Ο πατέρας Παΐσιος έχει ιδιαίτερους δεσμούς με τον όσιο γέροντά μας και τον ευλαβείται απεριόριστα καθώς όταν ήταν παιδάκι 10 ετών έτυχε να πάει με τον πατέρα του στο μοναστήρι της Σουρωτής κι εκεί να συναντήσει τον γέροντα Παΐσιο.
Ο γέροντας, ο οποίος είχε ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδάκια, του χάιδεψε το κεφαλάκι και τον ρώτησε πώς τον λένε. "Παύλο" απάντησε ο μικρός κι ο γέροντας ανταπάντησε "Ά, Παΐσιο". "Όχι παππούλη Παύλο με λένε" ξανά τόνισε ο μικρός. "Ναί, ναί, Παΐσιο..." είπε πάλι ο γέροντας.
Ξεχάστηκε το θέμα και μετά από πολλά χρόνια αποφάσισε ο Παύλος να γίνει δόκιμος μοναχός. Ήρθε η ώρα να πάρει το σχήμα του μοναχού (κουρά) και χωρίς καμμία προσυνεννόηση ή χωρίς ποτέ να αναφέρει το συγκεκριμένο περιστατικό στους αδελφούς, κατά την διάρκεια της "κουράς" του από τον πνευματικό του πατέρα Ευλόγιο, αυθόρμητα ο γέροντάς του τον ονόμασε "Παΐσιο". Αμέσως ήρθε στο μυαλό του ο ξεχασμένος εκείνος διάλογος με τον γέροντα ο οποίος επέμενε στο όνομα "Παΐσιος". Από τότε επισκέπτεται συχνά καί την Σουρωτή αλλά καί το εκκλησάκι μας για να προσκυνήσει τον αγαπημένο του όσιο γέροντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου