήρι της Όπτινα, στην κεντρική Ρωσία, που από το 14ο αιώνα είναι το πνευματικό κέντρο της Ρωσίας, δολοφονήθηκαν άγρια με αμέτρητες μαχαιριές, το βράδυ της Αναστάσεως. Το ματωμένο μαχαίρι που βρέθηκε είχε χαραγμένο το 666. Όπως ομολόγησε ένας από τους δράστες που συνελήφθη αργότερα, επίτηδες σκότωσαν τους μοναχούς στα πλαίσια σατανικής λατρείας.

     Ο νέος ιερομάρτυρας Ιωάννης της Santa Cruz (5/18-5-1985), μερικούς μήνες πριν από την δολοφονία του, είδε στην εκκλησία του ότι άγνωστοι οπαδοί του σατανά, χρωμάτισαν το 666 και το σατανικό αστέρι (πεντάλφα) στη μπροστινή είσοδο του ναού.
      Όταν όμως, προ Χριστού, ο Σολομών έπαιρνε 666 τάλαντα το χρόνο από τους γύρω λαούς, αυτό δεν γινόταν με τρόπο κακό, διότι οι λαοί τα έδιδαν από μόνοι τους, αναγνωρίζοντας και μόνο από τη σοφία του Σολομώντος, ότι πράγματι ο αληθινός Θεός ήταν αυτός για τον οποίο χτιζόταν ο ναός. Εξ άλλου αναγνώριζαν την ειρηνική διάθεση του Σολομώντος, και αυτός ήταν πολύ βασικός λόγος για τον οποίο δεν επέτρεψε ο Θεός στον πατέρα του τον Δαβίδ να χτίσει εκείνος το ναό, παρά την ιδιαίτερη αγάπη του σ' αυτόν, διότι είχε βάψει τα χέρια του με αίμα.

        Και αν πάτε σε μια διεύθυνση που έχει το Νο 666 αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος μένει εκεί είναι Αντίχριστος. Το ίδιο μπορεί να γίνει σε ένα ξενοδοχείο κ.ο.κ.

       Υπάρχει όμως ένα ιδιαίτερο στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν μας για να κρίνουμε αν πρέπει να λάβουμε σαν σημείο (σημάδι) των καιρών το γεγονός ότι διαφημίζεται στις ημέρες μας όχι μόνο το 666, αλλά επί πλέον ότι υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ www και 666. Και αυτό είναι, ότι μέσω ιντερνέτ διεξάγεται ένα πολύ σημαντικό μέρος του εμπορίου! Και όσο πάει αυτό αυξάνει λογαριθμικά. Επομένως όταν επίσημα δεν θα μπορεί κανείς να αγοράζει και να πωλεί, παρά μόνο όσοι έχουν το 666, τότε ούτε μέσω ιντερνέτ θα μπορεί να υπάρξει αγοραπωλησία για τους Χριστιανούς, επειδή ο Αντίχριστος θα έχει μπλοκάρει για τον εαυτό του και το ιντερνέτ. Μπορεί μάλιστα πριν προχωρήσει κάποιος σε αγοραπωλησία να ερωτάται αν αποδέχεται να δώσει ισόθεες τιμές, μέσω της φωτογραφίας του, στον Αντίχριστο, και μετά να του επιτρέπεται η εμπορική πράξη.

      Όπως όλα τα σφραγισμένα προϊόντα φέρουν το "666" και θα είναι προσιτά μόνο στους αντίχριστους ανθρώπους της εποχής εκείνης, το ίδιο θα γίνεται και με το ιντερνέτ. Το χρήμα που θα διακινείται μέσω ιντερνέτ (ήδη καθιερώνεται η αχρήματη κοινωνία-οικονομία) θα είναι για όσους έχουν σφραγισθεί, και έχουν έτσι ένα έγκυρο αριθμό συναλλαγής, που μπορεί να ελέγχεται με σκανάρισμα του χεριού ή του μετώπου πριν ή και κατά την παραλαβή των παραγγελμένων προϊόντων. Επομένως είναι σοβαρή, και καθόλου δεν απορρίπτεται, η  προειδοποιητική  πλευρά της αντιστοιχίας μεταξύ www και 666. Μάλιστα το www δεν είναι τρία απλά γράμματα που πατάμε πριν μπούμε στο internet. Είναι μια ολόκληρη υπηρεσία η οποία καλείται με αυτόν τον κωδικό για να μας επιτρέψει την χρησιμοποίηση του internet.

            Γενικά όταν ευφημίζεται το 666, τότε αυτό σημαίνει ότι μπήκαμε στην τελική περίοδο των γεγονότων της Αποκαλύψεως, όχι αναγκαστικά όμως στα χρόνια της εμφάνισης του τελικού Αντιχρίστου.

            Οι προειδοποιήσεις μέσω της εμφάνισης στο προσκήνιο του συστήματος barcode, ή όπως αλλιώς λέγεται "συστήματος 666" λόγω της ύπαρξης επάνω του των τριών εξαριών οδηγών, ιδιαίτερα εμφανών στο Ευρωπαϊκό πρότυπο, είναι σοβαρές για τους εξής κυρίως λόγους:

            -Δεν είχε ποτέ μαζικά χρησιμοποιηθεί αυτός ο αριθμός, όπως τώρα που χρησιμοποιείται σε όλα σχεδόν τα προϊόντα και τις προσφερόμενες υπηρεσίες.  Όταν το χρήμα μάλιστα, όπως λέγεται, γίνει πλαστικό, χωρίς μετρητά, και κατόπιν μέσα σε εμφυτευμένο υποδόριο τσιπ, η εξάπλωση του 666 θα είναι συντριπτική. Για να συνηθίσει ο κόσμος, αρχίζει από την Ασία  να προβάλλεται μια νέα μορφή συναλλαγής, μέσω "έξυπνων καρτών" (μόνο στην Ιαπωνία δραστηριοποιούνται πάνω από 500 εταιρείες) που θα χρησιμοποιούνται από την κινητή τηλεφωνία για συναλλαγές μικρού ύψους (αρχικά μικρότερες των 25$), χωρίς υπογραφή κατόχου ή pin.

            Και τώρα στην Ευρώπη η Visa προωθεί το ίδιο σύστημα με μικροδιαφορές: «Κινητά τηλέφωνα που πληρώνουν, πιστωτικές κάρτες με ενσωματωμένο μηχανισμό δημιουργίας κωδικού μιας χρήσης, πληρωμή εισιτηρίου με κάρτα

                -Κατά την Αποκάλυψη, την εποχή του Αντιχρίστου, το 666 θα είναι απαραίτητο σφράγισμα, όχι μόνο τότε στα προϊόντα, αλλά και στους ανθρώπους που θα θέλουν να συναλλαγούν. Δηλαδή έχομε διαρκώς αυξανόμενη χρήση, μέσω βέβαια της ανάλογης άσκησης ψυχολογικής πίεσης, του αριθμού αυτού, ή μάλλον συστήματος αριθμήσεως. Διότι ο γραμμωτός κώδικας είναι σύστημα αριθμήσεως.

      «Και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού.  Ώδε η σοφία εστίν. ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου. αριθμός γαρ ανθρώπου εστί. και ο αριθμός αυτού χξστ’». (Αποκ. ΙΓ 16-18).

            Κατά τους Πατέρες όμως, όπως τον άγιο Εφραίμ το Σύρο, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ήξερε το όνομα του θηρίου (Αντιχρίστου), αλλά σε μας έδωσε μόνο τον αριθμό του. Αυτό αποδεικνύει ότι πριν την εμφάνιση του Αντιχρίστου έχει μεγάλη σημασία για μας ο αριθμός του ονόματός του, που θα είναι και ο αριθμός του σφραγίσματος, δηλ. το 666 !

    

            Μὲ τὴν εὐκαιρία, πρέπει νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι ὁ κωδικὸς ἀριθμὸς κάθε Κάρτας-Ταυτότητας ἐκτιμᾶται ὅτι δὲν θὰ περιέχει στὴν παροῦσα φάση (τουλάχιστον ἐμφανῶς) στὴ σύνθεσή του τὸ δυσώνυμο ἀριθμὸ 666. Δὲν ἀποκλείεται βέβαια καὶ τὸ ἀντίθετο, ἀλλὰ αὐτὸ μπορεῖ νὰ τὸ διαπιστώσει μόνο μία ὁμάδα εἰδικῶν ἐπιστημόνων τῆς πληροφορικῆς, ἀναλύοντας τὶς ἀπόρρητες τεχνικὲς προδιαγραφὲς τοῦ "μικροτσὶπ" ποὺ θὰ χρησιμοποιηθεῖ. Εὐχερής, ὅμως, τεχνικῶς θὰ εἶναι ἡ προσθήκη του στὸ μέλλον σὲ κρυφὸ ἡ φανερὸ σημεῖο. Ὁ κωδικὸς ἀριθμός, ποὺ θὰ σημαδεύει καθοριστικὰ πλέον κάθε πολίτη ἀπὸ τὴ γέννησή του μέχρι τὸ θάνατό του σὲ κάθε ἐκδήλωσή του βίου του, θὰ "ἀριθμοποιήσει" τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο. Θὰ καταστεῖ ἀριθμὸς-σύμβολο (συμ)μετοχῆς καὶ ἐντάξεως κάθε προσώπου στὸ Σύστημα ποὺ  τὸν προωθεῖ καὶ τὸν ἐπιβάλλει: στὸ Σύστημα τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῆς Νέας Τάξεως τῶν Πραγμάτων ποὺ αὐτὴ ἐπαγγέλλεται.

            Τοῦτο εἶναι μία μεγάλη ἀλήθεια καὶ ἀπὸ τὴν ἄποψη αὐτὴ  βάσιμος εἶναι ὁ φόβος πολλῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων ὅτι ἡ  καθιέρωση τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας καὶ ἡ γενικευμένη ἀποδοχή της θὰ σημάνει τὴν ὁλοκλήρωση ἑνὸς Παγκόσμιου Συστήματος ποὺ μὲ πρόσχημα τὴν ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση καὶ τὴν ἀσφάλεια τῶν πολιτῶν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ ἐλέγξει τοὺς λαοὺς τῆς Οἰκουμένης, ἀφοῦ χωρὶς τὴ συμμετοχὴ στὸ Σύστημα αὐτὸ καὶ τὴν κατοχὴ τῆς Κάρτας θὰ εἶναι ἀδύνατη ἡ ἄσκηση θεμελιωδῶν ἀστικῶν, οἰκονομικῶν, κοινωνικῶν καὶ πολιτικῶν δικαιωμάτων. Ἀπὸ τὴν ἄποψη αὐτὴ δείχνει ὅτι πραγματώνεται ἐν μέρει ἡ προφητεία τῆς Ἀποκαλύψεως "…μὴ δύνηται ἀγορᾶσαι ἡ πωλῆσαι…"

            Ὡστόσο, εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ἡ παραλαβὴ τῆς νέας Κάρτας-Ταυτότητας δὲν εἶναι “χάραγμα”, ἀφοῦ οὔτε ὁ Ἀντίχριστος ἐμφανίστηκε ἀκόμη, οὔτε τὴν εἰκόνα του γνωρίζουμε οὔτε τὸ ὄνομά του. Δὲν εἶναι ἐπίσης χάραγμα καὶ στὴν περίπτωση ποὺ στὰ κρυφὰ καὶ ἀπόρρητα στοιχεῖα τῆς περιέχει τὸ δυσώνυμο ἀριθμὸ 666 διότι τὸ χάραγμα ὡς θρησκευτικὴ πράξη ἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ καὶ προσχωρήσεως στὴν παράταξη τοῦ Ἀντιχρίστου προϋποθέτει ἐνσυνείδητη ἐνέργεια.

            Ἑδραιώνει, ὅμως, ἡ νέα ταυτότητα ὡς ἐργαλεῖο ἐξουσίας στὰ χέρια μίας Παγκόσμιας Διακυβέρνησης (σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ποικιλοτρόπως προωθούμενη ἀποστασία ἀπὸ τὸ Χριστὸ) καὶ ὁλοκληρώνει τὴν πρώτη περίοδο δράσεως τῶν ἀντίχριστων δυνάμεων ποὺ πολλοὶ ἀποκαλοῦν πρόδρομο τοῦ Ἀντιχρίστου. Πάνω στὸ Σύστημα ποὺ σήμερα κτίζεται μεθοδικὰ θὰ ἑδραιώσει, ἂν ὁ Θεὸς τὸ παραχωρήσει,  τὴν ἐξουσία του.

            Ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ ἔχει ἀπὸ ἐτῶν ἀντιληφθεῖ ὅτι τὸ ζήτημα τῆς "Κάρτας Πολίτη" δὲν ἀφορᾶ ἁπλὰ ἕνα θέμα διοίκησης τοῦ Κράτους ἢ ἕνα χρηστικὸ ἀριθμὸ χωρὶς πνευματικὲς συνέπειες. Ἔχει ἀντιληφθεῖ ὄχι μόνο τὸν ἐπαπειλούμενο κίνδυνο σὲ ἐπίπεδο ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν, ἀλλὰ τὴν πνευματικὴ διάσταση τοῦ ζητήματος ποὺ ἀναφέρεται στὴν ἐλευθερία τοῦ προσώπου. Ὁ ἐκβιασμός, με θεμέλιο τὴν ἀριθμοποίηση τοῦ προσώπου, βασικά θα κατατείνει στὴν ἐκμηδένιση καὶ ἀδρανοποίηση τοῦ αὐτεξουσίου  ὥστε νὰ  γίνει ἀποδοχὴ καὶ τοῦ πλέον ἀνίερου.

            Ὁ Θεὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία βλέπει τὸν ἄνθρωπο ὡς ψυχοσωματικὴ ὁλότητα. Τοῦτο πιστοποιεῖται τόσο ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν ἁγιοπνευματικὴ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἐκφράζεται καὶ διατυπώνεται διαχρονικὰ στὰ ἁγιοπατερικὰ κείμενα.

            Γι΄ αὐτὸ οἱ πιστοὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ πρέπει νὰ παρεμποδίσουν τὴν ἑδραίωση τῆς διὰ τοῦ ἀριθμοῦ ἐκβιάσεως τῶν συνειδήσεων, ἀρνούμενοι νὰ παραλάβουν τὴν "Κάρτα Πολίτη"  καὶ τὸν μοναδικὸ κωδικὸ ἀριθμό της. Θὰ γίνουν "ἀντιρρησίες συνείδησης"  καὶ θὰ ἀξιώσουν ἀπὸ τὸ Κράτος ὅλα τὰ προνόμια καὶ δικαιώματα ποὺ ἄφθονα παρέχει στοὺς κάθε ἄλλους εἴδους "ἀντιρρησίες". Θὰ ἀπαιτήσουν ἡ ἄσκηση τῶν κάθε φύσεων ἀστικῶν  καὶ πολιτικῶν δικαιωμάτων τους νὰ γίνεται ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ ἂν ἔχουν λάβει τὴν "Κάρτα".

             Ἡ στάση αὐτὴ δὲν εἶναι στάση ἀνθρώπων ποὺ θέλουν νὰ ἀποφύγουν τὶς πρὸς τὸ Κράτος καὶ τὸ κοινωνικὸ σύνολο ὑποχρεώσεις τους. Δὲν εἶναι στάση ἀνθρώπων ποὺ θέλουν νά κρύψουν ἢ νὰ ἀποφύγουν κάτι.

            Ἄλλωστε, ἡ Κάρτα εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ ἢ -τὸ λιγότερο- εἶναι ἀναποτελεσματικὴ λύση. Ἐπαγγέλλεται τὴν πάταξη τῆς φοροδιαφυγῆς καὶ φοροαποφυγῆς, ἀναφερόμενη οὐσιαστικὰ στοὺς μικροεισοδηματίες. Καὶ τοῦτο, ἐπειδὴ ἡ Πολιτεία ἔχει ἤδη ἀπὸ χρόνια στὰ ἀρχεῖα της ἐπίσημες καὶ ἀνεπίσημες "λίστες" φοροδιαφυγάδων ἑκατομμυρίων εὐρὼ καὶ δὲν ἔχει οὐσιαστικὰ τὴ βούληση νὰ δεσμεύσει τοὺς διαφεύγοντες φόρους. Ἄλλους σκοποὺς ἑπομένως ὑπηρετεῖ. Ὑπηρετεῖ τὴ βούληση κάποιων γιὰ τὸν περιορισμὸ τῶν ἐλευθεριῶν τῶν πολιτῶν, ἄλλοτε μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ φόβου τῆς τρομοκρατίας καὶ ἄλλοτε τὴν ἐπίκληση τῆς φοροαποφυγῆς.

             Ἡ ἄρνηση, λοιπόν, τῶν πιστῶν χριστιανῶν γιὰ τήν παραλαβὴ τῆς "Κάρτας" συνιστᾶ στάση δημόσιας ὁμολογίας Πίστεως.

            Εἰδικότερα, ὁ Χριστὸς ζητᾶ τὴ δημόσια ὁμολογία τῆς Πίστεως πρὸς Αὐτὸν («ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων»), ἐνῶ ἀπαγορεύει τὴν δημοσιοποίηση τῶν καλῶν ἔργων, τὰ ὁποία ζητᾶ νὰ γίνονται «ἐν κρυπτῶ».

            Στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὁ Χριστὸς συναρτᾶ τὴν ὁμολογία πίστεως πρὸς Αὐτὸν μὲ τὸ θέμα τῆς οἰκονομικῆς καὶ βιολογικῆς ὑπάρξεως τοῦ πιστοῦ. Συγκεκριμένα, ζητᾶ ἀπὸ τὸν πιστὸ νὰ μὴν δεχθεῖ τὸ «σφράγισμα» τοῦ Ἀντιχρίστου, σὲ ἀντάλλαγμα τὴ δυνατότητά του νὰ μπορεῖ νὰ συναλλάσσεται σὲ οἰκονομικὸ ἐπίπεδο, πράγμα ποὺ τοῦ ἐγγυᾶται λογικῶς τὴν ἐπιβίωσή του. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ποὺ ἀσχολήθηκαν μὲ τὸ θέμα τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου, συνιστοῦν τὴν ἄρνηση τοῦ «σφραγίσματος», ἐπισείοντας τὶς αἰώνιες σωτηριολογικὲς συνέπειες γιὰ τοὺς ἀποδέκτες τοῦ σφραγίσματος.

            Γι'  αὐτὸ ἡ ἴδια ὁμολογιακὴ στάση πρέπει νὰ τηρηθεῖ καὶ στὶς προδρομικὲς καταστάσεις ποὺ θὰ προετοιμάζουν τὸ «σφράγισμα». Καὶ ἡ "Κάρτα Πολίτη", ὅπως καταδείξαμε, εἶναι τέτοια. Εἶναι ἐργαλεῖο ἐκβιασμοῦ καὶ κατὰ συνέπεια καταλύσεως τῆς ἐλευθερίας τοῦ προσώπου.

            Κατ’ ἀρχὴν ἡ ἐλευθερία, ὡς ὀντολογικὸ γνώρισμα τοῦ ἀνθρώπου -θεμελιωμένο στὴν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ δημιουργία του- δὲν εἶναι διαπραγματεύσιμη μὲ κανένα πρόσωπο ἢ θεσμό. Δὲν εἶναι συναλλασσόμενο ἀγαθὸ καὶ δὲν ἐκχωρεῖται ἔναντι κανενὸς τιμήματος. Εἶναι ἀναφαίρετο προσὸν τοῦ κάθε ἀνθρώπου καὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ὑποκύπτει σὲ κανένα ἐκβιασμὸ ἀπὸ κανένα θεσμό, ἀπὸ κανέναν ἄνθρωπο, οὔτε καὶ ἀπὸ τὸν διάβολο. Ἄλλωστε, καὶ ὁ ἴδιος ὁ δωρητής του, Θεός, τὸ σέβεται καὶ οὐδέποτε τὸ παραβιάζει.

             Ἔτσι, ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου μπορεῖ μόνον ἑκουσίως νὰ ἐκχωρεῖται εἴτε στὸν Θεό, εἴτε στὸν διάβολο, εἴτε καὶ σὲ ὁποιονδήποτε θεσμὸ ἡ ἄνθρωπο. Δὲν μπορεῖ νὰ ἐκβιάζεται.

             Ἀλλὰ καὶ ὡς πολίτες ἐπικαλούμαστε τὸ Διεθνὲς καὶ ἡμεδαπὸ συνταγματικὸ πλαίσιο τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν, μὲ βάση τὸ ὁποῖο ἀμφισβητοῦμε τὴν ἁρμοδιότητα καὶ τὸ δικαίωμα τῆς Πολιτείας νὰ παραβιάζει αὐτὸ τὸ πλαίσιο. Καὶ ἡ "Κάρτα Πολίτη", μὲ τὸ γενικὸ καὶ καθολικὸ φακέλωμα ποὺ συνεπάγεται καὶ τὸν ἐκβιασμὸ στὴν ἄσκηση δικαιωμάτων ποὺ ἐμπεριέχει, συνιστᾶ ἕναν ἐν δυνάμει διαρκῆ κίνδυνο τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν.

            Πέρα, ὅμως, ἀπὸ τὴν ἐλευθερία μας, ὡς πολιτῶν μίας συντεταγμένης Πολιτείας, ἔχομε πρόβλημα καὶ ὡς πιστοί, Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὡς πρὸς τὴν θρησκευτικὴ ἐλευθερία μας. Τὸ "τσιπάκι", μὲ τὸ ὁποῖο θὰ εἶναι ἐφοδιασμένη ἡ "Κάρτα", θὰ ἔχει, ὡς κωδικὸ γιὰ τὴν ἐνεργοποίησή της, ἕναν ἀριθμό, ὁποῖος εὔκολα  μπορεῖ νὰ ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ τὸ δυσώνυμο ἀριθμὸ 666, γιὰ τὸν ὁποῖο μᾶς πληροφορεῖ ἡ Ἁγία Γραφὴ ὅτι εἶναι ὁ ἀριθμὸς τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ μᾶς συνιστᾶ νὰ μὴν τὸν δεχθοῦμε, γιατί αὐτὸ συνεπάγεται τὴν συνειδητὴ ἔνταξή μας στὸν Πονηρό, μὲ αἰώνιες, σωτηριολογικῶς ἀρνητικὲς συνέπειες. Διότι, καὶ ἂν μᾶς ὑποσχεθοῦν ὅτι δὲν θὰ ἔχει τὸν δυσώνυμο ἀριθμό, γνωρίζουμε ὅτι εἶναι τεχνικῶς δυνατὸν νὰ τεθεῖ ἐκ τῶν ὑστέρων ἀκόμη καὶ μὲ ἐνέργεια χωρὶς ἐπαφή.  Ἑπομένως ἡ "Κάρτα"  στὴν παροῦσα φάση  συνιστᾶ σαφὲς προδρομικὸ στοιχεῖο πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἐμᾶς, θὰ τὴν ἀρνηθοῦμε στὸ πλαίσιο τῶν ἔννομων δικαιωμάτων μας, ὡς ἰσοτίμων πολιτῶν τῆς χώρας μας.

             Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ὡς ὑπεύθυνοι καὶ συνειδητοποιημένοι πολίτες, ζητοῦμε ἀπὸ τὴν ἡγεσία τῆς Πολιτείας νὰ μὴν προχωρήσει στὴν ἐπιβολὴ τῆς "Κάρτας Πολίτη",  γιατί ἐκτὸς τῶν ὅσων ἀναφέραμε δὲν συνάδει καὶ μὲ τὶς διακηρυγμένες θέσεις της γιὰ τὴν διασφάλιση τῶν ἐλευθεριῶν τοῦ πολίτη, στὸ πλαίσιο τῆς συντεταγμένης Πολιτείας.

             Ἀλλά, καὶ ὡς ὀρθόδοξοι πιστοί, πρέπει να ζητήσουμε από τὴ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ ἡγηθεῖ τοῦ ἀγώνα τῆς προάσπισης ὄχι μόνο τῆς συντεταγμένης ἀνθρώπινης ἐλευθερίας μας ὡς πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ τῆς θρησκευτικῆς-πνευματικῆς ἐλευθερίας μας. Τὸ πρόβλημά μας –ὡς πρὸς τὴν Κάρτα Πολίτη- δὲν εἶναι πρόβλημα κοσμικὸ καὶ βιοποριστικό, ὅπως ἐπιδιώκεται ἔντεχνα νὰ παρουσιάζεται. Εἶναι πρόβλημα, ποὺ ἀφορᾶ καίρια τὴν θρησκευτικὴ καὶ πνευματικὴ διάσταση τῆς ἐν Χριστῷ ταυτότητάς μας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ἐκ­κλη­σί­α, ὡς βα­σι­κὸς θε­σμι­κὸς καὶ πνευ­μα­τι­κὸς φο­ρέ­ας τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς κοι­νω­νί­ας, νο­μι­μο­ποι­εῖ­ται νὰ ἐκ­φέ­ρει λό­γο μὲ ἀ­παί­τη­ση νὰ εἰ­σα­κου­σθεῖ λό­γω τῆς συν­τρι­πτι­κῆς πλει­ο­ψη­φί­ας τῶν ὀρ­θο­δό­ξων χρι­στια­νῶν στὴν Ἑλ­λά­δα, τοὺς ὁ­ποί­ους ποι­μαί­νει, πά­νω στὸ ἐ­σχά­τως ἀ­να­κύ­ψαν ζή­τη­μα τῶν νέ­ων ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των.

Ἰ­δι­αι­τέ­ρως ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ἔ­χει ποι­μαν­τι­κὴ εὐ­θύ­νη, ἔ­χει πνευ­μα­τι­κό, ἠ­θι­κὸ καὶ νο­μι­κὸ δι­καί­ω­μα νὰ ὀρ­θώ­σει ἔ­ναν­τι τῆς Κρα­τι­κῆς Ἐ­ξου­σί­ας ἀ­νά­στη­μα καὶ νὰ ἀ­παι­τή­σει τὴν δι­α­κο­πὴ κά­θε νο­μο­θε­τι­κῆς ἐ­ξε­λί­ξε­ως γιὰ τὴν ἐ­πι­βο­λὴ τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των κά­θε εἴ­δους καὶ ἰ­δι­αι­τέ­ρως τῶν με­λε­τω­μέ­νων καρ­τῶν πο­λί­τη μὲ μι­κρο­τσὶπ καὶ ἑ­νια­ῖο κω­δι­κὸ ἀ­ριθ­μό. Νὰ προ­ει­δο­ποι­ή­σει τὴν Πο­λι­τεί­α ὅ­τι σὲ ἀν­τί­θε­τη πε­ρί­πτω­ση θὰ εἶ­ναι ὑ­πο­χρε­ω­μέ­νη νὰ συ­στή­σει στοὺς πι­στοὺς νὰ ἀρ­νη­θοῦν τὴν πα­ρα­λα­βὴ τῶν νέ­ων ταυ­το­τή­των γιὰ λό­γους προ­στα­σί­ας τῆς ἐ­λεύ­θε­ρης ἀ­να­πτύ­ξε­ως τῆς προ­σω­πι­κό­τη­τας τῶν με­λῶν της.

Δι­ευ­κρι­νί­ζον­τας ὅ­τι ἡ θέ­ση της δὲν εἶ­ναι στεῖρα καὶ ἀρ­νη­τι­κή, ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκ­κλη­σί­ςα πρέ­πει νὰ δη­λώ­σει ὅ­τι δὲν εἶ­ναι ἀν­τί­θε­τη στὴν τε­χνο­λο­γι­κὴ πρό­ο­δο καὶ ἐ­ξέ­λι­ξη, οὔ­τε στὴν θε­σμο­θέ­τη­ση νέ­ων ταυ­το­τή­των μὲ σύγ­χρο­νες προ­δι­α­γρα­φές, ἀ­πρό­σφο­ρων σὲ πλα­στο­γρα­φή­σεις κ.λπ. Εἶ­ναι ὅ­μως σα­φῶς ἀν­τί­θε­τη σὲ κά­θε εἴ­δους ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ταυ­τό­τη­τες, οἱ ὁ­ποῖ­ες εἶ­ναι οἱ ἴ­δι­ες φο­ρεῖς πλη­ρο­φο­ρι­ῶν (κι­νη­τοὶ δη­λα­δὴ φά­κε­λοι), κα­θὼς καὶ στὴν κα­θι­έ­ρω­ση ἑ­νια­ίου κω­δι­κοῦ ἀ­ριθ­μοῦ γιὰ κά­θε πο­λί­τη. Ἀν­τι­προ­τεί­νει νὰ ἐκ­δο­θοῦν σύγ­χρο­νες καὶ τε­χνι­κῶς ἀ­πρό­σφο­ρες σὲ ἀ­πό­πει­ρα πλα­στο­γρα­φή­σε­ως (μὴ ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς) ταυ­τό­τη­τες, οἱ ὁ­ποῖ­ες ἐ­ξί­σου θὰ ἐ­ξα­σφα­λί­ζουν τὴν ἐ­ξα­το­μί­κευ­ση τῶν στοι­χεί­ων τοῦ κα­τό­χου τους.

Τέ­λος, ἂς ση­μει­ω­θεῖ, ὅ­τι σὲ κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση δὲν πρέ­πει ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας νὰ ἀ­φή­σει τὴν ἐ­πι­λο­γὴ στὴν ἀ­το­μι­κὴ προ­αί­ρε­ση τοῦ κά­θε πι­στοῦ. Πέ­ρα ἀ­πὸ τοὺς κιν­δύ­νους πλά­νης, ἡ δυ­να­τό­τη­τα ἀ­το­μι­κῆς ἀν­τι­στά­σε­ως εὐ­κό­λως μπο­ρεῖ νὰ καμ­φθεῖ ἀ­πὸ τὴν ἐ­ξου­σί­α.

Ὅ­μως ἐ­κεῖ ποὺ ὁ με­μο­νω­μέ­νος Ἕλ­λη­νας Χρι­στια­νὸς καὶ κά­θε Χρι­στια­νὸς δὲν μπο­ρεῖ ἀ­το­μι­κῶς νὰ ἀν­τι­δρά­σει γιὰ ποι­κί­λους ὑ­πο­κει­με­νι­κοὺς καὶ ἀν­τι­κει­με­νι­κοὺς λό­γους, ἐ­πι­βάλ­λε­ται ἡ πα­ρου­σί­α τῆς μη­τρι­κῆς ποι­μαν­τι­κῆς μέ­ρι­μνας τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

 Σ' αὐ­τὸ ποὺ ὁ Χρι­στια­νὸς ἀ­το­μι­κῶς κιν­δυ­νεύ­ει νὰ ὑ­πο­κύ­ψει ἐν ὄ­ψει νο­μι­κῶν καὶ οἰ­κο­νο­μι­κῶν κα­τα­ναγ­κα­σμῶν, ποὺ εἶ­ναι βέ­βαι­ο ὅ­τι θὰ ὑ­πο­στεῖ, ἂν ἀρ­νη­θεῖ νὰ πα­ρα­λά­βει τὴν ἠ­λε­κτρο­νι­κὴ ταυ­τό­τη­τα, ἐ­κεῖ ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μὲ τὴν Ἱ­ε­ραρ­χί­α της ἔ­χει ὑ­πο­χρέ­ω­ση καὶ δι­και­οῦ­ται νὰ πα­ρέμ­βει προ­στα­τευ­τι­κὰ καὶ ἀ­πο­τρε­πτι­κά.

Οὔ­τε πά­λι ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκ­κλη­σί­ςα πρέ­πει νὰ ἀρ­κε­σθεῖ στὴν προ­στα­σί­α τῶν προ­σω­πι­κῶν δε­δο­μέ­νων ἀ­πὸ τὴν Ἀρ­χὴ Προ­στα­σί­ας Δε­δο­μέ­νων, για­τί εἶ­ναι βέ­βαι­ο ὅ­τι καὶ αὐ­τὴ στὸ τέ­λος, ὅ­πως μέ­χρι τώ­ρα ἔ­πρα­ξε γιὰ κά­θε ἐ­πε­ξερ­γα­σί­α δε­δο­μέ­νων, θὰ βά­λει κά­ποι­ες προ­ϋ­πο­θέ­σεις σὰν στά­χτη στὰ μά­τια μας καὶ τε­λι­κὰ θὰ “εὐ­λο­γή­σει” τὶς κάρ­τες.

Πρέ­πει καὶ μπο­ρεῖ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκ­κλη­σί­α μας νὰ ἀ­παι­τή­σει τὴν κα­θο­λι­κὴ ἀ­κύ­ρω­ση τῆς εἰ­σα­γω­γῆς κά­θε εἴ­δους ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των μὲ microchip καὶ Ἑ­νια­ῖο Κω­δι­κὸ Ἀ­ριθ­μό. Πρέ­πει νὰ προ­στα­τεύ­σει τὶς ἐ­λευ­θε­ρί­ες τῶν πι­στῶν καὶ ὅ­λου τοῦ λα­οῦ. Ὁ ἀ­γώ­νας αὐ­τὸς δὲν εἶ­ναι μά­ται­ος οὔ­τε ἀ­τε­λέ­σφο­ρος. Οἱ πο­λί­τες τῆς Με­γά­λης Βρε­τα­νί­ας κα­τά­φε­ραν νὰ πε­τύ­χουν μὲ πο­λι­τι­κὸ ἀ­γώ­να τὴν ἀ­κύ­ρω­ση εἰ­σα­γω­γῆς τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των στὴ Βρε­τα­νί­α, ἔχοντας ὡς ἐπιχειρήματα τὴν φαλκίδευση τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν τους. Ὁ λαός τῆς Ἀγγλίας διαμαρτυρήθηκε καί πέτυχε νά μή γίνει “τό σφραγισμένο μοσχάρι ἑνός παγκόσμιου σταύλου”.[35] Ἡ νίκη τοῦ λαοῦ αὐτοῦ εἶναι σημεῖο παρήγορο καί γιά τήν Ἑλλάδα, δίνοντας τό μήνυμα ὅτι μέ συντονισμένη δράση Κλήρου, πιστοῦ λαοῦ, ἀλλά καί κάθε καλοπροαίρετου πολίτη εἶναι δυνατή ἡ ἀποτροπή εἰσαγωγῆς τῶν νέων ταυτοτήτων-φακέλων-καταδοτῶν.

---

[1] Στην Ουάσινγκτον (5ος γύρος) είναι σε εξέλιξη, με άκρα μυστικότητα, οι διαπραγματεύσεις της «Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Εταιρικής Σχέσης (TTIP)», μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης. Στόχος: η δημιουργία ελεύθερης ζώνης εμπορίου και χρηματιστικών συναλλαγών στο πρότυπο της συμφωνίας Συνεργασίας του Ειρηνικού (Trans-Pacific Partnership, TPP). Η συμφωνία αυτή προβλέπεται ότι θα μεταφέρει στην Ευρώπη το πνεύμα και τους μηχανισμούς του ασιατικού προτύπου συναλλαγών και προωθήθηκε με πολύ μεγάλο ζήλο από τους αμερικανικούς επιχειρηματικούς κύκλους. Οι διαπραγματεύσεις της TTIP διεξάγονται πίσω από κλειστές πόρτες και με τον φόβο των κοινωνικών αντιδράσεων. Ουσιαστικά, μέσω της  ΤΤΙΡ, εγκαινιάζεται στις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις μια ‘καινοτομία’: θα επιτρέπεται στις πολυεθνικές να οδηγήσουν μια χώρα σε εξωθεσμική διαιτησία (ιδιωτικά δικαστήρια), αν κρίνουν ότι  δημόσιες πολιτικές χώρας μέλους περιορίζουν την εμπορική τους εξάπλωση και τα «προσδοκώμενα κέρδη». Το μνημόνιο δίπλα σε αυτές τις συμφωνίες είναι ένα τίποτα. Πρόκειται για την προσπάθεια να γίνουν εμπόριο όλα από τις πολυεθνικές εταιρείες, Περιβάλλον, κεκτημένα δικαιώματα, δημόσια αγαθά. Μέσω του Μηχανισμού Διευθέτησης (ISDS), αν προσφύγει μία πολυθενική στα Διεθνή Δικαστήρια, στην ουσία θα είναι Ιδιωτικά που θα συνεδριάζουν εν κρυπτώ και που θα αποδίδουν το δίκαιο πάντα στις πολυεθνικές, με δυσβάστακτα πρόστιμα για τα κράτη. Δεν θα περνάει κανένα νομοσχέδιο εάν πρώτα δεν συμφωνούν οι Πολυεθνικές. Στο οικονομικό επίπεδο, το προτεινόμενο σύμφωνο είναι η μεγαλύτερη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που επιτεύχθηκε ποτέ στον κόσμο. Καλύπτει το 12% του πληθυσμού (821 εκατ.), το 50,0% της παραγωγής, το 30,0% εμπορίου και το 20,0% των ξένων επενδύσεων, παγκοσμίως. Επιπλέον, 75.000 πολυεθνικές (24.000 ΕΕ  και 50.800 ΗΠΑ) θα  δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο του συμφώνου.

[2] Γιά περισσότερα διαβάστε ρεπορτάζ τοῦ Ν. Μαράκη, στό ΒΗΜΑ/23.4.2000 σελ. Α4

[3] http://www.youtube.com/watch?v=bIG_BKtsUnY

[4] http://www.youtube.com/watch?v=4bKwH3kJew4

[5] Ἐνδεικτικά: YouTube-Obama Calls For New International.mp4.

[6]http://www.youtube.com/watch?v=yy3s9tcSy50&feature=player_embedded. Βλ. καί http://adiavroxoi.blogspot.com/2010/09/jean-claude-trichet.html και http://redskywarning.blogspot.com/search/label/Παγκόσμια Κυβέρνηση?updated-max=2010-07-12T02%3A

[7] http://www.youtube.com/watch?v=Uv5cqh26CC0

[8] http://www.youtube.com/watch?v=XRo0Rfe2yAI&feature=related

[9]http://www.youtube.com/watch?v=lBln-RklD8k http://www.youtube.com/watch?v=V7JkDwseIJU&feature=player_embedded,

[10] https://www.youtube.com/watch?v=_Jma_281cGw

[11]http://www.reuters.com/article/idUSTRE5662VM20090707?pageNumber=1&virtualBrandChannel=0

[12] http://redskywarning.blogspot.gr/2015/08/blog-post_11.html

[13] http://www.youtube.com/watch?v=HiXmj0dQ44I

[14] https://www.youtube.com/watch?v=OCj6qYtFASg

[15] Γιά τό παγκόσμιο σχέδιο L.U.C.I.D πού άποκάλυψε ὁ Αμερικανός έρευνητής συγγραφέας Texe Marrs   βλ.  τό (καθημερινά ἐπαληθευόμενο) βασικό ἔργο του " Ἡ ἠλεκτρονική ταυτότητα τῆς νέας παγκόσμιας τάξης", ἔκδ. 1997, Αθήνα, Στερέωμα.

[16]  Βλ. τίς παραπομπές γιά το θέμα σέ:  Ἡ εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς μας, ἔκδοση Ἱ.Κ. Ἁγίου Νικολάου Μπουραζέρη, 2η ἔκδοση, σελ. 101 σημ. 35.

[17] “Τί εἶναι τό microchip, Verichip, Rfid Chip”  βλ. Στην κάτωθι διαδικτυακή διεύθυνση: http://wn.com/%CE%A4%CE%B9_%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF_%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%80,_VeriChip,_RFID_chip

[18]  ΕΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ, ἔκδοση Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου.

[19] http://en.wikipedia.org/wiki/George_J._Laurer

[20] http://www.laurerupc.com/

[21] Βλ. ἀπαντήσεις του: Section 6, questions 1 & 2.

[22] Ἐγκύκλιος Ι.Σ. ἀπό 9.2.1998 ὑπ’ ἀριθ.  2641.

[23] Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών κ.λπ. "Σκοποί και πλαίσιο χρήσης της Κάρτας Πολίτη" είναι:  Η Κάρτα Πολίτη θα αξιοποιείται για τη φυσική ταυτοποίηση των πολιτών αντικαθιστώντας το υπάρχον Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας. Ο πολίτης θα έχει μόνον ένα έντυπο, την Κάρτα Πολίτη, η οποία θα χρησιμοποιείται σε όλο το εύρος της καθημερινής ζωής του και θα οδηγήσει στη σταδιακή αντικατάσταση πληθώρας προσωπικών εγγράφων και πιστοποιητικών στις συναλλαγές του με το Δημόσιο.

Η Κάρτα Πολίτη θα αποτελέσει το βασικό μέσο για την ταχεία ηλεκτρονική διεκπεραίωση υποθέσεων και συναλλαγών των πολιτών με το Δημόσιο Τομέα,. Θα αποτελεί την ψηφιακή ταυτότητα των πολιτών στο Διαδίκτυο,  επιτρέποντας την ψηφιακή αυθεντικοποίησή τους, με σκοπό την πρόσβαση όσων πολιτών το επιθυμούν  σε σημαντικό εύρος ηλεκτρονικών υπηρεσιών που παρέχονται ή θα αναπτυχθούν από τη Δημόσια Διοίκηση.

Η Κάρτα Πολίτη, για τους πολίτες που το επιθυμούν, θα παρέχει και τη δυνατότητα δημιουργίας ψηφιακής υπογραφής εγγράφων στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορεί να υποστηριχθεί το πρώτο βήμα στο μακρύ δρόμο της μετάβασης στην ψηφιακή, φιλική στο περιβάλλον, Δημόσια Διοίκηση

Παράλληλα, οι δυνατότητες που προσφέρει η Κάρτα Πολίτη θα μπορούν να αξιοποιηθούν και από επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, με σκοπό την εκ μέρους τους επέκταση υφιστάμενων και την ανάπτυξη νέων καινοτομικών υπηρεσιών που θα αποσκοπούν στη βελτίωση της ζωής των πολιτών. Τέτοιες δράσεις εκτιμάται ότι θα περιλαμβάνουν την ασφαλή πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, την ανάπτυξη και παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών κ.λπ. (http://www.opengov.gr/ypes/?p=877)

[24] Παρατηρητήριο για τήν Κοινωνία τῆς Πληροφορίας, Ἰούνιος 2010, Δρ Α. Κουντζέρης,  “ Ἠλεκτρονικη ταυτότητα πολιτῶν καί ἐπιλογές πολιτικῆς καί ὑποδομῶν-ἡ Εὐρωπαϊκή ἐμπειρία”

http://www.observatory.gr/files/meletes/eID%20Status%20&%20Citizen%20benefits%20v1.3%20final.pdf.

[25] Βλ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 20.11.2009

[26] Γιά τούς Πίνακες καί τίς πηγές τους βλ. Nathan Allonby, “ ID Cards -  aWorld View”, Global Research, August 31, 2009. http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=14992

[27] Σὲ ἄρ­θρο του στὴν ἐφημερίδα G­u­a­r­d­i­an 28/05/2009 (Ἡ Κοι­νω­νί­α τῆς πα­ρα­κο­λού­θη­σης εἶ­ναι ὑ­πό­θε­ση ὁ­λό­κλη­ρης τῆς Ε.Ε.).

[28] Σέ ποιό σημεῖο τῆς κάρτας μπαίνει τό RFIG chip βλ. ἔρευνα σέ: http://id-ont.blogspot.com/2010/10/rfid-chip.html

[29] Βλ. Ἡ εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς μας , ὅ.π., σελ. 99 ἑπ. (κυρίως τίς ἐκεῖ παραπομπές σέ Ε. Γιαννακουδάκη).

[30] Περί αὐτῶν βλ. Βιντεο-ρεπορτάζ τῆς Deutche Welle σέ: http://www.youtube.com/watch?v=o0mdqNke9PI. Ὅσον ἀφορᾶ τίς δυνατότητες τοῦ chip αὐτοῦ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, "πρόκειται γιά ἕνα μικροσκοπικό Η/Υ, ὁ ὁποῖος ἔχει ὅλα τά βασικά συστατικά στοιχεῖα ἑνός κανονικοῦ Η/Υ". Γιά τήν πληροφορία βλ. http://id-ont.blogspot.com/2010/10/deutsche-welle-chip.html#more.

[31] Βλ. Περισσότερα σέ: Ἡ εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς μας , ὅ.π., σελ. 96 ἑπ.  Δεῖτε καί τό ἐκλαϊκευμένο video μέ θέμα: Τί εἶναι τό μικροτσίπ, VeriChip, RFIDchip, σέ:  http://www.youtube.com/watch?v=PBo2WgWW2hM

[32] Βλ. σχετικά τό ρεπορτάζ: http://www.youtube.com/watch?v=45-PN-_Ptpk

[33] Βλ. Ἡ εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς μας , ὅ.π., σελ. 103 ἑπ. (κυρίως τίς ἐκεῖ παραπομπές σέ Ε. Γιαννακουδάκη).

[34] Γιά τήν πληροφορία βλ. http://orthodox-watch.blogspot.com/2010/09/blog-post_3010.html - καί γιά το κανάλι: http://www.thelocal.de/sci-tech/20100824-29359.html

[35] http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/8707355.stm